All Chapters of A Wife's Revenge: Chapter 11 - Chapter 18

Pass twelve midnight na nung umuwi sa bahay si Lemuel. Nakahiga ako sa kama at nagkukunwaring natutulog. Nararamdaman ko ang bawat pagkilos niya at pag-alis sa polong suot niya. Kahit hindi ko siya lapitan ay naaamoy ko pa rin ang matamis na pabango ng babae niya. Sa mga sandaling iyon ay pinigilan ko ang aking sarili at nagkunwari ako na walang alam. Hindi dahil sa naduduwag ako kun'di dahil ayokong masira ang pagsasamahan naming dalawa bilang mag-asawa. Kaya kahit nasasaktan ako at magmukha pa akong martir sa paningin ng iba ay nilulunok ko na lamang alang-alang sa natitirang pagmamahal ko para sa kaniya.Magmula nung nalaman ko ang pangangaliwa niya sa akin ay hindi ko na rin siya gaanong kinakausap o tinitignan man lang sa mata.Pakiramdam ko ay kahit ano mang oras ay babagsak ang mga luha ko kapag tumitig ako sa mga mata niya. Halos hindi ko na rin siya magawang hawakan o yakapin man lang tulad ng madalas kong ginagawa sa kaniya. Kapag hahalik naman siya sa labi ko ay umiiwas na

Takbo rito, takbo roon. Araw-araw ko ng nararamdaman ang sintomas ng aking pagbubuntis. Kung minsan ay nakakahalata na si Lemuel pero paulit-ulit kong sinasabi sa kaniya na hindi lang maganda ang pakiramdam ko. Pinilit kong itago sa kaniya ang pagbubuntis ko sa loob ng dalawang buwan at wala siyang kaalam-alam tungkol sa magiging anak naming dalawa.Halos dalawang buwan ko na rin hindi nakikita si Helix. Ni hindi na siya nangungulit sa akin o tumatawag man lang sa phone number ko. Marahil ay nagising na siya sa katotohanan na hindi talaga kami ang itinadhana para sa isa't isa. Siguro nakahanap na siya ng ibang paglilibangan niya o baka naman may ibang babae na siyang minamahal. Pero, bakit ganito? Bakit ganito ang nararamdaman ko ngayon? Bakit parang nalulungkot ako kapag naiisip ang tungkol sa bagay na iyon? Bakit parang may puwang dito sa puso ko kapag sumasagi siya sa isip ko? Hindi kaya may nararamdaman na ako para sa kaniya? Ngunit hindi maaari. Hindi ako maaaring umibig sa kaniy

I only spent a few minutes with Rose, pero masasabi kong mabuti siyang tao. Marami siyang nakakaaliw na kwento sa akin, at kalahati ng sinabi niya sa akin ay may kinalaman sa kanilang dalawa ni Lemuel. Hindi ko sinabi sa kaniya ang totoo at hindi ko alam ang tungkol sa kanilang relasyon. Pagdating ko sa bahay, pumunta agad ako sa kusina at uminom ng isang basong tubig. Anong ginagawa mo ngayon, Minari? Nababaliw ka na ba talaga? Bakit mo kinaibigan ang babaeng iyon? bulong ko sa isip ko habang nakaupo at nakatitig lang sa salamin nang biglang nag-vibrate ang cellphone ko. Kaya, kinuha ko ito at tiningnan. Napansin kong nakatanggap ako ng message galing sa unknown number.Nangunot ang noo ko at nagtaka. Sino ang nagpadala ng mensaheng ito sa akin? At paano niya nalaman ang phone number ko? Binuksan ko ang message at halos mapatayo ako sa gulat nang makita ko ang mga litrato ni Rose at Lemuel na magkahawak kamay na papasok sa isang hotel. Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha

Tatlong araw na ang nakakalipas magmula nang dalhin sa hospital si Minari. Palagi lang siyang nakatulala at tahimik sa loob ng silid niya. Sinubukan namin siyang kausapin pero tila wala siyang naririnig at may malalim na iniisip. Pagkatapos kasi siyang dalhin sa hospital ay sinabi ng doktor na namiscarriage siya at hindi na nadugtungan pa ng buhay ang inosent at munting sanggol sa sinapupunan niya. Kahit hindi ako ang tunay na ama nang pinadadalang tao niya ay nasaktan din ako sa aking narinig. Pero alam ko na hindi iyon matutumbasan ng sakit at lungkot na pinagdadaanan ni Minari ngayon. Isa siyang ina na sabik magkaroon ng sariling anak. Matagal na niyang hinintay ito at alam ko kung gaano siya kasaya nang malaman niyang buntis siya. Pero dahil sa kataksilan ng asawa niya ay namatay ang pinakamahalaga sa puso niya.Kasalanan ito ni Lemuel. Sisiguraduhin ko na pagbabayaran niya ang lahat nang ginawa niya kay Minari."Mari." Tawag ko sa kaniya habang nakatayo siya sa tabing bintana a