***ATHENA'S P.O.V It's been 2 weeks since Angelo left me. Hindi ko na alam kung anong nangyari sa kanya at kung nasaan na siya. Palagi nalang akong umiiyak mag-isa sa aking kwarto at patuloy na umaasang darating ang araw na muli siyang susulpot sa aming bahay. Araw-araw akong umaasa pero araw-araw naman akong nabibigo. Dalawang linggo pero tila ilang taon na ang lumipas para sa akin. Napakatagal, napakabagal ng panahon. Sabi niya, babalik siya. Babalikan niya ako kapag okay na siya at napatawad na niya ako. Alam kong may kasalanan ako sa kanya dahil sa paglilihim ko pero sobrang big deal pala 'yun sa kanya dahil hanggang ngayon ay hindi parin siya umuuwi. Miss na miss ko na siya. 'Yung dating excited akong gumising sa umaga dahil muli ko na naman siyang makikita, ngayon ay para akong paulit-ulit na pinapatay dahil wala na siya. Bawat sulok ng bahay namin, naaalala ko siya. Kagaya ngayon, narito na naman ako sa kwarto niya. Paulit-ulit na hinahaplos ang kobre kama na hinigaan

***ATHENA'S P.O.V Puting kisame ang unang bumungad sa akin nang magmulat ako ng aking mga mata. Naaamoy ko ang hindi pang-karaniwang amoy ng silid, parang amoy gamot? Wait, nasa ospital ba ako? Agad kong inilibot ang aking mga mata sa paligid at agad kong nasilayan si Lola Linda pati na si Andrei na tahimik na nakaupo sa gilid ng kamang aking kinahihigaan. Nang mapansin nilang gising na ako ay agad din nila akong nilapitan.Hinawakan ni Lola Linda ang mga kamay ko at nagsalita,"Kamusta na ang pakiramdam mo apo? May masakit pa ba sa'yo?"Tanong sa akin ni Lola Linda nang nakangiti subalit mababakas ko sa kanyang mga mata ang pag-aalala na may halong kalungkutan."Okay na po ako Lola. Wala na naman pong masakit sa akin." Sagot ko kahit ang totoo ay nanghihina pa ako, "ano pong nangyari sa 'kin, bakit po ako narito?" Nalilitong tanong ko pa. Alam kong may lumabas na dugo sa akin kanina pero hindi ko naman alam ang dahilan. Maya-maya ay may pumasok na Doktor at napalingon kamin

***Habang nakaupo sa damuhan sa ilalim ng malaking puno ay tahimik na nakatanaw si Athena sa malawak na kabundukan. Dito siya dinala ng kanyang mga paa, sa lugar kung saan ay naging saksi sa pagmamahalan nila ni Angelo. Ang kanilang paboritong tambayan, ang tree house. Subalit nagmahalan nga ba sila o tanging siya lamang ang nagmahal sa kanilang dalawa? ATHENA'S POV`Sobrang hirap at sakit palang maiwan at paniwalain na mahal ka ng isang tao. Umasa ako pero nabigo, sumugal ako sa pag-ibig ko sa kanya subalit bandang huli, ako parin ang talunan. Totoo ngang sa kabila ng kasiyahan ay mayroong kalungkutan. At `yun ang nararanasan ko ngayon. Hindi ko alam kung paano ako magsisimula. Paano ko haharapin ang bawat araw na wala siya? Nasanay ako na nasa tabi ko siya at araw-araw nakikita. Alam ko namang mali din ako dahil alam ko una palang na pwedeng mangyari ito dahil nga may amnesia siya, subalit nahulog na ako sa kanya at `di ko napigilan ang sarili ko. Umasa akong sa kabila ng pagkal

***"Is that your final decision Athena? May balak kapa talagang habulin 'yang nakabuntis sa'yo? He left you already. I'm just worried about you and your feelings anak."Sambit ni Cynthia, ang ina ni Athena na sa kasalukuyan ay nasa New York. Nakipag video call kase ito kay Athena habang naghihintay ang dalaga na tawagan ng kompanya ni Brian."I'm sorry ma, pero buo na po ang desisyon ko sa gagawin ko. Patawad po."Nahihiyang sagot ni Athena sa kanyang ina habang nakayuko. Napabuntong hininga naman ng malalim si Cynthia dahil sa sagot ng kanyang anak."Malaki kana anak. Alam kong alam mo na ang dapat at tama mong gawin. Kung talagang mahal mo siya, sige ipaglaban mo. Pero kung may ibang tao ka namang masasaktan sa gagawin mo, hindi naman siguro masama ang sumuko at ipagpasa-Diyos na lang ang lahat. Anu't anuman ang mangyari, nandito lang ako. If you want nga, you can live here in New York kagaya ng matagal ko nang sinasabi sa'yo. Ikaw lang itong aayaw."Mahabang saad ni Cynthia."Than

***It's been 4 years since I left the Philippines and go here in New York with my mom. It's a big and hard decision but I decided to grab it. Iniwan ko lahat ng masasakit na karanasan ko sa Pilipinas. Mahirap pero kinaya ko lalo na at kasama ko naman si Mama at Papa dito sa New York.Yes, you read it right. Kasama na rin namin ang Papa ko dito sa New York. Makalipas kase ang isang taong pamamalagi ko dito sa New York ay muling nagkaroon ng communication si Mama sa aking Ama. Humingi ito ng patawad kay Mama sa kabila ng pag-iwan nya sa amin noon. Nagkaroon pala si Papa ng Financial Problem noon kaya hindi na siya muling nakabalik pa sa Pilipinas at nawalan na ng komunikasyon sa amin. Makalipas nga ang ilang buwan na panunuyo nito kay Mama ay muli silang nagkabalikan at ngayon ay magkakasama na kami dito sa New York. Nalaman din naming may anak pala si Papa sa una, si Kuya Luke na matanda lang sakin ng anim na taon. Successful Businessman din ito kagaya ng aking Ama. Ang totoo ay isa