WALA PANG TEN MINUTES na tumatakbo ang sasakyan ni Jefferey ay inihinto na niya iyon sa isang tabi saka bumaba at pumunta sa likuran ng sasakyan. Napailing siya nang makitang muli dun ang babae. Pero bago pa siya makapagsalita ay nagsalita na ito, “Kailangan kong mahanap iyong phone ko,” nakikiusap ang tonong sabi nito sa kanya, “Tulungan mo kong mahanap iyon, tutulungan kitang mahanap iyong nawawala mong box.” Kondisyon nito sa kanya. Napaisip siya saka nagbuga ng hangin, “Okay. Basta siguraduhin mong maiibalik mo sakin ang box.” Ang totoo ay nakita na niya kanina ang phone nito. Ngunit titiyakin muna niyang mapapabalik sa kanya ang usb niya bago niya ibigay dito ang phone nito. Nang makarating sa bahay ay hinayaan niya itong hanapin ang nawawalang phone nito sa kusina. Actually, itinago na niya iyon sa isang safe na lugar. Hindi niya alam kung anong meron sa phone nito at masyado itong pursigido na makita iyon. Marahil ay mga nude photos? Pinamulaha

“SAIYO ITO?” Hindi makapaniwalang tanong ni Sabina nang pasakayin siya nito sa isang magarang Rolls Royce, “Gano ka ba kayaman?” Manghang-manghang sabi niya habang tsinetsek ang loob ng sasakyan. Naupo si Jeffrey sa driver’s seat at sinimulang paandarin ang sasakyan. Bahagya siyang napaismid nang maalala si Christine. Bukod sa guwapo na, napakayaman pa kaya tiyak na hindi na talaga ito papakawalan pa ng babalung babae na iyo Tahimik lang si Jeffrey habang nagmamaneho. Naisip niyang magtratrabaho siya bilang sekretarya nito and yet hindi man lamang naiisipang itanong ang pangalan niya. Bahagya niya itong nilingon, napaka-seryoso ng mukha nito. Guwapo ngunit suplado. Very typical na ugali ng mga mayayamang napapanood niya sa mga tv programs. Maya-maya ay huminto ang sasakyan nito sa tapat ng isang mall, dinukot nito ang wallet nito at kumuha ng cash duon, “Bumili ka ng bagong phone, kakailanganin mo ‘yan bilang secretary ko.” sabi nitong iniabot ang lilibu

HECK, napahilamos sa kanyang mukha si Jeffrey, ilang araw na lang ang nalalabi. Kailangan nang mabalik sa kanya ang usb or else mapipilitan siyang pakasalan si Christine. Waring shotgun wedding ang nangyayaring ito sa kanya. Sabagay, madali na lamang naman para sa kanya na makipag-annul dito matapos niyang makuha ang totoong pakay niya. But damn, iniisip pa lamang niyang ihaharap niya sa dambana ang babaeng ni minsan man ay hindi naman niya minahal, parang bumabaligtad na ang sikmura niya. But he has to do this to protect his people at maisakatuparan ang kanyang mga plano. “Were here. Bumaba ka na, pumunta ka sa 28th floor. Sa office kamo ni Mr. Jeffrey Mondragon. Alam na ng HR ang tungkol saiyo. Tutulungan ka na rin nilang gumawa ng resume mo. Considered as hired ka na dahil ako mismo nagrekomenda saiyo. Tawagan mo ko kapag tapos ka na sa resume mo para maihatid na ulit kita pabalik sa tinutuluyan mo.” “Hindi pa ako magtratrabaho?”

HININTAY lang siyang makababa ni Jeffrey pagkatapos ay mabilis nang sumibad ang sasakyan nito. Pagkapasok na pagkapasok niya sa loob ng gate ay kaagad siyang sinalubong ni Vicky, nakangising-nakangisi. “Hindi ka na naman umuwi kagabi, pagkatapos me naghatid saiyong sakay ng Rolls Royce, ano bang pinagagawa mo?” Pakiramdam niya ay may masama siyang ginagawa sa klase ng tinging ipinukol nito sa kanya, “Naku, Sabina, ngayon pa lang, sinasabi ko na saiyong wala kang kinabukasan kung gagamitin mo ang kagandahan mo sa. . .” “Wala po akong ginagawang masama,” pagbibigay assurance niya rito. Mabuti na lamang at tinted ang sasakyan ni Jeffrey, hindi nito nakita kung sino ang naghatid sa kanya, “K-kaibigan ko po iyon,” pagsisinungaling niya, “Naawa sakin kaya binigyan niya ako ng trabaho.” Nangunot ang nuo nito, “Totoo ba ‘yang sinasabi mo?” Tumango siya, “Hindi po ako gagawa ng masama na ikasisira ng reputasyon ko, Tita Vicky. At maraming sala

HINDI na makapaghintay pa si Jeffrey. Nang gabing iyon ay inutusan niya ang kanyang mga tauhan para pasukin ang bahay nina Christine at halughugin duon ang nawawala niyang usb. Kailangang mapasakamay niya iyon bago pa siya maunahan ng ibang tao. Damn. Iniisip pa lamang niyang pakakasalan niya si Christine kapalit ng pinakaiingatang lihim ay para ng sasabog ang batok niya. Hindi niya kayang makasal sa babaeng iyon kahit pa nga sa ilang buwan lang. Muli ay naalala niya ang kondsiyong ibinigay sa kanya ng ama ni Christine. “Pakakasalan mo ang anak ko ng sa gayon ay legal mong maiisalin sa kanya ang kalahati ng kayamanan mo. Gusto kong makatiyak. . .kilala kita, Mr. Mondragon. Masyado kang matalino. Pero kung matalino ka, mas tuso ako.” Nagtangis ang kanyang mga bagang habang nakikinikinita ang mukha ng ama ni Christine habang nakangisi, “Kung hindi mo pakakasalan ang anak ko, ilalantad ko sa publiko ang totoo mong pagkatao Jeffrey. Malalaman n