All Chapters of Second Time Around : Chapter 11 - Chapter 20

"Hindi ko nga akalaing makikita ko ang ngiti sa labi ng batang 'yan, kung hindi dahil sa 'yo baka hanggang ngayon ay nangangapa pa rin sa nakaraan niya si Mira."Isang magiliw na pagkakangiti ang iginawad ko kay Sister Arlet. Tuwa at labis na kasabikan kay Mira ang isinalubong niya sa amin kanina sa bakuna pa lamang ng bahay ampunan. Agad niyang iginaya si Mira sa mga bata na nakasama nito noon na magpahanggang ngayon ay wala pa ring pamilyang gusto silang kupkupin."Ako rin naman po, Sister Arlet. Kung hindi dahil kay Mira ay baka nangungulila pa rin ako na magkaroon ng nakababatang kapatid, maging sila mommy ay gano'n din ang nararamdaman. Laking pasasalamat ko na lang po talaga at hinayaan niyo kaming alagaan si Mira." Inabot ni sister ang kamay ko't mahina iyong pinisil. Muli akong napangiti kay Sister Arlet at sinuyod ng tingin ang bagong ayos na bahay ampunan. Kung noon ay halos lilingunin mo lang ang buong pasilyo ay makikita mo na lahat ng bata, ngunit ngayon, napakalaki na n

“I got a call from Lolo right away. Wala pa nga akong ilang araw sa States na-m-miss niya na agad ako? Ang tindi ng matandang 'yon. Hindi halatang paborito niya ako ah.” Napangiwi ako sa sinabi ni Morgan. Tinapos ko muna ang pagti-timpla ng juice bago ko siya nilingon. “Niloloko mo na naman ang sarili mo. Parehas na'ting alam na si Mateo ang paborito ng lolo niyo.” Isang mahabang pagnguso ang ginawa ni Morgan sabay senyas sa akin na bigyan ko siya sa tinitimpla ko. Napalabi ako at inabutan ng isang basong juice si Morgan. Ilang araw simula nang mapauwi siya kaagad ni Don Madeo ay dito naman siya ngayon dumiretso. He was supposed to talk to my husband, but he's not here, probably nasa kompanya niya dahil tinambakan siya ni Don Madeo ng mga papeles. Mas maigi nga 'yon, he's busy with his own company rather than being busy because of Rose. “As if you don't know why Don Madeo called you.”Naupo ako sa tabi niya at inumpisahang buksan 'yong chips na dala niya. “Ang sabi niya sa akin a

Sexual Scene! I could see my husband's hands advancing toward Rose's bare back from where we were standing. On Mateo's table was her dress. She was completely exposed, and her arms were wrapped tightly around Mateo's neck. I can't help it; I'm going to cry quietly so as not to disturb them. My husband's mouth was on her body, kissing and sucking her skin like a newborn begging for milk. They both groan in satisfaction as they share their alluring agony. “F-Fuck me harder, M-Mateo . . .” Rose's voice suddenly filled the whole room while she was grinding at my husband, who was guiding her to move up and down.Wala sa sariling nabitawan ko ang lunch box na dala dala ko na nagsanhi nang nakakabinging ingay sa buong kwarto. Napahinto ang dalawa at gano'n na lamang ang panlalaki ng kanilang mga mata nang makita kami.Salit-salitan ang naging tingin sa amin ni Mateo. Maging si Rose ang gano'n din. “K-Kuya,” gulat na sambit ni Mateo habang hawak hawak ang braso ni Rose na ngayon ay pinipil

Sexual Scene! "But after this. Get lost." Para akong binomba nang paulit ulit sa aking narinig. Nalalaglag ang aking balikat habang ang aking isipan ay patuloy pa ring prinoproseso ang kaniyang sinabi. Wala sa sariling napangiti ako at ibinagsak ang sarili ko sa kama. Panay pa rin sa pag-agos ang masagana kong mga luha. Wala akong balak punasan iyon. Gusto kong makita niya ang aking hinanakit. Ang hinanakit kong matagal ng nasa aking sistema. Mga hinanakit na siya mismo ang gumagawa. Mga hinanakit na kahit hingian ng maraming pasensiya ay hindi na mawawala pa sa akin. Hindi na maiaalis sa memorya ko, hindi na kailanman malilimutan. Nang maalis ni Mateo ang kaniyang pang-itaas ay mabilis itong lumapit sa akin at walang pakundangang siniil muli ako nang isang mapusok na halik. Tuluyang lumapat ang aking likod sa malambot na kama kasabay nang pag-angkala ko sa aking mga braso sa kaniyang leeg. Ang luha sa aking mga mata ay walang sawa pa ring umaagos. Hindi ko alam ang mararamdaman

"Kanina ka pa tahimik. Baka gusto mong i-share sa akin ang nararamdaman mo Fayra."Nilingon ko si Morgan. Nakatingin ito sa akin at seryoso ang kaniyang mukha. Napabuntong hininga ako at iginawi muli ang tingin ko sa katabing bintana."Hindi ko pa ata kayang iwan ang Pilipinas, Morgan.""Hindi mo pa talaga kaya dahil sunod sunod ang mga nangyari sa atin, lalo na sa 'yo. Makakayanan mo rin 'yan, Fayra. You're the most brave woman I've ever known. You can get through this hard situation."Hindi ako kumibo. Naglalakbay na naman ang utak ko sa kawalan. Hindi ko alam kung papaanong buhay ang bubuohin ko sa bansang napili ni Morgan. Mahirap mamuhay sa kapaligirang hindi ka naman sanay. Ngunit mahirap rin namang bumalik gayong nasa bansang iyon ang taong dumurog ng buong pagkatao ko.Tama si Morgan. Nasasabi kong hindi ko kaya dahil sariwa pa naman ang mga kaganapan.Humugot ako nang malalim na buntong hininga at muling ibinaling sa kaniya ang aking tingin. Nasa akin pa rin pala ang paningin