Sayang."Ma!" May kataasang boses na tawag ni Kylo kay Tita Kayla. Napatayo pa siya sa kaniyang inuupuan at saglit na bumaling sa akin bago naglakad papunta kay Tita Kayla.Napalingon tuloy ako sa kanila. Tita Kayla's eyes widened when she saw me. Mabilis niyang hinawi ang anak na palapit sa kaniya saka nagmamadaling lumapit sa akin."Oh my gosh, Chime!" Bati niya sa akin. "Oh my God!" Sabik niyang hinawakan ang balikat ko."T-Tita..." Awkward kong bati sa kaniya.I didn't know how to react. Tita Kayla is a mother figure to me. She's too good to me. Halos ampunin niya na ako at iuwi sa kanilang bahay. Gustong-gusto niya ako para sa anak niya at ang makita siya ngayon na wala na kami ni Kylo, it feels so awkward. Hindi ba siya nagalit sa akin? Hindi ba siya nagtanim ng sama ng loob dahil sa pag-iwan ko kay Kylo? Wala ba siyang mga tanong?"I missed you so much," unti-unting nangilid ang luha niya bago ako binalot ng mainit na yakap. "Oh my! Ang tagal mong nawala.""Ma..." Singit ni Kyl

Reunite."Please?" Paki-usap niya.Para akong nabingi sa sinabi niya. Kaya ba hindi tumatawag si Manang Letty because she's not okay? "O-okay. Pupunta ako mamaya, Eros," sagot ko."Salamat. Pasensya na," sabi niya sa kabilang linya."She's like a family to me, Eros. I'll go there later. Please, tell her that.""Sige, Chime. Hihintayin ka namin," aniya bago ibaba ang tawag.Natulala ako sa tawag na iyon. Bakit... Bakit lahat ng malapit sa akin, parang nilalayo sa akin? Si Mama. Ang anak ko. Si Manang Letty naman ngayon. Sana lang ay maging mas maayos ang pakiramdam niya. I don't want to lose another person in this life. Pagod na pagod na ako sa sunod-sunod na trahedya sa buhay ko at hindi ko alam kung talagang nakalimutan ko na ba ang lahat o natatabunan lang ng bagong problema kaya nawawala sa isip ko."You okay, Chime?" Tanong ni Tita Kayla."I'm sorry, Tita. May emergency po kasi," naluluha kong sabi."Huh?" Tanong niya. "Pwede po bang umuwi na ako? Pupunta po akong Las Piñas," sa

Manipulate.Nagising ako na masakit ang ulo ko. Kumunot pa ang noo ko nang makitang nasa loob na ako ng kwarto ko. Paano akong nakapasok dito? Binalingan ko ang orasan sa cellphone ko at nakitang mag-aalas tres na ng madaling araw.Mabilis akong tumakbo papasok ng bathroom nang bumaliktad ang sikmura ko. Diretso na rin tuloy akong naligo at nag-ayos. Saan naman kaya natulog si Kylo? Kumuha ako ng simpleng puting long sleeves dress sa cabinet ko paglabas ko ng banyo. Hinihilot ko ang sentido ko nang lumabas ako ng kwarto. Madilim na sa mahabang pasilyo pero nakita ko ang dim light sa sala kaya roon ako nagtungo.Naabutan kong nakasandal sa sofa si Kylo at mukhang gano'n siya natulog buong oras. Bakit hindi siya tumabi sa akin?Bobo ka ba, Chime? Alam mo namang hindi ugali ni Kylo na tumabi sa'yo hangga't hindi mo sinasabi tapos ngayon na wala na kayo, saka ka pa nagtatanong ng ganiyan?Napailing ako sa pagtatalo namin ng isip ko. Marahan akong lumapit sa kaniya. Pinagmasdan ko muna an

Secretary."Magpahinga ka muna. Ipapahatid ko na lang ang dinner mo. Maaga tayo bukas," sabi niya bago ilapag ang bag ko sa loob ng kwarto.Wala sa sarili akong tumango. Hindi niya na ako binalingan, diretso lang siyang naglakad pababa ng hagdan. Mariin akong lumunok habang pinagmamasdan ang pangalan ko roon. The hard teak wood door has a crown carving. Sa taas ng korona ang pangalan ko. Adasha was written using a familiar calligraphy font. Marahan kong inangat ang kamay ko para haplusin iyon.Napabuntong-hininga ako. I'm sure babawi ako kay Tita Kayla kahit wala na kami ni Kylo. My relationship with Kylo was already done. It's been years since we ended our relationship. Siguro naman maiintindihan iyon ni Tita Kayla. My life—our life has changed. Maraming nagbago sa akin. She doesn't know me anymore at kapag nalaman niya ang lahat ng nangyari sa akin, she'll be disappointed.Pumasok ako sa kwarto na iyon at sinarado ang pintuan. Halatang laging nililinisan ang kwarto dahil walang alik

Party.Kumalas ako sa pagkakayakap sa kaniya saka siya tinitigan nang mariin. I saw his eyes speaking on me about his real feelings. Nagsusumamo ang mga ito sa akin at alam ko sa sarili kong pagbibigyan ko iyon.Sasabihin ko sa kaniya ang tunay na nangyari sa akin. Sasabihin ko sa kaniya ang tungkol sa anak namin. Sasabihin ko sa kaniya ang lahat at kapag natanggap niya pa ako—kapag hindi siya nagalit o anoman sa akin, sisimulan kong ayusin ang nasira namin."We'll talk about this later, okay?" Marahan kong sabi habang hawak ang mukha niya.Napapikit pa siya sa haplos ng kamay ko sa kaniyang pisngi. Pumatak ang luha sa kaliwang pisngi niya. Hinatak niya ako para yakapin muli. Parehas na kaming kumalma pero humihikbi pa rin siya. Kumalas naman agad siya sa pagkakayakap sa akin saka binuksan ang compartment niya. Kumuha siya ng dalawang bote ng tubig doon. Binuksan niya ang isa at iniabot sa akin.Sabay kaming uminom ng tubig. He gave me time to fix myself. Naglagay lang ako ng pressed