Raven's POV"MAUNA na kayo, susunod ako sa inyo." Saad ko kina Haze at Bree na ngayon ay naguguluhan na sa mga sinasabi ko."Huh? Bakit? Saan ka pupunta?" Nagtatakang tanong ni Haze sa akin. Tinitingnan ako nito na parang isa akong bagay ni hindi matukoy."Oo nga. Ngayon ngayon lang, parang biglang nawala ka sa sarili mo tapos ngayon....." hindi maituloy ni Bree ang sasabihin dahil pati siya ay naguguluhan na din sa akin."Mamaya ko na ipapaliwanag. Basta mauna na kayo. Kung matagalan ako, wag niyo na akong hintayin." Saad ko sa mga ito. Kung ano man ang mangyayari sa akin ay ang diyos na talaga ang bahala."S-sige..." napipilitan na saad ni Haze.Tumalikod na ako sa kanila at tinahak ko ang daan patungo sa Mansion ni Vander. Nanlalamig din ang aking kamay. Hindi pa rin mawala-wala sa dibdib ko ang takot. Pakiramdam ko ay nakatayo ako ngayon sa isang bangin na ano mang pagkakamali ay mahuhulog ako.Hindi ko na napansin ang mga nakakasalubong ko. Dire-direcho lang ako hanggang sa wala

Raven's POVNAGSIMULA ang araw ko na matiwasay. Natapos ang klase namin sa umaga at sa hapon naman ay ang klase ko kay sir Blast sa training room. Masakit pa rin ang katawan ko kahit papaano ay nakakasabay na ako sa mga itinuturo ni sir Blast na self defense.Pero pakiramdam ko ay hindi ako kailanman gagaling rito. Kilala ko ang katawan ko at alam ko na hindi ako para doon. Pero hindi ako nagrereklamo dahil parte yun ng pag-aaral ko. Hindi man ako magiging magaling sa larangan ng pisikal na lakas sa pakikipaglaban pero matututo ako.Natapos din ang tanghalian ng malinaw at walang gulo. Nagmamadali din ako dahil hindi ako pwedeng mahuli kay sir Blast kaya nagmadali akong pumunta sa training room. Ngayon araw ay pinasubok niya sa akin ang kontrolin ang isang buhay na nilalang. Isang pusa. Noong una ay medyo nahirapan ako sa pagcontrol sa pusa dahil may sarili itong pag-iisip pero nagpursige ako hanggang sa natutunan ko rin. Naging buong maghapon ang aking pag-eensayo, hindi katulad noon

Raven's POVNAKATULALA akong nakatingin kay Bree ngayon na nasa clinic. Sumunod ako sa kanila pagkatapos ng magulong pag-uusap namin ni Vander. Parang gusto ko naman sampalin ang sarili ko dahil paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko ang salitang boyfriend. Hindi ko pa lubusan na naiintindihan kung ano yun pero parang nagkakaroon ng mga paru-paro sa aking tiyan na naglalaro."Pasalamat ka na lang Bree at hindi ka tsinugi ni Vander. Mabuti at ito lang ang sinapit mo. Kung ginamit niya ang abilidad niya, baka nagluluksa na kami ngayon." Litanya naman ni Haze kay Bree dahil nag-iinarte ito na parang malapit na itong mamatay ano man oras.Ngumuso naman si Bree. "Vaklah naman! Hindi naman ako galit na jinombag ako ni Papa Vander ang beauty ko. In fact, masaya ako dahil hinawakan niya ako at ang lapit ng mukha niya sa akin kanina, kahit galit na galit siya." Masayang saad nito na ngayon ay namumukhang uod na binudburan ng asin ang katawan nito.Napapailing naman si Haze. "Malandi ka talagang

Raven's POVPARANG tatakasan ang katawan ko ng aking kaluluwa. Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa dalawa at ngayon ko lang napagtanto ang malaking pagkakahawig nilang dalawa! Paanong hindi ko man lang yun napansin? Hindi ako nakapagsalita, parang gusto ko ng hilahin si tito Solomon at sabihin na wag niyang sabihin kay Vander ang mga narinig niya kanina!"Mabuti at nandito ka na anak, nakakatuwa ang batang ito at sinamahan ako para mamasyal dito sa fortress." Nakangiting saad naman ni tito Solomon habang ako naman ay ano man oras ay parang mawawalan na ako ng malay sa lakas ng kabog ng aking dibdib. "Raven..." usal naman ni Vander na tila isa iyong dasal."Hhmmm..." tanging naisagot ko dahil parang napipe na 'ata ako dahil sa kaba."Magkakilala kayo?" Nakataas kilay na tanong ni tito Solomon na palipat lipat ang tingin sa aming dalawa!"Yes dad... She's—""—An acquaintance." Putol ko naman sa dapat na sabihin ni Vander dahil baka kung ano pa ang lumabas sa bibig nito. "He helped me and

Raven's POVPARANG gusto kong ibagsak pasara ang pinto ng makita ko siyang nakatayo sa bukana ng pintuan. Ang mga mata niyang malungkot na nakatingin sa akin ay parang patalim na sumasaksak sa akin.Walang mga salitang lumabas sa aking bibig at tila naging bato na ako sa kinatatayuan ko. Nakita ko na humakbang siya papalapit sa akin at hindi ko man lang nagawang gumalaw.Napasinghap na lamang ako ng hindi siya tumigil sa paglapit sa akin at bigla na lang niya akong niyakap ng mahigpit. Pakiramdam ko ay sasabog ang utak ko dahil sa mga nangyayari. Parang sasabog na ang dibdib ko sa sobrang lakas ng tibok nun. Nanlamig din ang mga kamay ko dahil sa kaba.Pero sa kabila ng pakiramdam na iyon ay hindi ko maipagkakaila na gusto ko ang yakap niya. Ang mainit at matigas niyang katawan na bumabalot sa akin ay kaaya-aya sa pakiramdam. Gusto kong gantihan siya ng yakap pero pinipigilan ko lamang ang sarili ko."Baby..." halos paos na saad nito at naramdaman ko ang kanyang mainit na hininga sa l