The Sequel: Chapter 15 Days and weeks had passed. Mabuti na siguro na hanggang ngayon ay wala pa ring Amanda Velasco ang nagpapakita at kumukulit sa ‘min ni Fox. Dahil hindi ko na alam kung sakaling meron man. I’m afraid of my babies’ safety. Kaya naman sa tuwing nagtutungo si Finn sa bahay ng mga Madrid dahil iniimbitahan ng ni Fox ay talagang may bodyguard itong kasama. Hinimas ko ang aking tiyan mulin nagpatuloy sa panonood ng tv dahil wala akong ibang magawa habang hinihintay si Fox. Alas siete pa rin naman ng gabi. He said he’ll be home by eight, that’s why I’m waiting. At isa pa, nagtugon din ako rito ng paborito kong strawberries kaya naman hihintayin ko siya hangga’t sa kung kailan siya makakauwi. The doorbell suddenly rang. Nangunot ang aking noo at tumingin sa ‘king pambisig na relo para tignan ang oras. Hindi pa nag-a-alas otso. At isa pa, hindi na nagdo-doorbell si Fox kapag nakakauwi siya. Wala na rin akong inaasahang bisita na paparating dahil gabi na. Kaya agad akong

The Sequel: Chapter 17“Mommy, are you alright?” pagtatanong ni Finn sa ‘king sa hindi ko mabilang na pagkakataon. At wala akon ibang magawa kundi ang ngumiti sa kanya at tumango.“Yes, Love. I am fine,” pagsagot ko sa katanungan nito at bumuntong hininga. “Why do you ask?”“Because I’m worried,” he said. “What will happen to you after labor, Mommy?”Napaisip ako. “Well, we’ll finally meet your younger sister, Heather.”Bumakas ang magkahalong tuwa at gulat sa mga mata nito. “You already named her?”I nodded my head. “Yeah. Your father did. It’s beautiful, isn’t it?”Tumango ito bilang pagsang-ayon. Napangiti ako sa kanyang turan at bumuntong hininga. Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi at tumingin kay Fox na busy ngayon sa laptop niya. Nagdesisyon kasi siyang sa online na lang ipadaan lahat ng kanyang transaction para raw mas mabantayan ako. Hindi na rin ako umangal dahil gusto ko rin naman ‘yon.“Yes, it it,” sagot ni Finn sa sinabi ko. “Anyways, Mom. I have to go. Nanny sadi

The Sequel: Chapter 19Nang sabihin ng doctor na pwede na akong umalis ay sinamahan ako ni Fox na umalis maghanda na para sa aming pag-alis. Ang crib at ibang gamit ni Heather ay pinadala na namin sa bahay. Ang natitira na lang dito sa loob ng silid ay ako at si Fox na karga ang baby namin. Ngumingiti lamang ito sa ‘kin dahil busy ako sa pagtutupi ng mga sheets.“Are you sure you’re fine now?”Napatingin ako rito at tipid na ngumiti. “Yes, I am.”“What if ipa-check up natin ang─”“Fox, I said I’m fine,” pagpuputol ko rito. “Don’t worry about me. Kaya ko na ang sarili ko.”“Why are you talking as if you’re fine without me and you don’t want to be dependent to me?” mahinang tanong nito.Bahagya akong natigilan sa pagtutupi ngunit hindi ko siya nilingon. Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi saka ako muling nagpatuloy sa pagtutupi ng aking mga gamit. Wala rin naman akong mapapala kung sasagutin ko ang tanong niya. Baka mauwi lamang kami sa pagtatalo.Isang kumot na lang sana ang tut

The Sequel: Chapter 21 Inilibot ko ang aking panigin sa buong paligid at hindi ko maiwasang ngumiwi sa sobrang gulo ng paligid. Ang mga flower vase ay basag. Napaawang naman ang labi ko nang makita ko ang basag na malaking tv flatscreen. Then my eyes landed on Fox. Nakaupo ito sa sahig at nakapatong ang siko nito sa kanyang tuhod, takip takip ang mukha. He was leaning against the sofa. Ang sofa na bumaliktad din. “Fox…” I chanted. Agad itong napatingin sa ‘kin. At ang mapula nitong mga mata ang sumalubong sa ‘kn. His red and swollen eyes are looking at me and telling me how tired he is right now. Nakaramdam ako ng guilt habang nakatitig sa mga mata niya. Lucy called me, nagbabakasakali raw siya na baka hindi ako umalis. And I didn’t leave. Hindi ko kayang umalis dahil ayokong lisanin si Fox. Kaya naman nang tinawagan ako ni Lucy ay agad kong sinagot ang tawag. And when he told me that Fox was driving drunk, I was damn worried. Nalaman ko rin kay Lucy na hindi pumasok sa trabaho si

The Sequel: Chapter 23FOX MADRID’S Point of viewI knocked on my son’s room but no one answered. Kaya naman ang ginawa ko ay tinulak ko pabukas ang pinto at doon ko nasilayan si Finn, nakahiga sa kama at mayroon suot na headset. Nakapikit ang mga mat anito na tila ba natutulog. But I am not dumb not to know he’s just acting.Humugot ako ng malalim na hininga at umupo sa kama. I looked at his walls full of anime strips. He designed his room. Mayroon din siyang personal computer sa gilid na sinadya ko para sa kanya. I want to spoil him so much. Baka sa ganitong paraan ay malaman niyang mahal na mahal ko siya.“I know you can hear me,” I said. “Can we talk?”Doon ko lang naramdaman ang pagbangon ng anak ko. Nilingon ko ito at nakita ko ang pagtangal nito ng headphones. Finn looked at me. Walang emosyon sa mga mat anito at parang hindi siya interesado. O sadyang pinapakita niya lang sa ‘kin na hindi ako interesanteng kausap.“Are you still mad at me?” tanong ko sa kanya.“No,” diretsong