All Chapters of The Possisive Mafia King ( TAG-LISH ): Chapter 11 - Chapter 20

PART 1: Cancelled Wedding **Snow's POV** Isang banayad na tunog ng piano ang gumising sa akin. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata, pilit na nasasanay sa liwanag na pumupuno sa buong kwarto. Medyo sumakit ang ulo ko at pakiramdam ko ay mabigat ang aking buong katawan. Umupo ako sa kama, litong-lito. Hindi ito ang kwarto ko. Mas malambot ang kama kaysa sa nakasanayan ko, at malamig sa balat ang mga telang kumot. Amoy ko rin ang halimuyak ng mamahaling pabango at sariwang bulaklak. Napalinga ako sa paligid, at doon ko napagtanto, hindi ko alam kung nasaan ako. Napahinto ako sandali, habang tahimik na pinagmamasdan ang bagong mundong aking kinasadlakan. Ibang-iba ang lugar na ito kumpara sa kwarto ko. Malalaking bintana na may puting kurtina, ang nagpapasok ng gintong liwanag ng araw. Mataas ang kisame, puno ng magagandang disenyo, at sa gitna nito'y nakasabit ang isang kumikislap na kristal na chandelier. Magaganda ang mga painting na nakasabit, at puno ng mamahaling dekora

PART 1: Pagkarating namin sa sala, bigla niyang hinawakan nang mahigpit ang batok ko at walang pag-aalinlangan, sinakop ang mga labi ko sa isang halik na puno ng puwersa. Nagpumiglas ako, pilit kumakawala sa agresibo niyang hawak. Sa buong lakas ko, itinulak ko siya palayo at malakas na sinampal sa mukha. His eyes darkened, tinged with a danger that sent a shiver down my spine. Mabilis akong napaatras at tumakbo paakyat ng hagdan. Mabilis niya naman akong hinabol. Pagkapasok ko sa kwarto at mabilis kong isinara ang pinto at in-lock iyon. Nanginginig ang mga kamay ko habang naghahanap ng anumang bagay na maihaharang ko sa pinto. "Snow! Open the fúcking door!" sigaw niya, marahas na kinakalampag ang pinto. Naisipan kong hilain ang isang sofa at isinangga iyon sa pinto. "Fúck! Snow! Why are you acting so dense?!" galit niyang sigaw mula sa kabilang side. Idinikit ko ang likod ko sa pinto, humihingal, nanginginig. Ngunit biglang tumahimik sa labas. At noong biglang na-open ang lock

**Snow's POV** Inutusan ako ni Demetri na ihanda ang bathtub, at walang alinlangan akong tumalima sa gusto niya, ayokong galitin na naman siya. Binuksan ko ang gripo, at tulalang pinapanood ang pagtaas ng tubig habang inaantay na mapuno iyon. Nang mapuno na ito, inilagay ko ang bath products, pagkatapos ay huminga nang malalim, bago naisipang bumaba para sabihan ang asawa ko. Pagbaba ko ng hagdan, naabutan ko siyang nakatutok ang mga mata sa screen ng kanyang laptop habang nakaupo sa sofa. "The bathtub is ready," mahina kong sabi na siyang nagpalingon sa kanya. Tumitig siya sa mga mata ko bago dahan-dahang ibinaba ang tingin, panasaringan ng pansin ang katawan ko. Nakatayo lang ako roon, lantad sa titig niya, suot lang ang maikling itim na bestida na siya ang pumili. Walang suot na panloob, gaya ng utos niya. Nanatili ang tingin niya. Nakaramdam naman ako ng kaba sa klase ng titig niya. Maya-maya ay naisipan niyang isinara ang laptop, inilagay sa gilid, at tumayo. "Join me,

**Snow** "Wake up," malambing kong bulong kay Demetri habang yakap-yakap ko pa rin ang mainit niyang katawan. Tinitigan ko ang gwapo niyang mukha kahit tulog, ang lakas pa rin ng dating. Nakapikit siya, ngunit parang nakangiti. Hinaplos ko ang matangos niyang ilong, saka yumuko at hinalikan ang baba niya. Napahawak siya sa buhok ko, at marahan iyong hinaplos at maingat na pinaglaruan ng kanyang mga daliri. Hinalikan ko ang panga niya, paakyat sa pisngi, hanggang dinilaan ko ang tainga niya. Napatawa siya ng mahina, mukhang naliti sa ginawa ko. Pagdilat niya, medyo antok pa ang mga mata niya. "I'm tired," mahina niyang sabi, halatang namamalat pa rin ang boses. Umupo na ako sa kama at tinali ang magulong buhok ko sa isang messy bun. Pero bigla niya akong niyakap at hinila pabalik, ang init ng katawan niyang dumikit na naman sa akin. "Later," bulong niya sa akin. Ramdam ko na naman ang hininga niyang mainit sa balat ko. Then, in one swift motion, he rolled on top of me, pinning me

**Snow**“Kailangan ko nang umalis, darling.” Demetri’s deep voice broke the silence, ngunit hindi ko masyadong pinansin. Nanatili akong nakatitig sa telebisyon, tulala at tila seryosong nanonood pero ang utak ko ay nasa ibang dimensiyon.Naramdaman ko ang pagbuntong-hininga niya bago siya lumapit sa kinauupuan ko.“Don’t even think about watching the news. You might see something you don’t like.”Dahil sa sinabi niya, doon ako napalingon sa kanya, nagtagpo ang mga mata namin. Sandali akong napatitig sa gwapo niyang mukha, it was calm yet unreadable. But there's a hind of worry in his eyes kahit hindi niya sabihin o ipahalata sa akin. And that emotions he hide, palihim na napangiti ang utak ko.“Take care,” ani ko na lamang sa kanya.Halata ang pag-aalangan sa kanya, parang may gusto pa siyang sabihin sa akin. Pero, hindi na siya nag-abala at napagdesisyon na lamang ang mapatango bago tuluyang umalis.Noong pagkasara ng pinto, agaran namang sumulpot ang dalawang lalaki, ang bodyguard