บททั้งหมดของ THE LAST SANDOVAL: บทที่ 41 - บทที่ 50

DIEGONAKATAYO siya malapit sa morgue kung saan inilagay ang katawan ni Kiko. Nasa loob niyon ang Nanay at kapatid ni Kiko, kaya dinig na dinig niya ang malalakas na iyak ng mga ito. Punong puno ng hinagpis ang puso niya.Hindi niya alam bakit kailangan maramdaman niya iyon? Bakit? Ito ba ang kapalit ng pagiging Sandoval niya? Ang mawala paisa isa ang mga importanteng tao sa buhay niya?Una si Asher na kakambal niya, ngayon naman si Kiko na matalik niyang kaibigan. Sana hindi na lang siya nangarap ng ganitong buhay, sana nanahimik na lang siya at nakontento sa pagiging mahirap.Huminga siya nang malalim at pinunasan ang basang pisngi."Salamat sa lahat, kaibigan. Huwag kang mag alala, ako na bahala sa pamilya mo." Pabulong na wika niya saka tumalikod at bumalik uli sa hospital room niya.Naabutan niya roon ang kaniyang Mommy Angela. Pagkakita sa kaniya ay mabilis na yumakap ito."Sobra mo kami tinakot, Anak. Hindi ko na kakayanin mawalan pa uli ng isang anak." Naiiyak na sabi ni Mommy

BUNNYMULA nang makauwi si Diego mula sa hospital ay naging tahimik lang ang binata. Nun una inisip niya, marahil nagluluksa pa rin ito dahil sa pagkawala ng kaibigan nito kaya sobrang bihira ito magsalita at kumibo.Subalit, pang isang linggo na ngayon ay gano'n pa rin ito at mukhang iniiwasan din siya nito. Hmm, bakit kaya?Napabuntong hininga siya. Siguro kailangan na niya kausapin ang binata kaysa ganito nagpapakiramdaman sila.Nakita niya si Diego sa may garden area kasama si Lola Anastacia, nag uusap ang mga ito at tila nagbibiruan pa nga. Nagtaka naman siya, siya lang ba ang iniiwasan nito?Akma siya lalapit sa mga ito nang may pumigil sa braso niya. Napalingon siya. Ang Mommy Bea niya."Bakit, Mommy?"Hinila siya nito malapit sa may kitchen area."Humingi ka ng pera sa asawa mo, gusto ko mag-shopping, wala akong magawa rito, bilis na." Pabulong na wika ng Mommy Bea niya.Nakaramdam siya ng inis dahil sa sinabi ng Mommy niya."Mom, you can use my card that I gave to you," pigil

BUNNY POVNANG magising siya, sumilay ang matamis na ngiti niya sa labi nang makita si Diego sa tabi niya na mahimbing pa rin ang tulog.Napailing siya saka hinaplos ang pisngi nito."Marunong ka rin pala mapagod," pabulong na sambit niya.Hindi niya kasi mabilang kung ilan beses siya nito pinaligaya. Kaya naman, pagkatayo niya ay napaigik siya sa sakit. Sumakit ang gitnang bahagi ng mga hita niya at nanginginig pa rin ang mga binti niya.Gusto niya matawa. At least, alam na niya ngayon ang feeling ng 'wasak'. Napapailing na lang siya habang nakangiti at saka sinubukan uli tumayo para magtungo sa banyo.Nang makaligo, hinayaan muna niya matulog at magpahinga ng mahaba si Diego. Bumaba siya at nasalubong naman niya si Mommy Angela."Oh, you're awake already? Gigisingin sana kita.""Bakit po?" Nakangiting tanong niya.Hinila siya ni Mommy Angela sa kamay."Halika, mag grocery and shopping tayo.""P-Pero si--"Nagdalawang isip siya baka hanapin siya ni Diego pagkagising nito."Akong baha

BUNNY POV  NARINIG niya ang malakas na pagbalya ng pinto. Hindi siya makalingon dahil namanhid na ang buong mukha niya. "W-What the hell is this!?" Gusto niyang umiiyak ng todo nang marinig ang boses ng Mommy Bea niya.Hanggang sa naramdaman niya ang paghawak nito sa mukha niya. "Oh, Jesus Christ! What have you done to Bunny?!! Wala sa usapan natin ang saktan si Bunny!!" Hiyaw ni Mommy niya kay Uncle Rey. Isang nakakademonyong tawa ang narinig niya mula kay Uncle Rey. "So, Nanay ka ni Bunny ngayon? Iyon ang drama mo?" Nang uuyam na salita ni Uncle Rey. "Bakit? Don't tell me kakalabanin mo rin ako?"Nakita niya ang marahan na paglapit nito kay Mommy Bea. "Ang usapan natin gagamitin natin si Bunny para makuha ang pera ng mga Sandoval, hindi para babuyin at saktan mo ng ganito!" Nanggagalaiting gan

BUNNY POVLIFE sentence ang hataw ng korte sa kaso ng kaniya Mommy Bea kaya masakit para sa kaniya ang sinapit nito. Alam niyang maraming pagkakasala ito subalit nanaig pa rin sa kaniya ang pagmamahal ng isang anak sa Ina. Pagkalabas sa hospital, pinuntahan niya ito sa kulungan.Hindi maganda ang estado nito. Tulala at hindi makausap nang maayos. Tinawagan na rin niya ang Daddy niya na nasa Australia at nalaman niya nag-suicide ito. Halos manlumo siya sa balita, pakiramdam niya bumagsak ang mundo niya. Hindi niya alam kung bakit nararanasan niya ang ganito pasakit."M-Mommy..." mahinang usal niya sa Ina habang kaharap ito.Oras ng pagdalaw iyon kaya nagkaroon siya ng pagkatataon makausap at makasama ito.Bumaling ito sa kaniya at ngumiti."B-Bunny?""Yes, Mommy. It's me.""Ayoko rito walang aircon, mainit. At saka walang bed at mabaho silang lahat," parang batang nagsusumbong ito sa kaniya at palinga-linga sa paligid."Dala mo ba 'yon mga dress ko? pati mga shoes ko? Kailan ba tayo uu