บททั้งหมดของ THE LAST SANDOVAL: บทที่ 71 - บทที่ 79

BUNNY POVMAHIGPIT na napahawak siya sa gilid ng maliit na lamesa ng campervan habang naglalabas-pasok ang kahabàán ni Diego sa mamasa-masang niyang pagkababaé. Napaawang ang labi niya at nakatingala habang inaangkîn siya ni Diego.He was settled between her parted légs as he thrúst deép and hárd. Damang-dama niya ang umiígting nito kahabáän na sumasagád hanggang duló ng pagkababaé niya. Baon na baon kaya naman malakas siyang napapaúngol sa kada pagsagád no'n sa kaíbuturan niya."Shít ! Oh, Diego!" Sunod-sunod na halinghíng na kumakawalá sa bibíg niya. "Oh! Diego.. Oh! fastér Oh! baby.. Oh!"Nakakabalíw ang sarap na pinapalasáp ni Diego sa kaniya. He grípped her thighs before thrustíng fáster and déeper insidé her. Nahihíbang sa saráp na dumaíng siya dahil sa sensasyóng lumulukób sa buong katawan niya."Oh! Oh! Oh, Diego!" Puno ng pagnanasá niyang daing.Sa bawat pagbayó nito nararamdaman niya ang bahagyang pag galaw ng lamesa ngunit masyado siyang lubóg na lubog sa sensasyóng nararam

BUNNY POVNANLUMO siya nang makitang nanghihina ang dalawang anak niya habang may nakasaksak na IV Fluids sa mga kamay ng mga ito. Pakiramdam niya sinasakal siya kaya nahihirapan siyang huminga. Mahigpit na niyakap siya ni Alona. Hindi na niya napigilan ang maluha, walang Ina ang may gustong makitang may sakit ang mga anak. Napakasakit sa dibdib."Kailangan nila ng dugo para sa bloód transfusions, AB negative ang need," mayamaya ay banggit ni Alona sa kaniya.Humiwalay siya sa kaibigan at sumulyap sa mga anak na mahimbing na natutulog."Hindi ako -- fúck! saan pwede makakuha ng dugo?" nakaramdam siya ng kaba, kailangan niya maibigay kung ano ang kailangan ng mga anak niya."AB negative is a rare blood type, bakla. Wala available ang hospital but--"Naputol ang iba pang sinasabi ni Alona nang magsalita si Diego na nasa likuran lamang niya."I'm AB Negative."Parehas silang napatitig ni Alona kay Diego, kasabay ang pagtinginan nilang dalawa ng kaibigan. Bakit ba hindi nila naisip na may

BUNNY POV"TAHAN NA, pag bumalik siya at kalmado na, saka n'yo pag usapan ang tungkol sa mga bata," pang-aalo ni Alona sa kaniya habang nakayakap siya rito.Maraming tumatakbo sa isipan niya. Alam niya galit sa kaniya si Diego, kaya hindi imposibleng gumawa ito ng paraan para makasama at makuha sa kaniya ang kambal. Paano ang gagawin niya pag nagkataon? Paano sila? Paano ang nararamdaman niya para sa binata?"Natatakot ako, baks. Nakakatakot. Ayokong kunin niya sa'kin ang mga bata," naiiyak na paanas niya sa kaibigan.Hinihimas ni Alona ang likod niya."Mas may karapatan ka sa mga bata kasi ikaw ang Nanay, okay? Siguro nga galit siya pero kakalma rin 'yon. At saka, kung mahal ka niya talaga, papatawarin ka niya. Look-- mas mabuti kausapin mo na ang mga bata tungkol sa Ama nila, para naman pag bumalik si Diego at mag-demand siya na ipakilala siya sa dalawa ay kahit papaano may ideya ang kambal kung sino siya." Paliwanag nito sa kaniya."Magugulat sila for sure...." bulong niya."Aba' na

BUNNY POVMAKALIPAS NG halos dalawang linggo, maayos na ang lagay ni Brooke, gayon din si Drake kaya naman nakalabas na ang mga ito ng hospital. Kahit papaano nakahinga na rin siya ng maluwag, daig pa niya nabunutan ng tinik sa dibdib habang pinagmamasdan ang kambal na maganang kumakain ng hapunan."So, okay na sila? Ikaw? Kailan ka magsimula sa shooting, puro mga eksena mo na lang ang kulang?" kapagkuwa'y tanong ni Alona.Nagpapasalamat talaga siya dahil mayroon siyang manager slash bestfriend na katulad nito na laging nandyan sa kanila."Next week. Pasabi kay bossing na pasensya na talaga sa delayed," nakangusong sabi niya."Oh sya sya— sasabihin ko. Maiwan ko muna kayo, may lakad ako ngayon. Bye kids! Bye, baks."Nang makaalis na si Alona, inasikaso na niya ang dalawa ng matapos ang mga ito kumain hanggang sa pinag-half bath niya ang mga ito para magsimula ng matulog. Habang binibihisan niya si Drake, tumunog ang door bell. Sabay pang nagkatinginan ang kambal, at saka tumitiling na

BUNNY POV"I CHOOSE you and promise to choose you as my husband every day we wake up. I will love you in word and deed. I will laugh with you, cry with you, scream with you, grow with you, and craft with you. I'm madly in love with you, my husband," aniya na nagpipigil na maluha habang nakangiting nakatitig kay Diego.Mayamaya pa ay inabot naman ang isang microphone kay Diego."How lucky am I to call you mine? Your love and trust makes me a better person, each and every day. You are my every dream come true. Your love gives me hope. Your smile gives me joy. You make me a better man. When I am with you, everything else fades to the background. You flood my senses with joy. You are my life, my greatest gift. I'm so lucky to call you my loving wife. I love you so damn much."Walang pagsidlan ang sayang lumukob sa dibdib niya hanggang sa nagsalita ang pari at ianunsiyo ang pagiging mag-asawa nila kasabay ang masuyong paghalik ni Diego sa labi niya.Buhay na buhay ang mga tao sa paligid nil