บททั้งหมดของ Love Language (Queen and CEO): บทที่ 41 - บทที่ 50

Ilang minuto na ang lumipas mula ng ipatong ko ang phone sa lamesa pagkatapos ko makausap si Queensley. Hanggang sa oras na ito ay hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari. Hindi ko inaasahan na marinig ko ang boses niya at makausap ko siya. Kay Joshua ako tumatawag para alamin ang mga bagay-bagay tungkol kay Queensley. Hindi naman kasi niya sinasagot ang mga tawag at message ko. Kahit na iniiwasan niya ako at tinutulak palayo hindi ako sumuko na ipakita sa kanya na seryoso ako. Alam kong hinihintay lang niya ako tumigil para patunayan na tama ang iniisip niya. Ayoko pa sana tapusin ang pag-uusap namin pero alam kong magiging awkward. Naisip ko na lang na may pagkakataon pa kami na mag-usap mamaya."Felix, cancel my meeting tonight," sabi ko sa intercom."But Sir, the meeting tonight is very important. We have been waiting for this for a long time and it may be difficult for us to get a schedule again from them," tugon niya at saglit ako natigilan. "Give me Mr. Salazar number I'll t

"If I could only stop the time. If I could just stay here like this," wala sa loob na bulalas ko habang pinagmamasdan ang unti-unti paglubog ng araw.Huling gabi na namin dito sa resort at bukas ng umaga ay kailangan na namin bumalik. Kahit sa maikling panahon ay nakaramdam ako ng katahimikan. Sobrang namangha ako kahapon pagdating namin dito. Bukod sa malayo siya sa pinaka-bayan wala rin masyadong kabahayan sa paligid ng resort kaya talaga namang napaka-private ng lugar. Habang naghahanda kami ng dinner kagabi nabanggit ni Mark na balak ng ibenta ang resort dahil wala ng mag-aasikaso. Nakakapanghinayang dahil maganda ang lugar at halatang hindi pinapabayaan. Pagkatapos namin mag-dinner kagabi tumambay kami sa terrace nakaharap sa dagat. Maaga kaming nagpahinga at iyon na ata ang pinakamasarap na tulog ko sa mahabang panahon. Paggising ko naman kanina ay nagulat ako ng yayain ako ni Mark na mag-jogging. Hindi na ako nakaramdam ng pagkailang kapag magkasama kami dahil komportable na ak

"He can't do this to me!" galit na sabi ko pagkasara ko sa pinto.Mula sa airport ay dito agad ako dumiretso sa office para alamin kung totoo ang nakarating na balita sa akin. Sa una ay hindi ako makapaniwala dahil kilala ko si Mark at never pa niya ako binigo. Kumpiyansa ako na magagawa niya ang hindi ko magawa. Matagal ko na sinusubukan na paalisin si Queensley sa buhay ni Jack pero lagi akong bigo. Hindi ko alam kung ano ba ang ginawa ng babaeng iyon para makuha niya ang loob ni Jack at ngayon naman si Mark. "I won't let her take away everything!" bulong ko at padabog na umupo.Nalungkot ako ng mamatay si Ate Esmeralda dahil siya na lang ang naiwan kong pamilya. Kaka-graduate ko lang sa kolehiyo ng mamatay ang mga magulang namin. Naiwan sa aming dalawa ang kumpanya pero sinabi ko sa kanya na hindi pa ako handa at naiintindihan naman niya ako. Sa totoo lang wala sa kumpanya ang interest ko at alam iyon ng mga magulang ko. Hindi sila sang-ayon na sundin ko ang gusto ko at pinilit

"Hello Bro. What's up?" bati ni Melmar pagsagot ko sa tawag niya.Tumango lang ako bilang tugon. Binitawan ko ang hawak ko na ballpen saka sumandal sa upuan. Noon lang ako nakaramdam ng pagod. Sunod-sunod ang mga naging meeting ko at wala pa akong pahinga. Napatingin ako sa paper bag nakapatong sa ibabaw ng lamesa ko at naalala ko na hindi pa nga pala ako nag-lunch. Tiningnan ko ang relo ko at past four na pala ng hapon. Hindi pa naman ako nakakaramdam ng gutom at wala rin naman akong ganang kumain."You don't look good. May problema ba, Mark?" may pag-aalala na tanong niya at napabuntonghininga ako.Ilang araw na akong walang matinong tulog. Kinakailangan ko pa uminom sa gabi para lang makatulog at para saglit na makalimot. Inabala ko ang sarili ko sa trabaho at the same time ay iniwasan ko na lumabas ng opisina. Si Felix ang pinapapunta ko sa mga set para mag-check pati na rin sa warehouse. Pinipigilan ko na huwag maapektuhan sa mga sinabi ni Auntie Rose pero hindi ko magawang bale

“Sino naman siya?” nagtataka na tanong ni Danica bago humalik sa pisngi ko.Hindi ako tumugon dahil hindi ko maalis ang tingin ko kay Mark at sa babaeng parang talangka na nakadikit sa kanya mula pa kanina. Kung nakakamatay lang ang tingin ay baka kanina pa pinaglamayan ang babaeng ito. Ang mas nagpakulo pa ng dugo ko ang reaksyon ni Mark dahil kitang-kita sa mukha niya na enjoy na enjoy siya. Gusto ko siyang lapitan at punitin ang labi niya para hindi na siya makangiti. Nagkasalubong ang tingin namin kanina pero parang hindi niya ako kilala. Hindi ko maintindihan kung bakit ganun siya at naguguluhan ako. Ayaw kong ipahalatang naiinis ako at nagagalit pero hindi ko mapigilan para akong bulkan na any moment ay sasabog na. Kung kanina ay excited ako pumunta sa event na ito dahil makikita ko si Mark pero ngayon gusto ko na lang umuwi at magpakalasing.“Siya na ang magiging representative ng Mystique,” sagot ni Joshua.Napatingin ako sa kay Joshua dahil ngayon ko lang nalaman ang tungkol