TAHIMIK na nakaupo si Gael sa sofa ng silid niya. Kanina pa siyang tahimik dahil sa maraming bagay na gumugulo sa kaniya. Kahit pilit niyang itaboy ang nangyari sa kanila ni Tallulah sa bathroom, hindi ito mawala sa isip niya. Maraming alaala nang nakaraan ang nagbalik at muling nagpabuhay ng galit at poot sa puso niya. May bagong damdamin na hindi niya alam kung saan nagmula. "Sigurado ka na ba sa gusto mong gawin, Sir Gael?" Napapitlag siya nang marinig ang boses ni Hiro na alam niyang nasa harap niya ngayon. Sa loob ng ilang araw na bumalik siya sa Pilipinas, sinubukan niyang kabisaduhin ang lugar na kinaroroonan niya para magawa niyang makapa ang bawat hakbang niya. Sa pitong taon na pagkawala ng kaniyang paningin, natutunan niya kung paano iakma ang sarili sa kinaroroonan niya dahil ayaw niyang umasa sa mga taong nasa paligid niya sapagkat hindi niya alam kung kanino dapat magtiwala. Kumurap siya. Kapagkuwa'y sumilay ang ngisi sa mga labi niya. "This is what she deserves, Hiro.

"I MISS you, Anak!" Nakangiting sabi ni Tallulah habang kausap niya sa cellphone sa pamamagitan ng video call ang anak niyang si Callum habang nasa terrace siya ng mansyon. Wala pang isang araw na nalalayo ito pero labis na niyang nami-miss ang bata. Hindi kasi siya sanay na malayo ito sa kaniya."Mama kailan po kayo uuwi? Sabi po ni Tito Kendric, hindi pa raw po kayo uuwi bukas," malungkot na sabi ni Callum.Ngumiti siya na may bahid ng lungkot. "I'm sorry, Anak pero hindi pa makakauwi si Mama bukas dahil sa trabaho pero hayaan mo, kapag nakauwi ako, babawi ako, ok ba 'yon? Kakain tayo sa labas with Kendric," aniya para kahit pa paano'y i-comfort ang anak.Ngumiti si Callum. "Talaga po, Mama? Tatandaan ko po ang sinabi ninyo," masayang sabi nito.Hindi niya maiwasang hindi malungkot. Yumuko siya at umiwas sa camera para hindi nito makita ang lungkot sa mga mata niya. Hanggang kailan sila magiging masaya? Paano kung malaman ni Gael ang tungkol sa anak nila at dahil sa galit nito ay ku

TAHIMIK na bumaba ng sala si Tallulah habang nagpapahinga si Gael sa silid nito. Kahit gusto niyang batukan ang binata dahil sa pagsusungit nito, hindi niya magawa dahil boss niya pa rin ito."Hello, Ate Jo, Ate Mary," bati niya sa dalawang katulong na nasa kusina. Abala naman sa paglilinis sa labas ang dalawa pang katulong.Ngumiti ang mga ito. "Kung nandito ka para tumulong sa amin, hindi mo na kailangang gawin, Tali kaya na namin 'to," agad na ani Jo sa kaniya.Napakamot siya sa noo dahil mukhang nahulaan na ng mga ito ang gagawin niya. "Siya nga pala, Tali hindi ba't anak mo 'yong dumating kahapon?" usisa ni Mary sa kaniya.Sumeryoso ang mukha niya at dahan-dahan tumango. "O-opo.""Ang gwapo naman pala ng asawa mo, eh," tila kinikilig na ani naman Jo.Alangan siyang ngumiti. "Naku po! Hindi ko pa po asawa si Kendric, boyfriend ko pa lang po siya," paliwanag niya."Ganoon ba? Pero alam mo, Tali ang cute ng anak mo. Naalala ko sa kaniya si Sir Gael no'ng bata pa siya kasi ganoong-ga

"SI GAEL, alam kong si Gael ang lalaking inaalagan mo sa mansyong iyon."Natigilan si Tallulah sa narinig mula kay Kendric. Paano nito nalaman ang tungkol doon? Napaawang ang bibig niya. Bumigat ang dibdib niya dahil sa katotohanang nagsinungalin siya kay Kendric. Niloku niya ito at hindi naging tapat at hindi niya iyon itatanggi sa binata."Paano—"Kinuha nito ang cellphone sa bulsa nito at may pinakita sa kaniya. "I saw his picture," anito. Nagulat siya nang makita ang larawan kuha sa sala ng mansyon. Nakalimutan niyang may mga larawan nga pala si Gael doon. "Hinintay kong sabihin mo sa akin ang tungkol sa trabaho mo, Talu. Naghintay ako kasi may tiwala ako sa iyo p-pero...pero pilit mong itinago sa akin ang katotohanan at hindi ko maiwasang hindi mag-isip," puno ng hinanakit at sakit na anito.Napayuko siya kasabay ng pagtulo ng luha sa mga mata niya. Alam niyang mali ang ginawa niya pero wala siyang ibang choice dahil alam niyang pipigilan siya nito kung sinabi niya iyon sa binata

"TALI, anak," narinig niyang tawag sa kaniya ng kaniyang ina habang tahimik siyang nakaupo sa sala ng bahay. Malalim na ang gabi pero hindi pa rin siya makatulog dahil sa patuloy na gumugulo sa isip niya ang lahat ng sinabi ng ina ni Kendric. Humarap siya kay Caroline at ngumiti. "Bakit gising ka pa?" Yumuko siya at marahang hinaplos ang braso niya na nakahalukipkip. "Hindi pa po kasi ako inaantok, Mom," dahilan niya.Lumapit ito sa kaniya at umupo sa kaniyang tabi. Bumuntong-hininga ito. "Dahil ba 'to sa pamilya ni Kendric? Hindi mo sa akin maitatago ang nararamdaman mo, 'nak dahil kung ano'ng nararamdaman mo, ganoon din sa akin. Everything changed hindi lang sa buhay na mayroon tayo, kung 'di maging sa mga taong kaibigan natin noon," malungkot na pagtatapat ni Caroline.Kumawala siya ng hangin at malungkot na tiningnan ito. "Mom, lahat ba ng nararanasan ko, ng pamilya natin ay dahil sa pagkakamaling nagawa ko noon?" Nanubig ang mga mata niya at bahagyang kumiling. "I'm sorry, Mom!