"Hey man, anong problema mo? Bakit mukha kang naengkanto riyan? Ano ba ang pinakakatitigan mo at kulang na lamang ay mabali ang leeg mo?" bakas ang pagtataka na tanong ni Samson sa kaibigan.May tinatanaw ito na hindi nila napansin kaya't hindi siya nakatiis at tinanong niya ito. Kaso gusto niya itong batukan dahil ibinalik lamang tanong niya."Hindi ba't si Tan-Tan iyun?" bagkus ay balik-tanong nito na mas nagpaisip sa kanila ni Anjo."Umayos ka nga riyan 'Tol. Tsk! Tsk---wait lang mga Bro. Tama! Siya iyong binatilyong anak ng katiwala ni Pareng Tommy na nadatnan natin noon sa rancho. Pero anong---" Pautal-utal na nga ay hindi na rin natapos ni Anjo ang pananalita dahil agad itong ikinubli ng dalawa dahil napalingon sa kinaroroonan nila ang mga abductors ni Tan-Tan.Hinayaan nilang nakalayo kunti ang mga ito bago muling lumabas sa pinagtataguan. Ganoon pa man ay hindi nila hinayaang nawala sila sa kanilang paningin. Kailangan nilang mabawi ang tauhan ng kaibigan nila. Kahit sa gano

Sa paglipas ng mga araw. Mas iginupo na ng sakit si Roodney. Sa mga nakaraang araw ay nakakalabas pa siya sa garden nila sa likod upang magpaaraw. Ngunit ilang araw na rin itong hindi lumalabas dahil hindi na kaya ng katawan. Binubuksan na lamang nila ang bintana nito upang makapasok ang hangin at araw."Nandiyan ang kasintahan mo, anak. Hindi mo ba siya haharapin?" pukaw ni Mrs Guerrero sa anak na nakatingin sa malayo. Halatang malalim ang iniisip."Papasukin mo, Mama. Noong isang araw ko pa pinag-iisipang harapin siya ngunit wala akong lakas ng loob. Sa tuwing naiisip ko ang hirap na dadanasin niya kapag wala na ako ay pinaghihinaan ako. Kako, hindi ko naman kasalanang kung bakit kailangan kong lisanin ang mundo ng mas maaga. Pero alam mo ba, Mama? Siya ang nagpahaba sa buhay ko." Dahan-dahan siyang humarap sa ina.Kaso hindi lamang ang ina niya ang nabalingan dahil nandoon na ang kasintahan niyang inabanduna niya ng ilang linggo. Wala pa naman kasing nagpapasok kaya't nagulat siya

"Kumusta kaya ang lakad ng anak natin, Andong?" tanong ni Aling Tina sa asawa.Nasa manggahan sila ng oras na iyon. Kasalukuyan silang namamahinga kasama ang mga kapwa manggagawa ng rancho. Oras ng meryenda nila kaso halos hindi nila magalaw na pagkaing nasa harapan nila. Naiisip nila kasi ang kalagayan ng anak nilang nasa siyudad upang magpatulong sa Boss ng kanilang young master."Sa oras na ito ay nasa siyudad na iyon, Tina. Baka nasa tahanan na siya ng mga Mondragon. May tiwala naman ako sa kanila kaya't alam kong magiging okay ang lakad niya. Ang Yaya ni Sir Tommy, wala pa rin bang balita sa kaniya?" tugon at tanong ng Ginoo."Iyan na nga, Andong. Masyado kasi siyang loyal sa mga magulang ni Sir Tommy. May tiwala ako sa kaniya, alam kong hindi niya ipagkakanulo ang alaga niya ngunit ang kaligtasan naman niya ang maaring malagay sa panganib." Napabuntunghininga tuloy siya dahil sa kaisipang maaring malagay sa panganib ang Yaya ng amo nila.Alam nilang hindi Yaya ang turing nito sa

"Anong nalaman mo, San? Kalahating taon na ang nakalipas ngunit wala ka pa ring nagagawa upang alamin kung nasaan ang mga dokumento? Aba naman, San. Wala na ba talaga kaming pag-asa ng Daddy mo sa iyo?" hindi matukoy kung galit ba o ano na tanong ni Mrs Saavedra sa pangalawang anak."Mas naging maagap siya sa inaakala ko, Mommy. Wala na akong ibang masabi," nakatungong tugon ni San.Hindi naman sa wala siyang masabi ngunit nagsasawa na rin siya sa kakahanap ng paraan upang masiyahan ang magulang. Pinasok na rin niya ang mundo ng druga ngunit ito ay lingid sa kaalaman ng ina. Malupit ito sa kanilang magkakapatid, kinonsente sila ng yumao niyang Kuya Gil. Ngunit kailanman ay hindi ito konsintedor sa druga. Kumapit siya sa patalim para rin may pantustos siya bisyo dahil simula umalis at bumalik ng barko ang mortal nilang kaaway ay unti-unting nag-freezed ang income ng kabuhayan nila. Dahil dito ay naging mahigpit din ang ama niya sa pera. Mas naging eager naman ang ina sa paghahanap ng p

"Hey! Watch out!" malakas niyang sabi dahil sa pagkabangga ng isang babae sa kaniya.Kung hindi pa niya ito naagapan ay parehas silang tumilapon. Baka nahulog pa sila sa karagatan kung walang railings. Pero sino ba kasi ito at paharang-harang sa dinaraanan niya samantalang nasa staff deck siya. Mga staff and engineers lamang ang maaring makatuntong sa bahaging iyon ng barko. Ngunit anong ginagawa ng babaing iyon doon?"I-im sorry, Sir. I-im lost." Nakatungo nitong paghingi ng paumanhin.Galit siya dahil sa pagkagulat ngunit ang paghingi nito ng paumanhin ay sapat na. Hindi naman siya ganoon kaipokrito lalo at may kasalanan din siya. Napalalim ang pag-iisip niya samantalang nasa daan siya."It's okay, Miss. But what are you doing in this side of the deck? Hindi mo ba alam na private part ito. Huwag mo ng ulitin ang pagpunta rito dahil baka iba ang makakita sa iyo," tugon niya."W-what are talking about? I don't get it," bakas sa mukha nito ang pagtataka.Kaya naman naisip niyang hindi