CHAPTER 11TULALA AKO habang nakatitig sa mga papeles na nasa aking harapan.Nandito ako ngayon sa loob ng opisina ni Sir Travis. Matapos iyong mga sinabi n'ya kanina, bigla na lang itong nawala sa harapan ko. Sa sobrang bilis ng pag-alis nito parang hanging bigla na lang itong naglaho.At iyon nga, pag-alis ng boss ko, nakarinig na lang ako ng boses from somewhere na kailangan kong magtungo sa opisina n'ya sa ikalawang palapag para gawin ang trabaho ko.Ewan ko ba, pero parang may sariling buhay ang katawan ko at sinunod agad iyong narinig ko. Kahit na lutang at tulala ang isip ko sa mga nangyayari.At ayun, nagising ang diwa ko at natagpuang naririto na ako sa aking table. Dito sa loob ng opisina ng salbahe at mapanlait kong boss."TSK!"Inis na sinalansan ko ang mga papers na dapat pirmahan ng magaling kong boss.Nahuhurumintado pa rin ang sistema ko dahil sa mga panlalait na pinagsasabi ng lalaking iyon kanina. Kung hindi ko lang s'ya boss at kung hindi ko lang kailangan ang traba

CHAPTER 13HINDI MAN LANG nagulat ang magaling kong boss sa sinabi ko. Bagkus ay mapang-asar na ngumisi pa ito sa akin na tila ba natutuwa pa."Why Ms. Montecarlos, naaakit ka ba?"Agad akong tumanggi. "H-Hoy, Mr. Travis Cordova hindi ako naaakit sa'yo 'no?! Huh! Bakit? Ikaw ba si Lee Jong Suk o si Song Joong Ki? Si Lee Minho ka ba para maakit ako hah? Wala ka nga yatang abs kahit dalawa eh," singhal ko pa. Tinatago ang pagka-apekto ko sa kanya. As if naman aaminin ko 'no, baka mas lalo lamang s'yang mang-asar. Saka may naakit na bang umamin na naaakit s'ya sa umaakit sa kanya? 'No daw?Pero teka nga! "So, inaakit mo nga ako Sir Boss? Naku, naku hah! Hindi mo ako madadala sa mga paganyan-ganyan mo.""Really? Are you sure?""A-Ano?""Na wala akong abs?"Dinuro-duro ko s'ya. Pero nanginig ang aking braso kaya hinawakan ko iyon gamit ang kabila akong kamay habang tinuturo ko pa rin s'ya."A-Ang yabang mo ah."Mas nagulat pa ako nang tumayo ito at hinawakan ng dalawang kamay ang laylay

CHAPTER 15NANONOOD ako ng My Roommate is a Gumiho sa aking bagong biling laptop, nang makita kong pababa ng hagdan si Sir Boss. Bihis na bihis ito at parang may pupuntahan.With his half-tucked retro striped shirt, black jeans paired with white shoes, it makes Sir Boss simple but elegant. He also looks like an Russian model who's walking in a runway with dominant and badboy aura.Ang gwapo ng datingan. Ilang taon na nga ulit ang boss ko? 25? 28? 30? Mukhang wala pa itong 40 plus eh. Siguro nasa mid 20s or 30s gano'n. Nakalimutan ko ngang itanong."Sir Boss may lakad ka?"Tumayo ako at lumapit pagkababa n'ya."May kailangan lang akong gawin." Iwas ang tinging sagot n'ya."Magtatagal ka po ba sa pupunatahan mo? Mga ilang araw?""Why you're asking Arissa?"Kasi mamimiss kita. Charot!"Eh kasi Sir Boss... mag-isa lang ako sa malaking mansion na ito. Hindi ba nakakatakot iyon? Saka babae pa ako. Paano na lang kung may mangyaring masama sa'kin mamayang gabi, edi walang tutulong sa akin.

CHAPTER 17MALIWANAG na nang magising ako kinaumagahan. Hindi ko nga alam kung natulog ba talaga ako o buong madaling araw akong gising.Hindi kasi mawala sa isip ko iyong ginawa ni Tyron.Nawala lang naman s'ya sa harapan ko.Nang bigla-bigla. Ni walang pasabing biglang mawawala.For petes' sake! Kumurap lang ako saglit, nawala na sa harapan ko.Sinong hindi mabibigla roon? Di ba?How can he even do that?Kahit ang ordinaryong tao hindi kayang gawin iyong ginawa n'ya.Naghahallucinate na naman ba ako kagabi? Namalik-mata? O baka naman tulog pa ang diwa ko that time kaya wala pa sa tamang huwisyo?Pero damn it!Gising na gising ako ng mga oras na iyon kasi nga hindi ako tulog.Malamang! Kaya nga gising, kasi hindi tulog. Lutang ka pa self? Gising na, hoy!So iyon nga. Gising ako kasi hindi ako tulog. Kaya naman nakita ko talaga na bigla na lang s'yang nawala sa harap ko. Naiwan nga akong mag-isa sa ibaba dahil iniwan nila ako doon.Bumangon ako ng kama at nagtungo agad sa banyo para

CHAPTER 19IT'S BEEN what? Two days? Yeah, it's been two days since that unexpected accident happened.At two days na rin akong pinag-iisip nang pangyayaring iyon.Nang tanungin ko si Sage kung paano s'ya nakapunta sa ibaba ng ganoon kabilis at kung anong nilalang ba ito. Tinawanan lang ako ng siraulo.Sa tuwing napapatingin ako sa kanya, tatanungin ko s'ya tungkol sa nangyari. Pero isa lang ang isasagot n'ya sa akin."I run as fast as I could so I can saved you, stupid witch. Sino ba kasing stupido ang aakyat sa hagdan para lang ayusin ang kurtina ng mag-isa? Nagpapakamatay ka ba?"Iyan ang palagi n'yang isasagot sa akin kapag nagtatanong ako. Napapaismid na nga lang din ako dahil dati crazy witch lang ang tawag nito sa akin, pero ngayon stupid witch na rin.Pero sa huli nagpasalamat pa rin ako dahil kung hindi sa kanya, siguro bumagsak na ako at nabalian ng buto. Kahit na may panglalait pang kasama kapag nagsasalita s'ya.Okay na rin. At least ngayon alam kong hindi masamang tao si