CHAPTER 17

CHAPTER 17

MALIWANAG na nang magising ako kinaumagahan. Hindi ko nga alam kung natulog ba talaga ako o buong madaling araw akong gising.

Hindi kasi mawala sa isip ko iyong ginawa ni Tyron.

Nawala lang naman s'ya sa harapan ko.

Nang bigla-bigla. Ni walang pasabing biglang mawawala.

For petes' sake! Kumurap lang ako saglit, nawala na sa harapan ko.

Sinong hindi mabibigla roon? Di ba?

How can he even do that?

Kahit ang ordinaryong tao hindi kayang gawin iyong ginawa n'ya.

Naghahallucinate na naman ba ako kagabi? Namalik-mata? O baka naman tulog pa ang diwa ko that time kaya wala pa sa tamang huwisyo?

Pero damn it!

Gising na gising ako ng mga oras na iyon kasi nga hindi ako tulog.

Malamang! Kaya nga gising, kasi hindi tulog.

Lutang ka pa self?

Gising na, hoy!

So iyon nga. Gising ako kasi hindi ako tulog. Kaya naman nakita ko talaga na bigla na lang s'yang nawala sa harap ko. Naiwan nga akong mag-isa sa ibaba dahil iniwan nila ako doon.

Bumangon ako ng kama at nagtungo agad sa banyo para