Semua Bab My First Love: Bab 71 - Bab 80

Third Person’s POV“Umupo ka muna rito sa tabi ko, Mialyn. Nahihilo ako sa pagbabalik-balik mo riyan,” sabi ni Benjamin sa kaniyang asawa na kanina pa naglalakad pabalik-balik sa kanilang sala. Hindi siya mapakali dahil hindi pa rin dumadating sa kanila si Allianna hanggang ngayon.“Paano ako kakalma, Benjamin! Hindi pa rin dumadating si Allianna hanggang ngayon. Hindi ko alam kung nasaan siya kung ok lang siya. Hindi ako mapakale. Paano kung may nangyare na pala sa kaniya sa labas?” Tumingin ng galit si Mialyn kay Daylon na nakaupo lang at nakatulala. “Saan mo ba kasi iniwan na naman si Allianna!? Alam mong delekado sa labas kapag gabi na pero hinayaan mo pa rin siyang maghintay doon!”“Hon, huwag mo nang sisihin si Daylon. Hindi rin niya ginusto na mawala si Allianna. Kaya kumalma ka na, nakausap ko na ang mga police at sila na raw ang bahala sa paghahanap sa kay Allianna. Baka nasa paligid lang siya at naligaw lang.”“Naligaw lang? Inabot na tayo ng umaga, Benjamin. Hindi pa tayo n

Allianna's POV"Pwede bang patanggal muna ng posas sa kamay ko? Bago ako pumunta sa kwarto ko?" seryosong tanong ko kay Aunt Grace."Ano pa ang hinihintay niyo?" Inis na sabi ni Aunt sa dalawang lalaki. "Tanggalin niyo kung ano man ang tawag sa nasa kamay niya. Sino ba kasi ang nagsabi na lagyan niyo niyan? Hindi naman baboy ang pamangkin ko!"Ang sarap siguro pakinggan kung totoo ang sinasabi ni Aunt Grace? Pamangkin niya? Totoo namang pamangkin niya ako, pero simula noong pinatay niya ang magulang ko, sigurado ako na hindi niya na ako tinuring na pamangkin dahil itinapon niya ako sa bahay ampunan. Pero alam ko na ang purpose kung bakit ako nilagay sa bahay ampunan, dahil doon ko makikilala ang isag pamilya nanagpahalaga sa akin. Sila ang nagparamdam ulit sa akin ng pagmamahal ng isang magulang. Kaya swerte ako dahil nakilala ko sila."Simula ngayon, ituring niyo na rin siyang Miss sa bahay na ito. Walang sinuman ang mananakit at magtuturing baboy sa kaniya rito. Naiintindihan niyo b

Allianna’s POV“Carol,” tawag ko kaya lumapit siya sa akin.“Yes, Miss.” Tumayo ako sa pagkakaupo sa kama at lumapit sa kaniya.“Kailangan ko ng tulong mo.”“Ano pong tulong? Nagugutom po ba kayo?”“Hindi ako nagugutom, pero kailangan ko ng tulong mo para bantayan ang pintuan ng office ni Aunt Grace mamayang gabi.” Kumunot ang noo ni Carol sa akin at biglang kinabahan. “Alam kong mahirap ang pinapagawa ko sa’yo, pero kailangan mo akong tulungan. Para sa inyo rin itong ginagawa ko.”“Ano po ba ang gagawin niyo Miss?”“Kailangan kong makapasok sa office ni Aunt Grace mamayang gabi kapag tulog na siya. Kukuhain ko ang mga impormasyon ng family attorney namin. Kaya please, Carol. Tulungan mo ako, kapag nakuha ko ang impormasyon na iyon, ay mas mapapabilis ang plano ko.”“Pero, Miss, delekado po ang gusto niyong mangyare. Saka palagi pong lock ang office niya. Hindi po natin ito basta-basta mabubuksan.”“Kaya nga gagawin natin ito kapag tulog na siya. Saka hindi naman ikaw kukuha ng susi.

Nagising ako na nakakaramdam ng masakit na ulo. Siguro dahil ito sa kaninang madaling araw. Masyado akong napuyat sa kakaisip sa dalawang folder na nakuha ko.Nagmuni-muni muna ako bago ako tumayo para pumunta sa banyo. Umuhi ako at nagtoothbrush sabay hilamos.Pagkalabas ko ng banyo, ay sakto naman na may kumatok sa kwarto ko."Miss? Gising na po ba kayo?" narinig ko ang boses ni Carol kaya pinapasok ko siya sa loob, pero binuksan niya lang ang pintuan. "Miss, hinihintay na po kayo ng Aunt at pinsan niyo sa baba para magbreakfast.""Alam mo ba kung anong oras na, Carol?" tanong ko habang nakahawak sa ulo ko dahil kumikirot ito."Seven po ng umaga, Miss.""Salamat, pakisabi sa kanila bababa na ako." Tumungo si Carol kaya isinara na ang pintuan.Minsan lang magyaya si Aunt Grace ng breakfast. Kaya kailangan kong makisama sa kanila ngayon dahil meroon din akong mga bagay na kailangan na sana, ay ibigay niya sa akin.Tinignan ko ang sarili ko sa salamin at para akong pagod na pagod kahit

Habang hinihintay ko si Carol na makabalik, ay hinawakan ko ang aking ulo dahil sa sobrang sakit. Kulang lang ba ako sa kain? O ililigo ko na lang ito?Hindi naman mainit dahil nakaopen palagi ang aircon ang buong bahay. Napabuntong hininga na lang ako at isinandal ang aking likod sa upuan.Sasama ba ako kay Aunt Grace papunta sa France? Wala akong choice kung hindi ang sumama dahil alam ko na kailangan niya akong tignan palagi. Hindi ako pwedeng mawala sa mga mata niya. Kaya kailangan niya akong isama. Siguro kaya niya naisip na isama ako dahil kapag umalis na siya, ay baka umalis ako? Pwede kong gawin 'yun, pero alam ko na malalaman 'yun ni Aunt Grace."Miss, nakuha ko na po 'yung book na pinapakuha niyo." Pumasok si Carol sa loob at ibinigay sa akin ang libro."Salamat, Carol. Balik ka na lang ulit dito, para kuhain ang cellphone." Pagkakuha ko ng libro, ay tumungo siya at lumabas.Tatawagan ko pa ba sila? Sabado naman ngayon kaya sure ako, ay walang pasok sila Daylon. Ang kailanga