All Chapters of Love you still: Chapter 21 - Chapter 30

AlexenaHindi ko pinansin ang bagong dating kahit nakita kong parating na ito patungo sa sariling opisina, patuloy lang ako sa pagtipa sa harap ng computer ko at nagkunwaring walang nakita.Kung dati ay may pa-good morning at kahit papaano ay ginagawaran ko ito ng ngiti na pabalat bunga kahit pa nga pagsimangot lang ang alam nitong itugon sa akin, ngayon ay wala na at tinigilan ko na ang mga iyon. Totoo pala na nakakasawa rin kapag nasasayang lang 'yong mga effort mo, lalo na kung hindi naman naa-appreciate."Alexena," narinig kong pagtawag nito sa pangalan ko. Hindi ko napansin na nakalabas na pala ulit ito sa opisina nito.Nilingon ko ito at seryosong tiningnan. "Sir?" Himala, dahil nalingunan ko itong hindi nakakunot ang noo saka tinawag ako sa pangalan na madalang nitong gawin dahil pansin ko na parang nandidiri ito kahit na banggitin lang ang pangalan ko. I wonder, maganda ba ang naging tulog nito? Wala ba itong sumpong o baka naman may binabalak na naman ito?Nakakasawa nang

AlexenaNang mailigpit ko na ang mga gamit ko ay umuwi na rin ako upang magpahinga kahit na saglit lang, pagkatapos ma-relax ang katawan at isip ay naghanap na ako ng maaari kong suotin at nag-ayos na rin ng kaunti habang naghihintay kay Cloud.Hindi naman nagtagal ay dumating na rin ito at nagtungo na kami sa party.Kapansin-pansin at halatang mayayaman ang mga naroon, mga negosyante, pulitiko at iba pang malalaking tao. Hindi ako humihiwalay kay Cloud dahil wala naman akong kakilalang iba, tahimik lang ako at nakikinig sa pakikipag-usap nito sa kung sinu-sino. Nang mahalata naman ng kasama ko na nangangawit na ako ay niyaya na ako nitong maupo, hindi na ako tumanggi dahil nahihilo ako sa rami ng tao na palakad-lakad."So, kumusta naman kayo ni Mikey?" bungad nito noong sa wakas ay makahanap kami ng bakanteng puwesto.Kami? Wala namang kami, ah? Matagal na. Four years na nga ang lumipas."Kami? Hmm... ayon, may kanya-kanya nang buhay," sagot ko naman.Hinaplos nito ang buhok ko. "Ak

Alexena"Baka lumamig na ang kape ko kakahalo mo," basag ng tinig sa pag-iisip ko sa bandang likod na ikinapitlag ko.Bwiset. Bakit nandito na naman 'to? Natatakot ba talaga ito na lagyan ko ng lason ang inumin nito? Akala ko ay hindi na ito sumunod pa dahil iniwan ko na ito at ni hindi ko nga rin narinig o namalayan ang presensiya nito.Mariing naglapat ang labi ko nang dinampot ko ang tasa at humarap dito, alam ko naman na nasa gawing likod ko ito noong nagsalita ito pero ang hindi ko inaasahan ay nakalapit na pala ito sa mismong likuran ko at halos nakadikit na sa akin, sa gulat ko dahil nasa harapan ko na ito pag-ikot ko ay nanginig ang kamay ko at muntikan ko nang maitapon dito ang hawak ko. Pero naging mabilis ang reflexes ko, sa kaayawan kong makahanap na naman ito ng rason upang singhalan ako ay pakabig ang ginawa ko na ang naging resulta tuloy ay sa akin tumapon ang kape nito na itinimpla ko."Oh, sh*t!" mura nito at hinawakan agad ako sa magkabilang braso.Napasinghap ako a

AlexenaLumunok muna ako bago sumagot. "I'm not wedded to any man you’re referring to, okay? Hindi ko alam kung saan mo nakuha ang mga ibinibintang mo sa akin kanina pa," pagsuko ko.Nag-iwas naman ito ng tingin. "If you’re telling the truth, how come you're a Dela Rama now?" nalilito nitong tanong.Napakurap-kurap ako.So, may surname issue kami, gano’n? At dahil lang do’n kaya kung anu-anong pang-aakusa na agad ang ibinato nito sa akin? Hindi ko napigilan at napatawa tuloy ako nang pagak. "I can’t believe this, is that it? You've accused me of a lot of wrong doings simply because I'm a Dela Rama? Nakakatawa, dahil lang doon ay nag-conclude ka na agad na may asawa na ako at kabit ko pa talaga ang kapatid mo? Pathetic. Puwede mong tingnan ang records ko sa HR department para ma-confirm mo na hindi ako kasal kanino man at lalong hindi ko kabit si Hero. At para naman sagutin ang tanong mo kung paano ako naging Dela Rama. Well, simply because I’ve already acknowledged my father’s family

Alexena"Ngayon ako nagsisisi kung bakit ko pa ngayon sinabi sa iyo ang mga nangyari. Tss. Dapat pala ay hindi na at hinayaan ko na lang na mamatay ka sa kuryosidad," sikmat ko kay Hero at inis ko itong pinukol ng tingin.Sa halip na tumigil ay lalo lamang itong humagalpak ng tawa.Hays."Tumigil ka na nga sa katatawa riyan. Nakakaasar, ganitong pati ako ay nasermonan kagabi ni kuya," bawal ko kay Hero.Umiling-iling muna ito bago unti-unting huminto.Nang sa wakas ay wala na itong saping masamang espiritu ay napabuga ako ng hangin."Bakit ka naman nasermonan?"Kinunutan ko ito ng noo.Talagang nakapagtanong pa ito. Hays.Iniikot ko ang mata ko. "Dahil sa kapatid mo malamang. Hindi ko naman kasi sinabi kay kuya na nagkita na kami at si Mikey pa talaga ang pansamantalang boss ko, gayong ang alam nga ni kuya ay sa iyo ako nagtatrabaho."Nakakainis. Hindi ko naman talaga balak na itago rito iyon, nawala lang talaga sa isip ko. Saka sa dami ba naman kasi ng iniisip at pinoproblema ko. Hay