Share
KABANATA 21
Related chapters
Love you still KABANATA 22
AlexenaHindi ko pinansin ang bagong dating kahit nakita kong parating na ito patungo sa sariling opisina, patuloy lang ako sa pagtipa sa harap ng computer ko at nagkunwaring walang nakita.Kung dati ay may pa-good morning at kahit papaano ay ginagawaran ko ito ng ngiti na pabalat bunga kahit pa nga pagsimangot lang ang alam nitong itugon sa akin, ngayon ay wala na at tinigilan ko na ang mga iyon. Totoo pala na nakakasawa rin kapag nasasayang lang 'yong mga effort mo, lalo na kung hindi naman naa-appreciate."Alexena," narinig kong pagtawag nito sa pangalan ko. Hindi ko napansin na nakalabas na pala ulit ito sa opisina nito.Nilingon ko ito at seryosong tiningnan. "Sir?" Himala, dahil nalingunan ko itong hindi nakakunot ang noo saka tinawag ako sa pangalan na madalang nitong gawin dahil pansin ko na parang nandidiri ito kahit na banggitin lang ang pangalan ko. I wonder, maganda ba ang naging tulog nito? Wala ba itong sumpong o baka naman may binabalak na naman ito?Nakakasawa nang
Love you still KABANATA 23
AlexenaNangatog ang tuhod ko at nanginig pati na ang kamay ko.Ano ang ginagawa nito rito? May date pa ito, ah? He's not supposed to be here. Dapat ay kasama na nito ngayon ang espesyal na babae sa buhay nito, kung si Lucy man iyon, masaya na dapat na nagre-reconcile ang mga ito.Nagtataka ko tuloy itong tinapunan ng tingin."Sino ang nagsabi at nagbigay sa iyo ng pahintulot na umalis na? At bakit hindi ka man lang nagpaalam sa akin?" galit na bungad nito.F*ck, ano ang idadahilan ko? Na inatake ako ng pag-iinarte, inggit at panibugho? No way would I ever say it! I should think fast!Napalunok ako at napahinto sa paglalakad. "Uh, sorry p-po, Sir. Ano po kasi, uh... kasi s-sumakit po ang tiyan ko, kinailangan na magpunta at gumamit ng restroom,” pagsisinungaling ko.Nagtagis ang bagang nito. “Hindi ka ba nag-iisip? Mayroon din namang restroom do’n, Alexena!”Pinigilan ko ang mapalabi.Ang sakit naman kasi nitong magsalita.Bahagya kong iniyuko ang ulo ko. “H-Hindi ko po alam kung saa
Love you still KABANATA 24
AlexenaNang mailigpit ko na ang mga gamit ko ay umuwi na rin ako upang magpahinga kahit na saglit lang, pagkatapos ma-relax ang katawan at isip ay naghanap na ako ng maaari kong suotin at nag-ayos na rin ng kaunti habang naghihintay kay Cloud.Hindi naman nagtagal ay dumating na rin ito at nagtungo na kami sa party.Kapansin-pansin at halatang mayayaman ang mga naroon, mga negosyante, pulitiko at iba pang malalaking tao. Hindi ako humihiwalay kay Cloud dahil wala naman akong kakilalang iba, tahimik lang ako at nakikinig sa pakikipag-usap nito sa kung sinu-sino. Nang mahalata naman ng kasama ko na nangangawit na ako ay niyaya na ako nitong maupo, hindi na ako tumanggi dahil nahihilo ako sa rami ng tao na palakad-lakad."So, kumusta naman kayo ni Mikey?" bungad nito noong sa wakas ay makahanap kami ng bakanteng puwesto.Kami? Wala namang kami, ah? Matagal na. Four years na nga ang lumipas."Kami? Hmm... ayon, may kanya-kanya nang buhay," sagot ko naman.Hinaplos nito ang buhok ko. "Ak
Love you still KABANATA 25
AlexenaTiningnan ko ang babaeng kakalabas lamang sa opisina ni Mikey, ngumiti kaagad ito sa akin nang makitang nakatingin ako rito. Hanggang sa makalapit ito sa puwesto ko ay hindi pa rin naaalis ang pagkakangiti nito."Ma'am, ang bait po ni Sir Mikey, 'no? Mukhang magtatagal po ako rito sa kompanyang ito kung ganyan ang boss," turan nito. Nagbibiro ba ito? Pero bakit sa halip na matawa ako ay parang nakakasuka naman yata sa pandinig ko ang pinagsasasabi nito at parang nakakakilabot? Mabait daw? Saang banda kaya? Hindi ko kasi ramdam, lalong hindi ko rin makita. Ang nakabandera kasi sa paningin ko palagi ay ang pagiging fully developed jerk nito.Sa totoo lang ay dumoble pa ngayon ang pagkaimbyerna ko sa pagmumukha ng impaktong 'yon. Simula kasi nang dumating itong si Miranda na siyang magiging assistant nito ay palagian na itong nakangiti, samantalang noong kami lang dalawa ang magkasama ay todo simangot ito at napakasungit na parang babaeng may dalaw.Nakakainis 'yong singkit na
Love you still KABANATA 26
Alexena"Baka lumamig na ang kape ko kakahalo mo," basag ng tinig sa pag-iisip ko sa bandang likod na ikinapitlag ko.Bwiset. Bakit nandito na naman 'to? Natatakot ba talaga ito na lagyan ko ng lason ang inumin nito? Akala ko ay hindi na ito sumunod pa dahil iniwan ko na ito at ni hindi ko nga rin narinig o namalayan ang presensiya nito.Mariing naglapat ang labi ko nang dinampot ko ang tasa at humarap dito, alam ko naman na nasa gawing likod ko ito noong nagsalita ito pero ang hindi ko inaasahan ay nakalapit na pala ito sa mismong likuran ko at halos nakadikit na sa akin, sa gulat ko dahil nasa harapan ko na ito pag-ikot ko ay nanginig ang kamay ko at muntikan ko nang maitapon dito ang hawak ko. Pero naging mabilis ang reflexes ko, sa kaayawan kong makahanap na naman ito ng rason upang singhalan ako ay pakabig ang ginawa ko na ang naging resulta tuloy ay sa akin tumapon ang kape nito na itinimpla ko."Oh, sh*t!" mura nito at hinawakan agad ako sa magkabilang braso.Napasinghap ako a
Love you still KABANATA 27
AlexenaIlang araw na akong nababalisa at hindi makatulog nang maayos. Sa tuwina kasi ay naaalala ko ang naganap sa pagitan namin ni Mikey at ang pag-aalok nito ng dalawang beses upang maging babae nito.Kung biro man kasi para rito ang ginagawa nito, puwes para sa akin ay hindi na iyon nakakatuwa. Sino ba kasi ang matutuwa kung nakakapanliit sa pakiramdam 'yong paraan kung paano ako nito tanungin?Ang lakas ng loob nitong alukin ako na maging babae nito, pero ang hindi ko maintindihan ay bakit ako nito niyon inaalok? Gayong ayaw na ayaw nga nito sa akin, hindi ba? Ano 'yon, gano'n ba kaimportante si Hero para rito kaya okay lang dito na maging babae ako nito para lang mailayo ako sa kapatid nito?Napaka-noble at ang gulo nito!Pero hindi ko talaga maalis sa isip ko ang kawalanghiyaan nito, malapit na yata akong mabaliw. Lalo pa nga at araw-araw ko itong nakakasalamuha at nakikita dahil may mga kailangan pa akong ituro kay Miranda kaya hindi pa ako makaalis. Nagtitiis na lang ako, h
Love you still KABANATA 28
AlexenaLumunok muna ako bago sumagot. "I'm not wedded to any man you’re referring to, okay? Hindi ko alam kung saan mo nakuha ang mga ibinibintang mo sa akin kanina pa," pagsuko ko.Nag-iwas naman ito ng tingin. "If you’re telling the truth, how come you're a Dela Rama now?" nalilito nitong tanong.Napakurap-kurap ako.So, may surname issue kami, gano’n? At dahil lang do’n kaya kung anu-anong pang-aakusa na agad ang ibinato nito sa akin? Hindi ko napigilan at napatawa tuloy ako nang pagak. "I can’t believe this, is that it? You've accused me of a lot of wrong doings simply because I'm a Dela Rama? Nakakatawa, dahil lang doon ay nag-conclude ka na agad na may asawa na ako at kabit ko pa talaga ang kapatid mo? Pathetic. Puwede mong tingnan ang records ko sa HR department para ma-confirm mo na hindi ako kasal kanino man at lalong hindi ko kabit si Hero. At para naman sagutin ang tanong mo kung paano ako naging Dela Rama. Well, simply because I’ve already acknowledged my father’s family
Love you still KABANATA 29
AlexenaNaramdaman ko ang paggalaw ni Mikey na hindi pa rin bumibitaw sa pagkakayapos sa beywang ko. Nakakaasar. Para itong tanga. Inilipat ko ang tingin ko rito at naabutan ko naman itong nakatingala sa akin."Sino siya?" tanong pa nito at wala pa ring pakialam kahit na mukha itong tanga.Pinandilatan ko ito ng mata at pilit na hinahatak patayo. "Tumayo ka na kung ayaw mong malintikan tayo pareho!" gigil kong bulong.Sa halip na sundin ako ay umiling-iling ito. D*mn. Ang kulit ng impakto.Napalingon ako sa bagong dating nang marinig ko ang papalapit nitong yabag sa puwesto namin ni Mikey. Napalunok akong muli at nakaramdam ng init, parang gusto ring pagpapawisan ng katawan ko nang malapot habang patuloy kong naririnig ang yabag papalapit."Sino naman 'yan, sweetheart? Bakit nakayakap? Special child?" sunod-sunod na tanong nito nang makalapit na sa amin.Special child talaga?Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap ni Mikey sa beywang ko.Ngumiti ako sa nagtanong, hindi ko nga lang a
Latest chapter
