All Chapters of RAJ SHAH (Wild Men Series #10): Chapter 21 - Chapter 29

Hindi siya nagyayabang, talagang ayaw lamang niyang makipag-transaction sa mga taong akala mo diyos ang tingin sa sarili. Kahit pa malaki ang ipapasok nitong pera sa kumpanya ay hindi niya ibababa ang pride sa ganitong klaseng mga tao."Well then, see you around!" Sabi pa nito bago tuluyang lumabas ng pinto.Ipinatawag niya ang mga tauhang kanina lamang ay pinalabas niya ng silid."Everyone, any transaction which is connected to that group, just decline," sabi niya sa mga ito."No need my approval, decline! Cancel! Simple as that!" Utos niya.Tumango tango naman ang mga ito bilang pagsang-ayon sa sinabi niya.Dumiretso siya sa sarili niyang opisina pagkatapos ng kanilang meeting. Kinuha na rin niya ang pagkakataon para pasalamatan ang kaniyang mga tauhan sa patuloy na pagiging tapat sa kaniya. Paano ba namang hindi magiging tapat ang mga ito eh nakita at nasaksihan nila kung ano ang ginagawa niya sa mga tiwaling empleyado. Galante siya pagdating sa pagpapa suweldo sa mga ito kaya inaa

Nanlaki ang mga mata ng dalaga sa narinig. "What?!" Aniyang hindi makapaniwala. "I want you to join me for dinner, nakahanda na at malapit na ring lumamig." Ngumisi itong muli at binigyan siya ng tila nakakalokong tingin. "O-okay," aniyang nakahinga nang maluwag. Hindi nalamang niya pinansin ang pang-iinis nito sa kaniya. At least, hindi pa niya katapusan. Muli niyang isinara ang pinto at inayos ang sarili. Naka t-shirt lamang siya at shorts dahil iyon lamang naman ang available na damit. Isinuot ang fluffy slippers na bigay rin ng naghahatid ng pagkain niya. Dito kasi siya nagsasabi tuwing may mga personal na gamit siyang kailangan. Okay lang naman daw dahil kay Raj. Hindi naman siya umabuso, mga pangunahing pangangailangan lamang ang hiningi niya rito. Ni hindi nga rin siya humingi ng damit pero ito ang kusang nagdala dahil siguro iyon at iyon na lang ang nakikita nitong sinusuot niya. Paglabas niya ng kuwarto ay nadatnan na niyang nakaupo sa dining area si Raj. Bihis na ito, hi

Marahas siya nitong kinabig at walang sabi sabing siniil ng mariing halik sa labi. Napapikit na lamang siya."R-raj," aniya nang sandaling makawala ang mga labi niya. Pero hindi niya alam kung protesta ba iyon sa ginawa nito o hiling na ituloy nito?Aaminin niya, matagal na niyang inasahan ang ganitong sitwasyon. Sino nga ba naman ang magbabayad ng napakalaki para lang sa wala? Pero kahit alam niya na ito lamang ang dahilan ng lahat, bakit pakiramdam niya ay handa at bukal sa loob niya ang magpaubaya? Hindi dahil gusto ng katawan niya, pero dahil gusto niya.Nagmulat siya nang maramdamang walang reaksyon mula rito. Namamalikmata lang ba siya? Si Raj ay matamang nakatitig sa kaniya, sa mukha niya. Wala sa mukha ang pagiging istrikto at kinatatakutang amo ng mga tauhan nito."Please say no," halos bulong nito na nanatiling nakatitig sa kaniya. Tila may pinipigilan na kung ano na ayaw ipahalata sa kaniya. Hawak pa rin siya nito sa beywang at ramdam niya ang maumbok nitong hinaharap sa ban

Nagising siyang hindi halos maigalaw ang buong katawan. Masakit, makirot lalo na sa bahaging iyon. Parang mabibiyak ang buong pagkato niya nang subukang bumangon. Muli siyang napahiga. Masakit din ang ulo niya. Tatrangkasuhin pa yata siya. Sinubukan niyang bumalik sa pagtulog baka sakaling mawala ito pag-gising niya. Maya maya pa ay naramdaman niya ang pagbukas ng pinto. Hindi siya dumilat dahil alam naman niyang si Raj iyon. Tatawanan ba siya nito? Ipapamukha sa kaniya na nakuha nito ang kay tagal niyang iningatan? Hindi naman siguro, ayaw niyang isipin na ganoong klaseng tao ang binata, kahit paano ay mabuti ang ipinakikita nito sa kaniya at isa pa, hindi naman siya nito pinilit sa nangyari.Nakikiramdam lang siya, ramdam niyang nakatitig ito sa kaniya. Kahit na nakapikit siya ay iba ang epekto ng presensya at titig ito sa kaniya. Narinig niya ang yabag nito palapit sa kama. Tiniis niyang hindi gumalaw. Mamaya pa ay hinawi nito ang mga hibla ng buhok niyang tumatakip sa mukha niya p

Ilang araw na siya sa ospital at pakiramdam niya ay magaling na siya. Pero sa mga araw na inilagi niya rito ay hindi man lamang niya nakita ni anino ni Raj. Sabagay, sino nga ba naman siya para pag-aksayahan nito ng panahon? Pasalamat na nga lang siya at dinala pa siya nito sa ospital, kung hindi ay baka ang islang iyon na ang naging huling hantungan niya. Nagkaroon kasi siya ng malaria, kaya pala ganoon na lamang ang panghihina ng katawan niya."Ma'am makakalabas na ho kayo ngayong araw," salubong sa kaniya ng nurse na kukuha ng vital signs n'ya."S-salamat," aniya. Malakas na naman siya, kahit nga noong isang araw pa ay kayang kaya na niya ang sarili. Tumagal lamang dahil sa mga test na isinagawa para masigurong walang impeksyon sa katawan niya.Ayon sa nurse ay nasa labas na raw ang sundo niya kaya dumiretso na rin siya sa main entrance ng ospital. Mabilis namang pumarada sa harap niya ang isang kulay itim na Toyota Alphard."Miss Xianna sakay na po, ako po ang maghahatid sa inyo,"