Benjamin's POV "Oh m-my God, B-Ben, I-I'm so sorry talaga," naiiyak na anas ni Venice habang nakahawak ito sa braso niya. "Hindi k-ko alam na may allergy ka pala sa seafood. Ba't kasi h-hindi mo sinabi." Nakangiti niyang ginagap ang kamay ng dalaga na ikinapitlag nito bigla. Umangat ang kamay niya matapos bumitaw dito para naman haplusin ang ulo nito bago nagtama ang mga mata nila. Napangiti siya nang bumalik na naman ang pagkaasiwa sa mukha ng kaharap. "It's ok, Venice. Nakalimutan ko lang dahil nga na-enjoy ko na ang pagkain lalo na't kasama kita. Look at me, ok na'ko. Nawawala na 'yong rashes ko at pangangati. Uwi na tayo? I'll drop you off." Buti na lang hindi natuloy ang pagtawag nito sa mama niya. Siguradong sermon ang aabutin niya kapag nalaman ito ng ina dahil overprotective ito sa kanya. Being her mother's only son and only baby boy, he is her everything. "Excuse me?" mataray na saad ng babae. Pareho silang napatingin sa babaeng dumaan nang aksidente sila nitong mabangg

Benjamin's POV Nilamukos niya nang mariin ang hawak na dokumento habang nakatutok ang mata sa screen ng TV. Minabuti niyang magpahinga muna kahit pa weekdays dahil sa issue na ito. Three days ago pa niya natanggap mula sa kaibigang doktor ang papeles na hawak. The document specifically stated that Maria suffered a laceration during a consensual sexual encounter, and he is aware that he is her first. She was a virgin at the time, and she bled. He knows. They are both aware that there was no coercion or force involved in their lovemaking at the time. How can she be using this interview to show to the public that he is some sort of sex offender if they both freely consented to and enjoyed that private moment? "How could you do this to me, Maria?" nausal niya. "I know it, may binabalak kang masama sa'kin kaya mo 'yon ginawa. I can't believe I made such a foolish mistake. It's frustrating." Hawak na niya ang cellphone para kontakin ang mga kaibigan pati na si Harold na siyang gumagawa ng

Maria's POV "So are you up for lunch or dinner? That Benjamin—" Napailing si Clint nang mabanggit ang pangalan ng lalaki, "is no good to you. We're not the same kaya rerespituhin kita. I will be a good friend." Napahinga siya nang malalim nang balingan ang lalaki. "Clint, thank you pero hindi pwede. May hinaharap akong kaso ngayon na sinampa pabalik ng walanghiyang Ben na 'yon dahil sineduce ko raw siya." Namasa ang mata niya dahil ginusto naman ng Benjamin na 'yon ang namagitan sa kanila. "Nagpapasalamat ako na niligtas mo'ko sa masasamang loob na iyon habang naglalakad ako papunta ng apartment ko." Muli niyang inalala kung pa'no sila nagtagpo ng lalaki. Gabi na nang makauwi siya dahil sa rami ng inaayos na papeles nang gabing iyon nang may makasalubong siyang mga lalaki. Balak niyang maghanap ng ibang school na under ng government subsidy para wala siyang malaking gagastusin sa susunod na pasukan, kaya lakas loob siyang bumalik sa dating school para i-request ang transcript record

Mga ewan talaga 'tong mga hampaslupa!—hiyaw ng utak niya. Nagtagis ang bagang niya nang masdan ang dalawang tao sa harap; kina Venice at Benjamin aka Ben. Napakawalanghiya naman ng lalaking ito matapos nitong kuhanin ang pagkababae niya. Kahit pa isa ito sa mga nagligtas sa kanya, hindi niya makakalimutan ang ginawa nitong panloloko sa kanya. "Hindi kita niloko, Maria." Napamulagat siya dahil mukhang nabasa ng lalaki ang nilalaman ng utak niya. "Kung nakakamatay lang ang titig mo, malamang bumulagta na'ko rito sa kinauupuan ko," pasigaw nitong saad na sumabay pa sa ingay ng motorboat. "Kailangan nating mag-usap para matapos na 'to. Hindi ako masamang tao kung 'yan ang isinasaksak ng Jacob na 'yon sa utak mo." Papa'no nito nalaman kung sino si Jacob? Nahinatakutan siya dahil walang nakakaalam kung sino ang tumutulong sa kanya. "What do you mean?" mataray niyang tanong kasabay ng pag-irap. Kung pwede lang hilahin niya ang mahabang buhok ni Venice... kung pwede lang. Nangingipusp

Iniyak niya na lang ang lahat ng sama ng loob matapos umalis ng grupo ni Jacob sa maliit niyang inuupahan. Ginugulo talaga nina Benjamin at Jacob ang isip niya kaya sa pag-iyak na lang niya binuhos ang lahat. Ilang oras din siyang nakasubsob sa basa nang unan hanggang tumigil siya nang makasigurong buo na ang desisyon niya. "Last na 'to dahil uuwi na'ko sa'min," nausal niya. Isang tawag. Ito lang ang hinihintay ni Jacob bukas kung ready na siyang humarap sa mga reporter. Ito na ang huli dahil makakalaya na siya sa kasunduan nila ni Jacob. Isa pang malalim na buntonghininga ang ginawa niya bago niya hinamig ang sarili. Pinakalma niya muna ang sarili bago dinampot ang cellphone. Nang mag-ring ito, may galak sa boses ng lalaki nang tanungin siya," Yes, Jacob, napaaga ang pagtawag ko. Handa na'ko bukas para sa isang interview, pababagsakin natin si Benjamin... at pagkatapos nito, malaya na'ko sa kasunduan natin, 'di ba?" Napahalakhak ang lalaki sa kabilang linya pero malungkot niya it