ANB-21"ANO ba, bitiwan mo nga ako! Nasasaktan ako!" angal ni Kiara habang pilit na kumakawala sa mahigpit na pagkakayapos nito. Hindi niya mawari kung nasa tamang huwisyo pa ba ito, dahil para itong wala sa sarili. Amoy din niya ang alak na nagmumula rito. Pinilit niyang iiwas ang kanyang labi na kanina ay angkin nito. Ngunit sadyang malakas si Tristan at tila hindi niya magawang magapi. Nagsimulang makaramdam ng kilabot si Kiara sa kilos nito na tila sinasaniban. Malayo ito sa imahe ng lalaking una niyang nakilala na halos gawin lahat ang klase ng pagtitimpi kapag kaharap niya. "Oh, huwag ka na kasing pakipot. I know that you like it too. Why? Don't you trust me? Sino ba ang mas magaling sa 'min nang lalaking kasama mo? Hmm," Ani Tristan na muling hinuli ang kanyang mga labi at pilit na siniil ng halik."Umm," halos mauop si Kiara sa kakulangan ng hangin. Hindi tumigil ang kanyang kamao sa paghampas sa malapad na dibdib nito. Ngunit tila balewala iyon kay Tristan. Hindi n'ya nap

ANB-23Mula sa isang madilim na eskinita ay may ilang mga kalalakihan na nagsilabas. May kanya-kanyang bitbit ang mga itong bakal na pamalo na may isang metro ang haba. Lahat ito ay patungo sa kanyang direksyon. At pagtingin niya sa kanyang side mirror ay nakita rin niya ang ilan pa na patungo naman sa likurang bahagi ng kanyang kotse. Nakaramdam siya nang hindi maganda sa nangyayari. Ang lalaking humarang sa gitna ng kalsada kanina na ang akala niya ay nagtatangkang mag suicide ay bigla na lamang nawala roon at hindi niya makita sa paligid. Tiim bagang na naglapat ng mariin ang kanyang mga labi at naglagablab sa galit ang kanyang mga mata. He's in an ambush! At nataon pa naman na wala siyang dalang armas ng oras na 'yon. Hindi rin siya sigurado kung kaninong mga tao ito. Ngunit isa lang ang kutob niya. Maaring pinadala ito ng kanyang mahigpit na katunggaling si Macoi. Marahil hindi nito matanggap na nasungkit niya muli ang mga parokyano nitong ninanais na maging investors. Matapos

ANB-25Matapos ang halos ilang araw na pagkukulong sa silid ni Kiara. Heto at maayos na naman siyang muli. Maaga siyang bumangon at nagtungo sa banyo para linisin ang kanyang sarili. Para sa kanya, tapos na ang pagmumukmok niya sa wala, na alam naman niyang walang magandang patutunguhan. Siguro nga kailangan na rin niyang sanayin ang sarili na matutong makipaglaro para maka-survive at makalaya. Isa lang ang tanging paraan niya. Ang pakisamahan si Tristan at ang mga gusto nito. Bakit nga ba hindi? Pasasaan ba at makakahanap din siya ng tyempo. Naligo, at nagsuot siya ng magandang damit. Nag-apply din siya nang may kakapalang make-up. Hindi naman s'ya dati ganito sa sarili. Sanay siya sa simpleng ayos lang. Ngunit ngayon parang gusto rin niyang baguhin ang sarili at ipakitang matatag pa rin siya anuman ang napagdadaanan at ano man siya ngayon. Ilang katok sa pinto ang narinig niya bago iyon bumukas. Iniluwa nito ang mayordoma na bakas sa mukha ang sandaling pagkagulat sa nakitang any

ANB-27Pagdating na pagdating pa lang sa bahay nina Kaira . Kaagad na siyang dumiretso sa silid at nagkulong. Hindi na niya pinansin pa ang pagtawag sa kanya ni Gabby. Maging ang pagbati ng mayordoma sa kanya ay tila hindi niya narinig. Inihilata niya ang pagod na katawan sa kama at ipinikit ang mga mata. Hindi niya namalayan ang sarili at nakatulog. Hindi niya nagawang magpalit ng damit at magtanggal ng sapatos, maging magtanggal ng make up at kung ano-ano pa.. Hanggang sa nakaramdam siya na tila may nagmamasid sa kanya. Unti-unti niyang iminulat ang kanyang mga mata at nagulat siya nang makita sa may bukana ng pintuan ang nakasandal na si Tristan. Kaagad na napabalikwas siya nang bangon. Maayos na inipit niya sa kanyang tainga ang ilang hibla ng kanyang buhok na nalaglag sa kanyang mukha."Kanina ka pa ba d'yan?" nagulat na tanong niya rito. Halata ang kapormalan at pagkadisgusto sa kanyang tinig. "Hindi naman! Mukhang napagod ka yata nang husto sa pamamasyal kanina. Ni hindi m

ANB-29Natatamad na bumangon si Kiara para magtungo ng banyo at maglinis ng kanyang sarili. Alam niya na wala siyang ibang kasama ngayon sa bahay dahil kagabi pa umalis si Tristan para sa sinasabi nitong appointment at ilang araw itong wala sa bahay. Tanging ang mga kasama lamang sa bahay ang naroon. Kahit gustuhin man niyang lumabas at maglibang ay tila nawawalan na naman siya ng gana sa isiping naroon naman si Gabby para manmanan siya. Tiyak na di numero uno na naman ang kilos n'ya, bukod pa sa ayaw niyang makita ang presensya nito. Kalalabas lang niya nang makarinig siya ng mga katok sa pinto."Sino 'yan?" Patamad na tanong niya at naupo sa harapan ng salamin para mag blower ng buhok. "Ako 'to, iha," sagot ng mayordoma. "Nakahanda na ang almusal mo. Pwede ka nang bumaba para kumain." Dagdag nito na hindi naman nagtangkang magbukas ng pinto. "Sige po, manang. Susunod na. Salamat!" "Sige!" At narinig niya ang mga yabag nito palayo sa silid. Simpleng t-shirt at jeans lang ang is