ANB-10"Ara?" Napakunotnoo si Kiara matapos marinig ang pangalang tinatawag ni Tristan. Wala naman siyang kilalang Ara dito sa loob ng bahay at tanging siya na lang ang naiwan matapos magbakasyon ang mga ito sa kagustuhan na rin ng amo nila. 'Hindi kaya Ara ang pangalan n'ung babaeng kasama niya kanina?' tanong niya sa sarili. 'Ano bang pakialam ko kung sino s'ya? Bahala ka sa buhay mong magsisigaw d'yan,' bulong niya sa sarili.Tinungo niya ang kusina at naghanap nang pwedeng iluto para sa pagkain n'ya. Kahit pa sinabi ng mayordoma na siya na muna ang mag-aasikaso sa amo nito, binalewala pa rin niya. Ang mahalaga maka-survive s'ya habang narito. Makakahanap rin siya ng tamang tyempo para makalabas sa bahay na ito. Hinalungkat niya ang laman ng ref nang biglang may humaklit sa braso niya."Ano ba? It hurts," Singhal niya rito sabay sulyap. Nakatunghay sa kanya ang malamig na mga mata ni Tristan. Halos mag-isang linya ang pagkakalapat ng mga labi nito. Naramdaman niya nang mas lalo

ANB-12KIARANARAMDAMAN niya na may humaplos sa kanyang pisngi kaya mabilis siyang nagmulat ng mga mata. "Sino ka?" Napabalikwas na tanong niya rito, dahil hindi niya ito kaagad nakilala dahil may kadiliman ang paligid at tanging liwanag mula sa may puno ng hagdanan ang tumatanglaw sa kanila. "Hey, relax! It's just me!" sagot ni Tristan."Anong ginagawa mo rito? Huwag mo nga akong hawakan!" Angil ni Kiara sabay waksi sa kamay nito. "Amoy alak ka pa!" Napangisi si Tristan, "Nagkatuwaan lang naman kami sa labas. Anyway, wala naman ibang ibig sabihin kung hinawakan man kita. Gusto ko lang naman sanang gisingin ka, dahil malamig rito. Umakyat ka na d'on sa kwarto mo!" utos nito."Ipapaalala ko lang sa 'yo. Nangako ka na hindi mo ako pakikialaman sa kahit anong gawin ko."Hindi umimik si Tristan at tinitigan lang siya sa mga mata."Okay!" Kibitbalikat na tugon nito at tumalikod, "Bakit pa nga ba ako nag-aaksaya ng oras na kausapin ka, eh, alam ko naman na hindi ka rin naman makikinig? H

ANB-14"WHAT are you doing here?" matigas at malamig na tanong ni Kiara. Bakas sa kanyang mga mata ang pagkadisgusto sa muling pagkakita rito. Nilingon niya ang kanyang paligid at napansin na may kalayuan siya sa karamihan. "Hi! It's nice to see you again after so many years," nakangiting sabi nito habang titig na titig sa kanya. "Kung alam mo lang ang hirap kong naranasan para lang makausap ka sana muli ng personal." "Get out of my sight! Hindi ko kailangan ang kausap na kagaya mo. Huwag mo na ulit akong lalapitan," mahina at halos pabulong na sabi ni Kiara bagama't malaya na naririnig nito. "Kiara, I'm sorry, okay? I didn't want to hurt you before. Kung alam mo lang kung gaano akong nagsisisi, after you left me. I know na nasaktan kita nang husto. Pero kahit anong gusto ko na kausapin ka noon, hindi mo ako binigyan ng pagkakataon. Umalis ka at lumayo na hindi man lang tayo nagkaroon ng maayos na pag-uusap." malumanay na sabi nito."Wala akong panahon para makinig sa mga sentimyen

ANB-16TRISTAN"How did you let that happen? Kaya nga ibinigay ko sa 'yo ang trabahong 'yan dahil alam kong magagampanan mo nang husto! Bakit umabot pa 'yon sa gan'on?" Galit na galit na sabi niya sa kanyang kaharap na si Gabby na nanatiling nakatungo lamang. "I'm sorry, boss!" tila maamong tupa na sabi nito na nanatiling nakatungo. "Sorry? Sa tingin mo ba gan'on-ganon na lang 'yon? Paano kung hindi pala ako pumunta roon? Kung hindi ko sila inabutan, sa tingin mo ba walang ibang mangyayari? Just tell me if you don't want to do that job. Pwede kong ibigay sa iba! For the first time you disappointed me! Ang taas pa naman ng expectations ko sa 'yo. Ikaw ang inilagay ko sa mataas na posisyon bilang pinagkakatiwalaan kong tao kaya sa 'yo ko ibinigay ang trabahong 'yan, pero una pa lang pumalpak ka na kaagad? Do you really want to cut your head?" "Patawad, boss! Hindi na po mauulit. Hindi ko naman po inasahan na mangyayari 'yon. Lumabas lang naman ako sandali dahil may kinausap ako, pero

ANB-18KIARAMALAKAS ang tibok ng kanyang dibdib sa biglaan at hindi inaasahang pagsulpot ni Gabby sa bahay ni Tristan. Nag-iisa s'ya sa bahay at hindi pa umuuwi si Tristan mula sa trabaho. Ngunit nanatili siyang kalmado. "So, kung gan'on bakit naririto ka? Hindi ka na dapat nagpunta rito," walang emosyong sabi niya.Bahagya itong natawa, "Obligasyon ko ang bantayan ka habang wala s'ya rito kaya narito ako. Please, hayaan mo na ako. Pangako, hindi naman ako manggugulo.""Hindi ko naman kailangan ng bantay. Kaya ko ang sarili ko kaya makakaalis ka na. Bumalik ka na lang kapag narito na si Tristan," At akmang tatalikuran niya ito."Kiara," tawag nito sa kanya ngunit hindi ito pinakinggan ni Kiara at ipinagpatuloy ang paghakbang. "May relasyon ba kayo ni Tristan?" biglang tanong ni Gabby na nakapagpahinto sa kanya. Matagal muna siyang nanatili sa pagkakatayo na hindi ito nililingon. "Pasensya na kung masyado yatang mausisa ako." "Bakit ako ang tinatanong mo? Akala ko ba nagta-trabaho