All Chapters of Alipin ng bilyonaryo : Chapter 41 - Chapter 48

ANB-41Nang maramdaman ni Kiara na umalis na ang kotse, mabilis siyang nagtungo sa bintana upang silipin ito. Nang masigurong malayo na ito ay mabilis na tinakbo niya ang harapang pintuan para buksan. Ngunit gan'on na lang ang pagka- dismaya niya nang hindi niya ito mabuksan. "Shit! He locked it outside." Nasapo niya ang kanyang ulo sa sobrang inis at desperasyon na makaalis sa lugar na iyon. Kaagad na tiningnan pa niya ang palibot ng bahay sa pag-ba-baka sakali na may makita siyang maaring daanan palabas. Ngunit sa malas ay close lahat ng bintana at pinto ng bahay. Nakaramdam na ng pagod si Kiara sa kaka-ikot lahat sa paligid ng bahay kaya napasalampak siya ng upo sa sopa. Mariin niyang ipinikit ang mga mata at ini- relax ang isip para makapag isip ng maayos. Tinungo niya ang kusina at naghanap nang kahit na anong bagay na maaring makatulong sa kanya para makalabas doon. May nakita naman siyang lubid sa ilalim ng lababo. Mabilis na umakyat siya sa ikalawang palapag at sinubukang

CHP-43 "S'ya ba ang hinahanap mo, iho?" tanong ng matandang babae kay Tristan ng ituro niya ang babaeng pumasok na naka blazer. Hindi man masyadong kita ang mukha ngunit alam niya na sa pigura pa lang nito ay si Kiara nga iyon. "Oho. S'ya nga po," aniya habang hindi nilulubay ang mata sa screen ng monitor. "Pero nakaalis na s'ya may ilang araw na," Napalingon si Tristan sa matanda na may pagtataka. "Totoo. Umalis na s'ya at hindi rin naman niya nasabi kung saan siya pupunta. Mukhang mahina pa nga s'ya kaso nag pumilit pa rin na umalis." saad ng matanda. "Pero dito po nakuha ni manong ang papel na ito?" sabay abot dito ng kapirasong papel na kung saan nakasulat ang address ng kanyang kumpanya. "Ah, ito ba?" Tiningnan ng matandang babae ang papel. "Ang sabi niya kasi, iabot daw namin ito sa iyo kung sakaling kailangan namin ng tulong. Hindi ko naman alam na nagpunta pala sa iyo ang mister ko. Pasensya na kayo. Okay naman na kami rito." nakangiting tugon ng babae, saka bumalin

"Huh? What is that?" Naibulalas niya habang inililinga ang tingin sa paligid. Natuon ang pansin niya sa bintanang nasasarahan ng makapal na kurtinang kulay brown. Bahagya siyang lumapit doon upang sumilip. Hinawi niya ang takip nito at nasilayan niya ang bahagyang liwanag na dala ng papalabas na buwan. Pinilit niyang aninagin ang nasa labas at wala naman siyang napansin na kung ano roon. Tanging ang mga sumasayaw na dahon ng puno ang nakikita niya dala ng banayad na ihip ng hangin sa paligid. Sinubukan niyang buksan ang bintana ngunit wala siyang nakitang bukasan nito. Tatalikod na lamang sana siya nang biglang may kung anong lumagapak sa salaming bintana sa harapan niya. "Oh my God!" Nabiglang bulalas niya sabay sapo sa kanyang dibdib at halos napatalon paatras sa sobra niyang gulat. Ilang sandali muna niyang kinalma ang kanyang sarili sa malakas na kabog ng kanyang dibdib, bago marahan siyang lumapit muli sa bintana upang tingnan ang kung anong bagay na iyon. At halos manlak

ANB-47Anong ginagawa mo d'yan? Hindi safe para sa 'yo na magpunta rito," bigla ay narinig niya ang tinig ni Gabby na nasa kanyang likuran. "Ha? Ah, sorry. May mabaho kasi akong naamoy at ayun oh," itinuro niya ito. "Dito nanggagaling," Aniya sabay hakbang palayo sa bagay na iyon. "Baka magkasakit ka d'yan. Mabuti pa pumasok ka na at maglinis. Ako na lang ang maglilinis niyan," anito. "S-Sige! Ano ba kasi 'yan?" Aniya at tumalikod na sa lalaki akmang babalik na sa loob ng bahay."Hindi ko rin alam. Siguro may nagtapon niyan dito," anito. Napansin niya ang bahagyang pagkuyom ng kamao nito. "What? You mean may ibang tao na nasa paligid?" Aniya na muling nilingon si Gabby at saka inilibot ang tingin sa paligid. "We're not sure. Kaya mabuti pa na manatili ka na muna sa loob." Anito at lumapit sa pintong binuksan niya kanina para kumuha ng gamit panglinis. -Ummnn, sige," At tinalikuran na ito. Dire-diretso siyang pumasok sa loob ng bahay, habang hindi mawala sa kanyang isip kung ano