“Good morning.”I was feeling heavy the moment I woke up but hearing his voice, it’s as if something tugged on my chest. I drew in a long breath as I rose up from the bed. Sumandal ako sa headboard at ibinalot ang kumot sa hanggang ngayon ay hubad ko pa ring katawan. “Kanina ka pa gising?” kalmadong tanong ko sa kaniya.He yawned as he got up to bed. Ginaya niya ang puwesto ko kaya’t napalingon ako sa kaniya. “Kani-kanina pa.”“Bakit hindi mo agad ako ginising?” I immediately asked and glanced towards the wall clock. Bahagya akong napangiwi nang umikot ang paningin ko marahil ay dahil sa pagod at gutom o kaya naman ay dahil sa alak na ininom ko kagabi. “Tanghali na.”“Nah. I was enjoying watching you sleep.”Hindi ko mapigilang matigilan nang marinig ang sinabi niya. I bit my lower lip as I inhaled a large breath on my nose to calm myself down. Bahagya kong ipinikit ang aking mga mata bago ko ibinalik ang aking tingin sa kaniya. “Can I charge you more for that? You stayed for too lon

“Lola, babalik muna po ako ng Maynila para kumuha ng pera. Babalik po ako rito kapag puwede nap o kayong i-discharge,” mahinahong pagpapaalam ko kay Lola habang hawak ko ang kaniyang mga kamay. Nag-angat siya ng tingin sa akin ngunit tipid ko lamang siyang nginitian.“Si Ate Belle po muna ang bahala sa inyo habang wala ako. K-Kailangan ko pa po kasing bumalik ng Maynila dahil may mga bagay pa po akong kailangang ayusin pagbalik ko roon. T-Tatawag naman po ako araw-araw para makausap kayo k-kaya huwga po kayong mag-alala. Bibisita pa rin po ako rito palagi,” dagdag ko pa at muling hinalikan ang taas ng kaniyang mga palad.A small smile etched on her dry lips as she slowly nod her head in return. Dahil doon ay hindi ko rin mapigilang mapangiti. Tumayo ako mula sa aking kinauupuan at marahang hinalikan ang tuktok ng kaniyang ulo. Nang humiwalay ako sa kaniya ay saka ako lumingon kay Ate Belle na nasa isang sulok lamang at inoobserbahan kami ni Lola. Tipid ko

 “Anong sabi mo?”  Hindi ako makapaniwalang tumingin sa gawi niya matapos marinig ang sinabi niya. I pursed my lips together and immediately shook my head out of disbelief. “N-No. Nagsisinungaling ka, ‘di ba? Sinasabi mo lang ‘yan para hindi ako bumalik sa loob,” I added. Dylan let out a harsh breath before looking towards me. “Mukha ba akong nagsisinungaling? I am not, Clemente. At kung nagsisinungaling man ako, hindi ito ang bagay na gagawin kong biro. I am telling the truth. Mang-aagaw ang kaibigan mo—““Aziel is a good guy,” I cut his words off. Humugot ako ng malalim na buntong hininga at nag-iwas ng tingin sa kaniya. He let out a soft chuckle as if he’s mocking me. Kinagat ko naman ang aking ibabang labi at mahigpit na hinawakan ang seradura ng pinto. Isang sabi niya pa na masamang tao si Aziel, hindi na ako makikinig sa kaniya at lalabas na rito. I don’t care about him. Alam kong mabuting tao si Aziel dahil kaibigan ko siya. . . 

 “Why do you need money, by the way?” Hindi kaagad ako nakasagot sa tanong ni Dylan. Ilang minuto na rin kaming bumibiyahe patungo sa lugar kung saan ako tumutuloy. HIndi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at pumayag ako pero wala naman akong magagawa. I need money. Kailangan nang madischarge ni Lola sa hospital para hindi na mas lalo pang lumaki ang babayaran namin.  “Hindi mo na siguro dapat pang malaman ang tungkol doon,” tanging sagot ko at tumingin na lamang sa bintana ng sasakyan.  Nanatali namang tahimik si Dylan kaya’t labis ko iyong ikinapagpasalamat. Wala ako sa mood na makipag-usap at mukhang pati siya ay ganoon din. I mean, I just found out that Aziel is the reason why Brielle and Dylan broke up. Hindi ko inaakala na ang babaeng tinutukoy niya noon ay si Brielle Clarkson. Hindi ko tuloy maisip kung sadya bang tanga lang siya o nakalimutan niya lang gamitin ang utak niya. Duh, kalat na kalat kaya na mayroong relasyon sina Br

Hindi ko alam kung nagfufunction pa baa ng utak niya nang sabihin niya ang bagay na iyon. Hindi ko alam kung lasing ba siya o sadyang nabaliw na siya dahil naisip niya ang bagay na iyon.I looked at him obliviously. “Lasing ka na ba?” Inaasahan kong tatango siya o mahinang tatawa ngunit mas lalo lamang sumeryoso ang eskpresyon sa kaniyang mukha. Hindi ko naman napigilang mapalunok dahil sa labis na kaba nang mapagtantong baka nga… baka hindi siya nagbibiro sa sinabi niya. Malakas akong bumuntong hininga at marahang umilig. “If you’re serious, then maybe you’re just insane. Gusto mo ba tubig para naman magising ka riyan sa kahibangan mo, ha?” dagdag ko at nag-iwas ng tingin sa kaniya.“I am serious—““At bakit mo naman iisipin na magpapakasal ako sa ‘yo? Nag-iisip ka ba? Kasi ako, I am in my right mind. Ni wala nga tayong relasyon tapos inaaya mo akong magpakasal? Naka-drugs k aba, ha?” Mabilis na pagtutol ko sa kung ano mang dapat