ERICAMula noong araw na iyon ay sinubukan kong iwaksi at kalimutan ang tatay ng anak ko. Tama si Elmo, wala akong mapapala kahit ipaglaban ko pa siya kung hindi naman ako ang pipiliin niya. Bakit ko pa ipaglalaban ang taong walang ginawa kundi saktan at lokohin ako? Pinaniwala lang niya ako sa tamis ng kasinungalingan niya yun pala ay sa ibang babae siya magpapakasal.Sinubukan kong burahin siya sa isip at puso sa pamamagitan ng paglilibang dito sa Italy. Maayos naman ang pagbubuntis ko kahit sobrang nahihiya na ako sa bestfriend ko dahil siya lahat ang gumagastos. Siya din ang namili ng mga bagong gamit ni baby Eric Travis, Yes, lalaki ang anak ko. At sinunod ko sa pangalan ko ang name niya.Oo, sobrang hirap sa simula dahil nag-aadjust ako pero kalaunan ay unti-unting naging maayos ang kalagayan ko sa tulong ng payo ni Elmo at ni Doc Ava. Mahirap tanggapin ang naging kapalaran ko, sa pangalawang pagkakataon ay niloko ako ng lalaking minahal ko ng sobra-sobra. At hindi ko alam kung

ERICA Maayos kaming nakabalik ng Pilipinas, ganun pa rin at walang pinagbago ang traffic sa kalsada ay hindi na naalis. Sumakay kami ng taxi at kina Elmo muna kami dederetso, baka bukas na kami ni Eric pupunta kina Tito Oscar. Si Eric ay tulog na tulog at nakakalong sa akin napagod siguro sa byahe. Hinayaan ko na lang muna siya. Mamaya ko na lang gisingin kapag nakarating na kami. “Grabe no, parang mas lalo atang lumala ang traffic dito sa maynila parang hindi na umusad eh,” untag ko kay Elmo na panay ang sulyap sa labas ng bintana. “Sinabi mo pa, hindi natin alam kung masusulusyunan pa ba ito,” tugon niya. “Siguro kapag maayos na ang pamumuno ng bansa,” tugon ko. Habang tinatahak namin ang daan pauwi ay nadaan namin ang hotel na pagmamay-ari ng mga Sandoval ang hotel kung saan—-never mind. Ayoko nang balikan pa iyon. “May naalala ka ba sa hotel na yan?” Untag sa akin ni Elmo napansin niyang nkatitig ako sa hotel. “Uhm—ayoko ng alalahanin, El. Maayos na ang puso ko ngayon.” T

ERICA Dinaanan ako ni Elmo, hindi na ako nagpalit nang suot, ayoko nga bakit ako magpapalit gusto ko to at komportable ako dito. Halata ko ang disgusto niya sa dress ko. Iniwan ko muna sa kanya si Eric dahil tulog naman ito. Nagsabi lang ako na babalik kaagad ako. Wala na siyang nagawa pa. Nang makarating kami ni Elmo sa ospital ay dumeretso na kami sa room ni Lola Perla. Nadatnan naming natutulog pa ito kaya nilapag muna namin ang biniling mga prutas. Maya-maya pa ay nagising na ito at bakas sa mukha niya nang makita kami ni Elmo. “Hi, La mano po! Kumusta po ang pakiramdam ninyo?” tanong ko. “Iha? Narito ka na pala? Kaawaan ka ng diyos! Mabuti-buti na ngayon ang pakiramdam ko. Aba mas lalo ka atang gumanda? Nasaan na ang anak mo?” balik tanong niya. “Uhm— N-nasa daddy niya po iniwan ko muna!” “Ah ganun ba? Kagagaling lang dito ng asawa mo noong isang araw dinalaw niya ako, at alam mo ba? Wala akong ginastos dito dahil sinagot niya. Ang swerte mo sa asawa mo ang bukod sa mabai

ERICA Itatali niya ako sa kanya ng walang seremonya ng kasal kahit civil man lang! Pinagplanuhan niya mag-isa. “Signed it Mrs. Sandoval I have a client and another meeting to attend to.” Untag ni Atty. Galvez. Wala na akong nagawa kundi pirmahan iyon. Pagkatapos kong pirmahan ang papel ay kinuha iyon ni Attorney at ibinalik sa kanyang attaché case. “Congrats Mr. and Mrs. Sandoval, sunod nito ay simbahan na sana tuloy na at wala nang mangugulo pa.” Saad ni Attorney bago nagpaalam umalis. Nang tuluyan na itong makaalis ay kinumprunta ko si Troy. “So, kaya mo pala ko sinama dito para pirmahan ang mga dokumento ng kasal?” Inis kong tanong sa kanya. “Para wala ka nang kawala, wala ka nang dahilan iwanan ako dahil asawa mo na ulit ako ngayon,” tugon niya. “Pero dapat ipinaalam mo muna sakin para hindi ako nagulat,” inis na sabi ko sa kanya. “Whatever babe, its done! You are mine again,” “Saka hindi na tayo magpapakasal dito, sa ibang lugar tayo magpapakasal,inuna ko lang ang marr

ERICANagpaalam na kami sa kanila at naghabilin naman di Troy na kapag may oras sila ay pwede silang dumalaw sa mansyon, hindi ko alam kung bakit ang gaan ng loob ni Troy kay Lola. Which is natutuwa naman ako kay Elmo lang medyo mainit ang dugo nito. Natuwa naman si Lola sa mga pasalubong namin sa kanya at sobrang pasasalamat niya kay Troy na kung hindi dahil dito ay baka kung saan na daw ito pulutin.Naiintindihan ko siya dahil alam kong medyo mahal ang pagpapagamot sa sakit niya. Pero naaalala ko ang sinabi ni Troy noon na kaya ipinatayo ang SGC medical city ay para sa mga mahihirap at walang kakayahan na gumastos para lang makapag pagamot. Natutuwa ako kasi may mabuting puso si Troy sa mga mahihirap.Nang makaalis na kami ay dederetso pa ulit kami sa bahay nina Tito Oscar saka babalik sa Hotel.“Hey, ang lalim ata ng iniisip mo? Iniisip mo ba kung anong reward ang ibibigay mo sakin?” bigla na lang niyang sambit habang nagmamaneho.“What?!” taka kong tanong.“No need to think, Babe.