Mia'a POVKUMUNOT ang aking noo nang makita ko ang mommy ni Cedrick sa loob ng bahay."N-Nay, anong–""Ah, oo nga pala, anak. Nakita ko siya sa palengke. Kinatutuwaan kasi siya ng mga tao roon. Eh, naawa naman ako kaya sinama ko na rito," paliwanag ni nanay habang inaalalayan ang kasama, saka ito pinaupo sa sofa kung saan kami naroroon."Halika, maupo ka muna," pag-aya ni nanay. Ngumiti naman ang mommy ni Cedrick at umupo. "Naaawa ako sa kanya kasi hindi niya raw maalala ang pangalan niya, ni hindi niya alam ang bahay niya," wika ni nanay.Tiningnan ko ang mukha ng mommy ni Cedrick, tulala lang ito at diretsong nakatingin sa tv."Ma'am, kumusta po kayo?" tanong ko sa kanya saka nagbigay ng matamis na ngiti.Hindi siya tumugon sa 'kin. Umangat ang kanyang ulo upang ako ay tingnan, ngunit ang mga mata niya ay walang bahid ng emosyon."Heto, uminom ka muna ng tubig," wika ni nanay, saka inabot ang baso. Tinanggap naman ito ng mommy ni Cedrick.Matapos iyon, hinawakan ko ang braso ni nana

Mia's POVHINDI mawala ang ngiti sa aking labi habang iniisip ang mga nangyari nitong nakaraang araw. Masarap sa pakiramdam ang nagmamahal at alam kong ganoon din sa 'kin si Cedrick. Pero isa lang ang hiling ko sa ngayon, sana hindi ako nagkamali ng desisyon. Sana tama ang ginawa kong pagbigay sa kanya ng pagkakataon.Muli akong ngumiti habang nakatanaw ang mga mata sa bintana ng taxi na sinasakyan ko ngayon, patungo na kasi ako sa opisina at sa tingin ko, masiyado akong naging maaga."Ito po ang bayad," wika ko sa manong driver nang ibigay ko sa kanya ang bayad ko sa taxi.Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa gusali na ngayon ay nasa aking harapan, ang gusali ng mga Cheng.Nagsimula na akong maglakad, papasok sa loob, ngunit hindi pa man ako nakapapasok, isang babae ang humarang sa aking daraanan.Sa pag-angat ng aking ulo, tumambad sa aking harapan si Monique."M-Monique?" mahina kong pagbanggit sa kanyang pangalan."Pwede ba tayong mag-usap?" aniya habang nakahalukipkip at nakataa

Mia's POVSUNOD-SUNOD ang patak ng aking luha habang nakatingin sa lalaking ngayon ay nakaupo sa swivel chair. Tila binuhusan ng malamig na tubig ang aking paa at hindi ako makagalaw dahil sa pagkagulat."H-Hindi totoo 'yan, 'di ba? Nagbibiro ka lang, 'di ba?" basag ang tinig kong sambit habang gumagapang ang maraming luha mula sa aking pisngi.Ngunit tahimik lang si Cedrick at hindi tumutugon sa akin."Ced, sabihin mong biro lang to. Please, sabihin mo," muli kong wika saka mariing kinuyom ang aking kamay.Isang malalim na buntonghininga ang kanyang ginawa, saka sinandal ang likod sa backrest ng upuan."It is not my fault kung bakit ka nagpaloko sa 'kin, Mia. I thought in the first place, alam mo na ang nais ko. Pero nagkamali ako," sunod-sunod niyang wika na tila hindi tinatanggap ng aking isip. "Are you serious? Do you really believe I will fall for someone like you?"Nanlaki ang aking mga mata nang marinig iyon. Pakiramdam ko ay mas sumikip ang aking dibdib nang malamang hindi nam