LIYANNA’S POV Nagising ako dahil may nag-doorbell. Ayoko sanang pansinin pero paulit-ulit na kaya kahit na nakapikit pa ang mga mata ko ay naglakad ako papunta sa pintuan. Wala sa sariling binuksan ko ang pintuan. “Good morning babe.” Kaagad naman akong napadilat nang marinig ko ang boses ni Carlos. Kaagad ko rin tinakpan ng kamay ko ang buo kong mukha. Dahil sa ginawa ko ay pumasok na lang siya bigla sa loob ng room ko. Nahihiya kasi ako dahil sabog pa ang buhok ko at wala pang hilamos. “Bakit ka pumasok? Pinapasok ba kita?” mataray na tanong ko sa kanya. “Ang taray mo naman babe, tulo laway ka pa nga eh.” Nakangising sabi niya sa akin. “Anong sabi mo–” Pasimple kong kinapa ang gilid ng labi ko. Narinig ko naman na tumawa siya kaya sinamaan ko siya ng tingin. Bwisit siya ang aga niyang nambulabog sa akin. Tapos ngayon naman ay inaasar niya ako. Puyat ako at gusto ko pa matulog. “Lumayas ka nga dito! Inaantok pa ako, gusto ko pang matulog pero isturbo ka.” Pagtataboy ko sa

LIYANNA’S POVNag check-out na ako at hinintay ko na lang si Charles sa lobby ng hotel. “Any update?” Tanong ko sa kausap ko sa phone.“Pagkatapos po nilang umalis ay lumipat lang sila sa ibang unit.” Sagot niya sa akin.“Okay, bantayan mo lang sila. At i-update mo ako kaagad.” sabi ko sa kanya.“Noted Ma’am.” Sagot niya sa akin. “Thank you.” Ibinaba ko na ang tawag akala yata ni Pia ay maiisahan na niya ako. Aasikasuhin ko rin siya kapag maayos ko na ang iba ko pang problema.Ilang sandali pa ay dumating na kaagad si Charles. Kaagad niya akong niyakap, nang tumingin ako sa harapan ko ay nakatayo si Carlos na masama ang tingin sa amin. Sinalubong ko ang tingin niya at hindi ko siya pinakitaan ng kahit na anong emosyon.“Are you okay? What happened?” Sunod-sunod na tanong ni Charles sa ‘kin.“Umuwi na tayo,” sagot ko lang sa kanya.“Bakit hindi mo sabihin sa kabit mo na kasal ka pa? At asawa mo pa rin ako.” Biglang nagsalita si Carlos.“What are you talking about?” Nagtatakang tanong

LIYANNA’S POVHindi ko na lang binigyan pansin si Cathy. Pero napaisip ako bigla. Saan kaya pumunta si Charles? Pero mas mabuti na lumayo na siya sa akin, dahil masasaktan ko lang siya kapag manatili kaming ganito. Iwinaksi ko sa isipan ko ang tungkol sa kanila dahil mas may dapat akong pagtuunan ng pansin.Masaya akong pinapanood ang anak ko kasama ang kaibigan niya. Sa dami ng nangyayari sa buhay ko ay si Mireya ang lakas ko. Ngayon ko naiisip, paano kapag nalaman ni Carlos na may anak siya sa akin? Kukunin ba niya sa akin si Mireya? Paano kung gamitin na naman niya laban sa akin ang anak ko. Napatigil ako sa pag-iisip ng makita ko si Pia, kasama si Carlos at anak nila. Papasok rin sila dito sa palaruan. Larawan sila ng isang masayang pamilya. Nataranta ako bigla, pero pinilit kong ikalma ang sarili ko. Mabilis akong lumapit sa mga bata, kailangan naming lumayo dito.“Baby, we need to go now.” Sabi ko sa anak ko gamit ang malambing na boses.“Okay mommy,” nakangiting sagot sa akin n

LIYANNA’S POVGalit ko na nilisan ang opisina ni Carlos. Hindi ko pinansin ang mga tao sa paligid ko. Mabilis akong pumunta sa parking lot. Dumiretso na rin ako sa company namin. Pero habang nasa elevator ako ay ng nakatanggap ako ng tawag.“Yes, hello.” sagot ko sa tauhan ko.“Ma’am, update ko lang po kayo. Nandito po ulit si Pia sa condo unit na nilipatan nila. Hindi pa siya umalis hanggang ngayon.” Pagbibigay alam nito sa akin.“Okay, thank you for the update.”Ibinaba ko na ang tawag. Sino nga ba ang pinupuntahan doon ni Pia? Gusto ko man na alamin ngayon ay masyado akong maraming ginagawa. May meeting pa ako mamaya sa isang restaurant. “Jessica, saang restaurant ang meeting ko?” Tanong ko sa secretary ko ng makapasok na ako sa office ko.“Griffin’s Diner, Ma’am.” Sagot niya sa akin.“Okay thank you, tatawagin na lang kita kapag may kailangan ako.” Saad ko sa kanya.Ngumiti siya sa akin bago siya lumabas. Ipinagpatuloy ko ang trabaho ko. Sa totoo lang ay hindi ko naman talaga gaan

LIYANNA’S POV “Pakiulit nga po kuya, sino nga ulit ang nasa labas?” Tanong ko ulit sa guard namin.“Carlos po, Ma’am.” sagot niya ulit sa akin. At doon ko nakumpirma na si Carlos nga talaga ang nasa labas ng bahay namin ngayon.“Huwag mo siyang papasukin kuya,” utos ko kay kuyang guard.“Sige po.” Sagot niya sa akin at lumabas na.“Yaya, isama mo muna si Mireya sa silid niya.” utos ko kay yaya. Oo may sariling silid si Mireya pero sa ngayon ay kami muna ang magkatabi matulog.“Si daddy po ba ang nasa labas mommy?” Biglang tanong sa akin ni Mireya. Napalunok ako at para bang nalunok ko ang dila ko. Pero sinubukan ko pa rin na sagutin ang anak ko.“Yes baby, siya nga. Sorry baby, patawarin mo ako pero hindi pa handa si momm–”“It’s okay po mommy, I understand po.” Biglang sabi niya sa akin.“Thank you anak.” parang iiyak na sambit ko sa kanya.Hinalikan ko muna siya bago sila umakyat sa taas. Nagpatuloy kaming kumain dahil alam ko na anytime ay susulpot si Carlos dito sa loob ng dining