บททั้งหมดของ Her Twin's Revenge: บทที่ 11 - บทที่ 20

SERGIOKinabukasan ay hindi muna ako nagpunta sa opisina. Dumerecho ako sa bahay ni Hugo upang alamin ang totoo. Ayoko man maniwala kay Catalina hindi naman mapanatag ang loob ko. Lalo na nang maalala ko kung ano ang naging pagkikita naming muli ni Katherine. Ibang-iba na siya kaysa dati. Bukod sa mas simple manamit si Katherine noon ay ni minsan hindi ko naramdaman na ginusto kong may mangyari sa amin. Kahit kami lang dalawa ang magkasama noon sa bahay at sa apartment niya never kong naisip na galawin siya. Ngunit nang bumalik ako. Ibang Katherine ang humarap sa akin. Mas maganda, mas kaakit-akit at mas nakakabaliw to the point na isang araw ko lang siyang hindi makita gustong-gusto ko na siyang puntahan sa tirahan niya. Kaya nang gabing yun na magkasama kami hindi ko na nagawang pigilan ang aking sarili na angkinin siya. Akala ko galit pa rin siya sa akin ngunit nagpaubaya siya sa nangyari sa pagitan naming dalawa. At hindi na ako papayag na may mamagitan ulit sa amin kahit ang mga

SERGIO“Good morning sir.” masayang bati ni Marla sa akin pagdating ko sa office. “Good morning, can we talk inside?” tanong ko sa kanya kaagad siyang tumayo sa upuan niya at sumunod sa akin papasok sa loob ng opisina. “Sit down.” Naupo siya sa harapan ko at inilapag ko ang attaché case na dala ko. “Tungkol saan po sir?” usisa niya. “About Katherine, this past few days parang lagi siyang balisa. Maraming beses ko siyang nahuhuling wala sa sarili. Minsan parang hindi ko na siya kilala. Malaki na ang pinagbago niya simula nang bumalik ako dito. I’m sorry kung ikaw ang kinausap ko tungkol dito. Pero ikaw lang ang best friend niya kaya gusto kong malaman. May nangyari ba habang nasa ibang bansa ako?” nag-alalang tanong ko sa kanya. Dahil alam kong siya ang mas nakakakilala sa kaibigan niya. “A-ah, kasi sir ang totoo niyan. Noong magpakasal kayo ni Ma’am Catalina. Malaki ang naging epekto kay Katherine. Dumating sa point na dinala ko siya sa psychiatrist dahil dumanas siya ng matindi

KARINADahil sa ginawa ni Sergio ay sinamahan ako ni Marla maghapon. Napilitan siyang uminom para damayan ako. Sa mga oras na ito wala talaga akong ibang makakausap kundi ang best friend ni Katherine. Siya na lamang ang taong pinagkakatiwalaan ko. Pinayuhan niya akong huwag mahalin si Sergio. Dahil gaya ng Katherine. Siguradong masasaktan lang din ako. Lalo na kapag nalaman ng mga magulang ni Sergio ang tungkol sa akin. May sinabi din siyang nagpang-abot pa daw si Catalina at si Katherine sa office ni Sergio. Kasalukuyang nasa VIP meeting si Sergio nang kaladkarin si Katherine hangang sa labas ng building at itulak sa semento. Inakusahan siyang nang-agaw sa kanyang fiance ni Catalina na noon ay nagdadalang tao na. Yun ang huling beses na pumasok si Katherine. Ang kawawa kong kakambal. Gusto kong magsisi dahil wala ako sa tabi niya noong mga panahon na inapi siya ng mga taong nakapaligid sa kanya. Pero wala akong nagawa…wala akong silbi na kapatid. Hindi ko man lang naramdaman na ma

SERGIO“Wala ka na ba talagang natitirang respeto para sa akin Sergio? Para sa ina ng anak mo?” salubong sa akin ni Catalina nang umuwi ako kinabukasan pagkagaling sa condo ni Katherine.Napabuntong-hininga ako at iniwasan ko siya. Tinungo ko ang anak namin na karga ng kanyang yaya. Hinalikan ko ito sa noo at umakyat na rin ako sa hagdan. Kaya kong maging ama sa anak namin pero hindi ko kakayanin na maging asawa pa si Catalina. Dahil isa lamang ang kayang mahalin ng puso ko. At si Katherine yun. “Sergio! Nag-uusap pa tayo!” Narinig kong sigaw niya nagpatuloy ako sa hiwalay na kuwarto naming dalawa at naghubad ako ng damit. Bumukas ang pinto at pumasok si Catalina. Nagulat ako nang bigla siyang yumakap sa beywang ko. “Please, kalimutan mo na ang babaeng yun. Bumalik na tayo sa Amerika kasama si Chollo. Huwag mong gawin sa akin ito Sergio.” Pagmamaka-awa niya sa akin. Tinangal ko ang kamay niya at humarap ako sa kanya. “Kahit bumalik pa tayo sa Amerika hindi na rin magbabago ang lah

KARINA“Anong ginagawa mo dito?” maang na tanong ko kay Hugo nang sabihin sa akin na may dalaw daw ako at nag-aalalang mukha niya ang bumungad sa akin.“Nabalitaan ko kay Marla ang nangyari. Tumawag kasi ako sa kanya matapos kong marinig ang balita.” Paliwanag niya sa akin. “Umalis ka na Hugo, baka maabutan ka pa ni Sergio dito.” Wika ko sa kanya. Akmang tatalikuran ko siya ngunit pinigilan niya ako at nagsalita siyang muli.“Karina, hindi ka matutulungan ni Sergio sa mga oras na ito. Nagdadalamhati pa sila sa pagkamatay ni Catalina. Nakalimutan mo na bang asawa niya ito at may anak sila?” Giit niya sa akin. Nasaktan ako sa sinabi niya. Dahil ilang oras na akong nakakulong dito pero walang Sergio ang nagpakita sa akin. Kahit ang abugado na ina-antay ko ay hindi dumating.“K-Kahit pa, kukuha ako ng sarili kong abogado. Wala akong kasalanan Hugo. Kaya ipaglalaban ko ang karapatan ko.” Wika ko sa kanya. “Wala nga ba Karina? Diba ang maghiganti ang pakay mo kaya pumasok sa kompanya nila