Tila tumigil ang mundo ni Vivianne nang maramdaman ang kabuuan ni Beckett sa loob niya. Mabilis at mapusok itong sumagad sa kan’ya, dahilan para makuyom ni Vivianne ang magkabilang kamay habang paulit-ulit na sumisinghap.“Tangina…” mahirang mura ni Vivianne habang nag-uunahan sa pagtulo ang kan’yang luha. “Putangina mo, Beckett! V.irgin ako, gago—Tangina parang may napunit pa nga!”Suddenly, Vivianne’s body became weak. Biglang nanginig ang mga binti niya at tila matutumba na siya. Mabuti na lang at nakahawakan ni Beckett ang magkabilang kamay niya para masuportahan ang balanse.Hindi sumagot si Beckett, pero hindi rin ito gumalaw. He wanted her to get used to his size first, and Vivianne appreciated it. Sa posisyon kasi nila ngayon ay halos maabot ni Beckett ang kadulu-duluhan ng loob niya.Iniyuko ni Vivianne ang ulo para sana tingnan kung maayos pa ang p.agkababae niya, pero halos mamutla siya nang makita ang dugong dumadaloy sa kan’yang hita.“P-Papatayin mo ba ako?” nauutal na ta

Sa ilang taong pamumuhay ni Beckett sa pagdadalamhati at pighati, isang bagay lang ang tanging nagpapakalma sa kan’ya, lalo na sa mga oras na pinanghihinaan na siya ng loob. Iyon ay ang family picture nila na ipinakuha niya pa sa studio noong bata pa siya—Noong bago ipadala si Beckett sa Milan para ituloy ang kan’yang pag-aaral.He was only ten years old at that time, and he wanted to spend more days with his family. But he can’t. Saglit lang kasi siyang pinapanatili ng magulang sa Pilipinas, at pagkatapos ay ipapa-book na siya ng ticket papuntang Italy.Beckett, at such a young age, didn’t knew that something was wrong. Ang iniisip niya lang ay baka ayaw sa kan’ya ng magulang kaya palagi siyang pinalalayo ng mga ito.“Anak, kapag naging maayos na ang lahat, susunod kami sa’yo roon, okay?” saad ni Ylona, ang ina ni Beckett, bago hinalikan ang anak sa noo. “Pangako ‘yan.”Pero ang pangakong iyon ay tuluyang napako. Habang tumatagal ay mas nagiging madalang ang pagkikita nila. Naging bu

“WHAT DO you mean by that?” tanong ni Beckett habang tinititigan si Vivianne, ngunit hindi sumagot ang babae. Ngumiti lang si Vivianne habang patuloy na hinahaplos ang pisngi ni Beckett. May bahid ng lungkot sa ngiti at sa ekspresiyon ng mga mata nito na nakatingin sa labi ng lalaki. “I’m just telling you the same…” ani Vivianne sa isang mahinang tono bago muling umangat ang tingin. “Kung paano mo nalaman na may inililihim ako sa ‘yo, ganoon ko rin nalaman na may inililihim ka sa akin. Kaya maghihintayan tayo.” Beckett’s heart skipped a bit after hearing Vivianne’s answer. Tila ay tinakasan siya ng dugo sa buong katawan niya. Hindi niya alam kung bakit pero pakiramdam niya ay mayroong nalaman si Vivianne… Kung ano man ‘yon ay hindi niya alam. “Pero paano pala kung wala tayong balak mag-open up sa isa’t-isa?” dagdag na tanong ni Vivianne. Her tone was gentle yet intimidating, and Beckett knew that she was trying to insinuate something. “It would be bad, then…” answered Beckett in a

AFTER A couple of rings, the person on the other line answered. “Hello?” “Trevin Angeles,” Beckett replied as he leaned on his swivel chair and crossed his legs. He also turned his phone to the loudspeaker so Nathan could hear their conversation. “Did I call the right number? This is Beckett Clainfer.” “Beckett Clainfer...” pag-uulit ni Trevin sa pangalan niya, halatang nag-iisip. Ilang segundo ang lumipas bago ito muling tumugon. “Kaibigan ka ni Jeru, hindi ba?” “Yes.” Lumipat ang tingin ni Beckett sa tablet ni Nathan bago inilahad ang kamay. Inilagay naman ni Nathan ang tablet na hawak niya roon. “I have a favor to ask. There’s this document we got in the middle of an investigation, but it’s heavily encrypted.” “Kayang gawin ‘yan ng ordinaryong hackers.” “It’s not only encrypted. The whole flash drive was filled with viruses, too,” sagot ni Beckett habang binabasa ‘yong notes na nilagay ni Nathan sa kan’yang notes app. “It’s a flash drive containing different viruses, and it cou

[You’re probably busy at work, so I didn’t bother calling you. We’ll have dinner in the mansion tomorrow. I won’t take no for an answer.] The message came from her father, Alfred. Hindi niya inaasahang magte-text ito sa kan’ya. Madalas kasi ay kinukulit siya nito sa tawag lalo na kung may mahalaga itong sasabihin kaya naman ay nagtaka siya, lalo na nga sa sinabi nitong “dinner.” It just didn’t sound right for her. “Excuse me, magbabanyo lang po ako,” pagpapaalam ni Vivianne kay Fiona, at tumango lang ito. Ni hindi nga siya nito tinapunan ng tingin at nanatili lang ang pagkakatitig ng manager kay Beckett. Vivianne only shrugged. Mula kasi nang pumasok siya sa Syneverse Entertainment bilang dress stylist ay malamig na ang pakikitungo sa kan’ya ni Fiona—Or maybe neutral. Kahit papaano naman kasi ay pinupuri siya ni Fiona kapag maganda ang pagtatrabaho niya. She wondered if Fiona knew something about her relationship with Beckett, or if she’s jealous dahil mas malapit si Beckett sa kan