Tous les chapitres de : Chapitre 11 - Chapitre 20

          “SAAN ba tayo pupunta?” tanong ni Luisa.           Mabilis sumenyas sa kanya si Levi na huwag maingay habang dahan-dahan nitong sinasarado ang pinto sa likod bahay. Lumingon siya sa paligid, napakadilim, bukod doon ay malamig din ang ihip ng hangin. Doon sa likod ng bahay ay walang ibang makikita kung hindi ang daan papunta sa kagubatan. Wala masyadong pumupunta doon. Ayon sa mga nakausap dati ni Luisa ay delikado daw doon sa gubat dahil bukod sa masukal at masyado daw madilim doon sa gabi. Bukod pa doon na maaaring may mga mabangis na hayop sa naninirahan, kaya naman pinayuhan ng local government ng Santa Catalina ang mga residente sa paligid ng gubat na iwasan pumunta doon.           “Basta,” pabulong na sagot nito.           Hindi nasunod ang nauna nila

          “MAHAL mo na ba?”          Bumuntong-hininga si Luisa.          “Hindi ko alam, Lydia. Sandaling panahon pa lang mula nang magkakilala kami.”          “Pero mahal mo na nga?” giit na tanong nito.          “Lydia,” maktol niya at huminto sa paglalakad.          Ito naman ang napabuntong-hininga. “Alam mo kasi, girl. Hindi naman nakabase sa haba ng panahon ng pagkakakilala n’yo ang nararamdaman n’yo.”          “Iniisip ko tuloy, paano kung tigilan ko na ang pakikipagkita ko sa kanya?”    &nbs

          THREE days. It is only just three days has passed by, but it feels like forever for Luisa. The rain stopped. The sky was dark but clear, enough to see the trillions of stars and the moon to spread its light. Sa loob ng panahon na iyon ay hindi nila nagawang magkita ni Levi. Dahil sa matinding pananakit ng ulo ay binantayan siya ni Nanay Elsa sa gabi at si Tere naman sa araw. Hindi naman niya mapilit ang sarili na umalis dahil nahihilo pa rin siya. Dahil sa nangyari ay nagpaalam siya sa mga kliyente na magpapahinga muna ng isang linggo. Hanggang lumipas ang mga araw ay tuluyan nang bumuti ang kanyang pakiramdam. Kaya naman bumalik na rin sa trabaho ang mag-ina.          “Sigurado ka ba na kaya mo na?” tanong ni Tere. Iyon na yata ang panglimang beses na tinanong siya nito.          Natawa si Luisa

          SA kalaliman ng gabi. Hindi sigurado si Levi kung anong oras na eksakto. Bukod sa malakas na lagaslas ng tubig mula sa waterfalls. Wala nang iba pa siyang naririnig kung hindi ang tunog ng mga kuliglig at ilang mga ibon sa paligid.          Lumingon si Levi sa katabi. Napangiti siya habang malayang tinititigan ang himbing na natutulog na si Luisa. She has been sleeping for quite a while. She is so beautiful. Habang tumatagal na nakatitig lang siya sa magandang mukha nito ay mas lalong nahuhulog ang kanyang damdamin. Tahimik ito at tila anghel na natutulog. Ibig sabihin ay payapa ito at hindi ginugulo ng ano man bangungot. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na umabot na sa ganoon antas ang kanilang relasyon.             Parang ilang buwan pa lang ang nakakalipas nang magsimula siyang

“IT is great to see you again, Luisa. How are you?” magiliw na bungad sa kanya ng kliyente.“Oh, I am doing well.”“Did you take a lot of rest?”“Oh, yes! I am finally refreshed and ready to work again,” nakangiting sagot niya.Tumango-tango ito. “Yeah, I can see that in your face. You looked happier and more glowing.”“Thank you.”“So, shall we start?”“Sure.”Luisa could not be happier. Dahil sa pagtaas ng lebel ng relasyon nilang dalawa ni Levi. Mas naging inspirado siyang magtrabaho. Kaninang madaling araw, umuwi siya ng magkahalong lungkot at saya. Malungkot dahil babalik na siya sa dating routine at hindi na magagawa na maglagi doon sa bahay ng nobyo. Masaya dahil babalik naman sila sa dati nilang set-up, kung saan at paano sila nagkakilala.Hindi lang ang kliyenteng kausap ngayon ang nakapansin ng kakai