Mabilis na lumipas ang mga araw. Sa susunod na linggo matatapos na ang klase ng mga bata. Tinupad ni Hendrick lahat ng pangako niya sa akin at na babawi siya sa mga bata. May mga araw na lumuluwas ito sa Manila para asikasuhin ang kaniyang negosyo pero kinagabihan umuuwi din naman, gamit ang chopper nito. Ilang beses ko na siyang sinabihan na kung maari susunod na lang kami ng mga bata sa kanya. Dahil nakita ko namang malapit na ang loob sa kanya ng mga bata at tinupad niya ang pangako niya kaya tutuparin ko rin ang sa akin. Next school year dahil ililipat ang mga bata sa Maynila, napagdesisyonan kung doon na rin maghahanap ng trabaho. Hindi ko pa alam kung ano ang magiging set-up namin dahil hindi pa namin napag-uusapan. Kahit papano paunti-unti naging kumportable ako sa kanya. Kahit hindi kami masyadong nag-uusap tungkol sa personal naming mga buhay pero maayos naman ang pakikitungo namin sa isa't-isa.Minsan nagagawa ko na ring sakyan ang mga biro niya sa akin.Naging maaliwalas

"Mamita! Grandpa!"Excited na sigaw ni Amara sa mag-asawang Valderama na naghihintay sa amin sa harap ng pintuan ng kanilang mansion.Si Ma'am Elize Valderama na katabi si Sir Vince ay may malawak na ngiti sa mga labi para sa kanilang mga apo.Medyo matagal nang hindi nila nakikita ang mga bata kaya dama kong ang pagka-miss nila sa kambal. Maluha-luha pa ang mata ng mag-asawa. Kita ko ang pananabik ng mga ito sa mga bata.Ilang beses na nila akong pinakiusapan noon na ilipat ang mga bata dito sa Maynila at sila na ang bahala sa lahat-lahat pero hindi ako pumayag. Nung mga panahong yun natatakot pa akong malaman ni Hendrick ang tungkol sa kambal at baka kapag nalaman niya ilayo niya ang mga ito sa akin. That was back then. Iba na ngayon. Gaya ng pangako niya sa aking nung gabing nag-usap kami ng masinsinan, buong puso niyang ginagampanan ang pagiging ama niya sa mga bata. Hindi pa man kami bumalik na gaya ng dati pero sinusubukan kong unti-unting buksan ang sarili ko para sa kanya. A

Pagkapasok ko pa lang sa garahe ng mansion ng mga Valderama nakita kung patakbong sumalubong si Derick sa sasakyan ko. Bakas ang pag-aalala sa mukha niya. Siguro natawagan na ito ng Kuya niya kaya ganito. I was crying my heart out inside my car. Hindi ko alam kung anong gagawin ko ngayon. I love him so much but why I always have to end up in pain? Bakit lagi niya na lang akong sinasaktan? Bakit kailangan niya itong gawin sa akin?"Ganda, open the door please." Dinig ko ang pagkatok at pagsigaw ni Derick mula sa labas ng kotse ko. Hindi ko siya binuksan at nanatili akong nakayukyok sa manibela at patuloy na umiiyak.Gusto kong ibuhos ang lahat ng sakit na aking nadarama ngayon. Bakit hindi niya sinabi sa akin noon pa ang tungkol dito? Kaya pala minsan late na siyang umuuwi. Siguro pinupuntahan niya ang anak nila. Kaya pala may mga panahong, nakatulala siya dahil siguro sa problema niya sa bata.Sana sinabi niya sa akin sa simula pa lang, maiintindihan ko naman siya.Pilitin kong intind

Warning: May contain sensitive topics. Please be aware.____________________________"Vonn, Amara, whatever happened, always remember mama loves you very much okay?"I'm trying my best not to be weak in front of my kids para hindi sila lalong matakot. Isiniksik ko silang dalawa sa likod ko, trying to cover them para hindil nila makita ang pagmumukha ni Billy, who's now hugging his daughter. Naawa akong tumingin sa anak niya dahil halatang nanghihina na ito.Hindi ako makapaniwala na maging ganito si Billy dahil noong mga panahong nag o-ojt pa ako maayos naman ito. Mabait ito sa aming lahat at magaling din makisama. Umabot pa nga sa puntong tinutukso ito ni Jana sa akin. Ano bang nagyari sa kanya? Ang huling kita ko dito ay nung panahong gusto kong kausapin si Jana tungkol sa nangyari sa amin pero hindi ko na siya naabutan dahil nag-resign na siya. Naalala kong hindi din ako kinibo ni Billy at tanging si Jake lang ang nakipag-usap sa akin noon. Sa tagal naming magkasama ni Jana sa ii

"Shhh wag ka maingay Jill, baka magising si Mama.""Mama gising na po ikaw.""Daddy, stop kissing my Mama."Nagising ako dahil nakarinig ako ng mga mumunting tinig sa paligid. Sinubukan kong gumalaw pero hindi ko magawa dahil may bisig na mahigpit na nakayakap sa akin. Pagbaling ko sa aking tabi nakita ko si Hendrick na nakayakap sa aking tiyan.Inilibot ko ang aking paningin at halos maluha ako ng tumambad sa akin ang mukha ng aking mga anak. Nakatititg ang mga ito sa akin at nagsimula ng mamumuo ang luha sa mga mata. Oh God, my babies..."M-mama." Amara's voice cracked. Her lips trembled and she started crying. "Don't cry please, kasi naiiyak din si Mama." I said trying to stop my tears.Nakita kong humikbi si Amara at sinubukan pa itong patahanin ng kapatid niya kaya pinalapit ko na ito sa akin."Come babies..." Iniangat ko ang aking kamay na walang swero.Bahagya pang hinarang ni Hendrick ang kanyang kamay sa aking tiyan dahil nag-uunahan ang kambal sa paglapit sa akin.Pero dah