Keeping The Billionaire's Twins

"Pagpasensiyahan mo na anak yan lang ang naipadala namin ng papa mo. Na- peste kasi ang pananim sa bukid..." parang pinipiga ang puso ko dahil sa sinabi ni Mama. Mahirap talaga ang buhay sa bukid, minsan sinuswerte sa pananim, minsan din hindi. "Hayaan mo kapag---""Ma salamat po, malaking tulong na po ito sa akin.. wag na po kayong mag alala" putol ko kay Mama. Hindi niya naman na kailangang magpaliwanag sa akin. Naiintindihan ko ang hirap ng buhay namin. Kaya nga nagsisikap ako sa aking pag-aaral para ako naman ang tutulong sa kanila balang araw. "Mahina ang ani ngayon anak. Sinusumpong din minsan si papa mo ng kanyang rayuma. Ayaw naman niyang tulungan ko siya sa bukid. Hayaan mo sa susunod na buwan pagsisikapan namin ng papa mo na makapagpadala sayo pandagdag sa gastusin mo habang nag aaral ka....""Mama, okay lang po ako, wag kayong mag alala sa akin dito. May pera pa naman po ako galing sa sahod ko sa café na aking pinatatrabahuan at saka mama wag na kayong magpadala next mont

Today is my first day as Mr. Valderma's secretary. Sadyang maaga akong pumasok ayaw ko kasi mapagalitan sa first day ko.Biglaan ang pag-uwi ni Miss Belle kasi sinugod daw sa ospital ang tatay niya. Dati palang family driver nila Boss ang papa ni Miss Belle kaya parang wala lang sa kanya kung tinutupak si Boss. Kabisado na niya ang ugali ng amo namin.Always daw talaga beast mode si Boss kaya parang normal na kay Miss Belle ang mood nito. Iniintindi niya nalang din dahil sa dami ng responsibilad na nakaatang sa balikat nito. Si Boss ang panganay sa kanilang magkakapatid. Sa kanya pinagkatiwala ng Daddy nila halos lahat ng negosyo nila. Bago umalis si Miss Belle sinigurado nitong naituro niya sa akin ang mga dapat at di dapat kong gawin. Naintindihan ko naman lahat. Strikto si Boss pagdating sa trabaho na niintindihan ko naman dahil siya ang pinaka-amo ng lahat. Hindi pwedeng magkamali.Kabilin bilinan din ni Miss Belle na huwag magpapasok kahit sino kung walang appointment kay Boss,

Napapadalas ang pag-aya sa akin ni Boss na kumain sa labas pero ni isa wala akong pinagsabihan.Kahit si Jana, hindi ko nababanggit sa kanya kasi nahihiya ako at baka isipin niyang assuming ako. Parang balewala lang din naman siguro yun dahil wala naman kaming ibang napag-uusapan ni Boss. Sobrang awkward nga kasi tahimik lang siya. Palagi lang nakatitig sa akin, wala namang sinasabi. Ako lang yung nagsasalita, nagkukwento ng kung ano-ano sa kanya. Tango at tipid na ngiti lang din naman ang binibigay niya sa akin.Hanggang doon lang dahil pagkatapos naming kumain hinahatid niya na ako pauwi sa bahay. Hindi rin naman siya nagte-text. Ganun lang talaga. So wala namang big deal diba? It's just a normal employee-employer relationship lang naman ata? Ayoko din bigyan ng ibang kahulugan dahil baka ganun din siya kay Miss Belle at sa iba pang mga dumaang secretary sa kanya. Wala namang espesyal sa akin kung tutuusin para magpi-feeling espesyal ako dahil sinasama niya akong magdinner at hi

I was left alone confused. Kung ano-anong pumasok sa utak ko. Parang sirang plakang paulit-ulit na nagpe-play sa utak ko ang mga sinabi ni Boss. Totoo ba yun? Ang amo ko manliligaw sa akin? Sigurado ba siyang ako talaga ang liligawan niya sa dami ng mga babaeng nagkakandarapa sa kanya. Kung tutuusin ni hindi ako nakakalahati sa mga yun. Mayayaman, magaganda, sopitikada at mas bagay sa estado nila. Samantalang ako, kabaliktaran ng lahat. Mahirap lang kami, ang maliit na lupang sinasakahan na mga magulang ko ay hindi pa amin. Hindi pa ako nakapagtapos ng pag-aaral. Kailangan ko pa pagsabayin ang pag-aaral at pagtatrabaho para lang makatulong sa mga magulang ko. Nababasa ko lang to sa mga pocketbooks dati kaya mahirap para sa akin na maniwala sa mga sinabi niya. Pero inaamin ko, may kakaibang saya itong hatid sa puso ko. Ngayon lang din ako nakadama ng ganito. Hindi ko rin alam kung ano ang dapat kong gawin. Sa dami ng iniisip ko kagabi hindi ko na alam kung anong oras ako nakatulog

Two weeks na lang matatapos ko na ang training ko. Sa loob ng mga panahong nagsasanay ako sa kumpanya ni Boss ng dami-dami kung natutunan. I have my personal and professional growth. Masaya ako sa opurtunidad na binigay nila sa akin. Malaking tulong din na may sinasahod ako sa aking pagtatrabaho. Makakatulong ito sa pagbili ko ng mga gagamitin ko sa pasukan.Sabado ngayon pero kaylangan kong pumunta sa University para ipasa ang evaluation form para sa On-the-job training ko. Kaylangan ko ring makipagkita sa Dean ng aming departamento dahil pinatawag niya ako.Masaya kaming nag-uusap at nagkukwentuhan ng mga kakalase ko. Yung iba, binabahagi ang mga naranasan nila while doing their ojt sa ibang kumpanya. Ang ingay-ingay tuloy dito sa loob ng room. Gano'n paman masaya kaming lahat sa mga panibagong karanasan namin sa buhay. Additional knowledge, experiences and wisdom to help us in the future."Miss Clemente pinapatawag ka na ni Dean sa kanyang opisina" tawag ng isang studyante sa akin