TRINITY’S POVP I N U T O L . . . ng marahang katok ang paglalakbay ng isip ni Trinity. “Come in”, sabi niya tsaka itinuloy ang pagtutupi ng mga damit niya. Iniluwa ng pinto si Scarlet. The look on her face tells her that she had already heard the news about her leaving. She gave her a weak smile.Hindi naman ito nagsalita at marahan lang na naupo sa gilid ng kama niya.Tahimik niyang inisa-isang isinilid ang mga damit sa maliit na maleta. “Must you really leave, TJ?”Napangiti lang siya ulit pero hindi niya inalis ang pansin sa ginagawa. Hinawakan nito ang kamay niya para kunin ang atensyon niya. Natigilan naman siya pero hindi niya agad ito tiningnan.“Don’t go, hm?”Noon siya nag-angat ng tingin. Sandali niya itong tinitigan habang iniisip ang lahat ang bagay na ginawa nito para sa kanya. Bumuntong hininga muna siya bago siya nagsalita.“Naaalala mo pa ba n’ong mga bata pa tayo? It was your birthday. Uncle Billy made you a beautiful doll house made of wood. You were so happy a

TRINITY’S POVN A P A B A L I K W A S . . . ng bangon si Trinity nang magmulat siya ng mga mata at makita ang dalawang hindi pamilyar na mukha na nakadungaw sa kanya. Napaatras tuloy ang mga ito dahil sa gulat sa biglaan niyang pag-upo.“O-Okay ka lang, Ate?” tanong ng dalagita na isa sa nakadungaw sa kanya kanina. Tantiya niya ay mga nasa edad trese hanggang kinse ito at nag-aaral pa sa highschool base sa suot nitong uniporme.“W-Where am I? S-Sino kayo? Ano’ng ginawa n’yo sa ‘kin!” sunod-sunod niyang tanong sabay hila sa bulaklaking kumot na nakatakip na sa kanya. Hindi niya maiwasan ang hindi magpanic sa mga ganitong pagkakataon. She didn’t exactly have the best experience with passing out and waking up with unfamiliar faces, in an unfamiliar place.“Relax lang po kayo, Ate. Ako nga po pala si Aira, ito naman si Mulong, magkaklase po kami,” sagot naman ng dalagita na ang tinutukoy ang binatilyong katabi nito na naka-uniporme din.“Nakita ka namin sa gilid ng daan kanina Ate, umuung

TRINITY'S POVH I N D I . . . niya alam kung gaano katagal na siyang tulog nang maalimpungatan siya sa pakiramdam na may nakadagan sa tiyan at hita niya. Noong una, akala niya ay nananaginip lang siya, pero nang may gumalaw sa tabi niya ay doon siya tuluyang nagising.Kinapa niya kung ano man ang nakadagan sa bandang tiyan niya. An arm??? Hindi pa siya nakuntento at pinisil-pisil pa iyon. Kumabog ang dibdib niya nang maramdamang matigas at maskulado iyon, tanda na hindi babae ang nagmamay-ari n’on. No, not just an arm! It’s a man’s arm!!! Sigaw niya sa isip. “Hmm, ‘nay, kakatulog ko lang e, mamaya na ako babangon,” namamaos pa’ng sabi ng may-ari ng maskuladong braso. Confirm! Lalaki nga ang katabi niya. Napaupo siya at agad na napasigaw sa gulat.“AAAAAAHHHHHHHHHH!!!”Mabilis rin tuloy na napabangon ang katabi niya sa gulat. “Sunog?! May sunog!?! May sunog!” tila naalimpungatan rin nitong sigaw habang nagpapaikot-ikot lang sa kinatatayuan.Pati tuloy si Aling Patty ay agad napas

JADE’S POV N A G I S I N G . . . si Jade dahil sa malakas na sigawan ng mga nag-aaway sa labas ng barong-barong nina Aling Patty. “Urgh! Jesus Christ!” inis niyang reklamo sabay takip ng unan sa tainga niya. Mag-iisang linggo na siyang nakatira sa poder ng mag-ina. At sa araw-araw na ginawa ng Diyos, kung hindi tilaok ng manok na panabong, ay sigawan ng mga kapitbahay, na minsan ay nagku-kwentuhan lang pala, pero madalas ay nag-aaway, ang nagsisilbing alarm clock niya sa umaga. Idiniin niya pa lalo ang pagkakatakip ng unan sa tainga niya, sa pag-asang maibsan niyon ang ingay sa paligid. Pero syempre, hindi ‘yon nakatulong. “Please! Just five more minutes!” she exclaimed angrily under the pillow. Sa dati niyang buhay, no one, as in no one, has ever dared to wake her up from her sleep. But this is not your old life anymore, Trinity. Ikaw na si Jade ngayon, remember? The poor, homeless, pennyless Jade, agad namang kontra ng isang bahagi ng isip niya. “E PUT*NG INA MO KA PAL

JADE’S POVH A L O S . . . mag-iisang linggo na matapos ang naging pagtatalo nila sa flowing. Mag-iisang linggo na ring iniiwasan ni Jade si Macoy. Hindi niya alam kung talagang sinasadya rin nitong umuwi lang kapag tulog o wala siya, o talagang busy rin ito sa pag-aaral sa gabi at trabaho sa umaga. Pero sigurado siyang maging ito ay iniiwasan din siya. Napatunayan niya iyon nang minsang abutan siya nitong nagtutupi ng mga sinampay ni Aling Patty sa sala, at mabilis itong lumabas ulit. Ha! Akala mo ba affected ako? Excuse me! Kapal ng mukha talaga, siya na nga itong may kasalanan, siya pa ang may ganang umiwas? Kapal! Nayayamot niyang sabi sa isip habang inaalala ang mga pagkakataong iniwasan rin siya ng lalaki. Nag-inat siya para maibsan ang pananakit ng katawan sa maghapon niyang pagsubok na gumawa sa bahay. Hanggang ngayon kasi ay nag-aadjust pa rin siya sa bago niyang buhay. Napatingala siya sa langit. Puno iyon ng maliliwanag at kumikinang na bituin. Hindi niya maiwasang hin