Trinity was on top of the world, the queen of queens. But the next thing she knew, ay dinukot na siya ng masasamang loob at ngayon ay pagsasamantalahan pa. She heard his voice and remembered him from the pool party. Nagpakilala itong Red, at ganoon din ang naririnig niyang tawag ng mga kasamahan nito dito. He began to touch her in all the areas where she had never allowed anyone to touch. He started kissing her neck as he slid his burning hands inside her panties. Her screams and cries were gagged. Hindi niya alam kung guni-guni niya lang ba, pero parang narinig niya itong bumulong ng "I'm sorry", sa gitna ng mga kahayupan nito. She was blindfolded, and from the dirty talks and sickening laughter around her, she could tell that what is happening right now, is not a private. She had lost track kung ilang beses siyang inangkin ng rapist niya. She was rescued, but her life will never be the same. Lalo na nang malaman niyang nagdadalang-tao siya. Itinakwil siya ng pamilya niya dahil sa kahihiyan. Makalipas ang limang taon, siya na ngayon si Jade Contemplacion. Malayo sa buhay na kinagisnan niya, tahimik silang namuhay ng anak na si JM sa eskwater ng Tondo. Ngunit nabago ang lahat nang makilala niya ang fiance ng ate niya...na walang iba kundi si Brigader General Juan Miguel Enriquez, na mas kilala sa defense force call sign nitong 'Red'. She was ready to hate him all her life. Pero paano niya gagawin iyon kung paunti- unti nitong pinapatunayang mali ang lahat ng assumptions niya dito noon? That he could, in fact, be the husband-material type and a good father? Will Jade be able to forgive the man who ruined her life and actually let herself fall in love with him?
view moreJADE’S POVHINDI…niya alam kung gaano katagal siyang nakatalungko sa sulok at umiiyak. Ilang sundalong dumaan na ang huminto para tanungin siya kung okay lang ba siya o kung kailangan niya ba ng tulong. Pero hindi niya magawang tugunin ang mga ito. Ilang beses niya ring narinig na tumunog ang cellphone niya pero hindi niya ring sagutin iyon. Gustuhin man niya ay wala siyang lakas na tumayo o magsalita. Wala siyang ibang magawa kung di umiyak ng umiyak hanggang sa wala nang luhang lumalabas sa mga mata niya. Humikhikbi at nanginginig na niyakap niya ang mga tuhod, ‘tsaka ipinatong ang baba roon. Ramdam na rin niya ang pamamaga ng mga mata niya dahil sa walang humpay na pag-iyak mula kagabi.Hindi niya alam kung kailan umalis ang kapatid niya. Basta napagtanto na lang niya na mag-isa na lang siyang nakaupo sa pasilyo.Maya maya ay may isang pares ng paa na tumigil sa tapat niya mismo. Base sa suot nitong sapatos, ay babae ito.Unti unti siyang nag-angat ng tingin para tingnan kung si
JADE’S POV“HANDAAAAAAAA!!!”Napabalikwas siya ng bangon sa malakas na sigaw na iyon.Mabilis na iginala niya ang paningin.Ilang segundo rin ang nagdaan bago rumehistro sa kanya kung nasaan siya. Kasunod niyon ay ang panunumbalik ng mga alaala ng nangyari kagabi.You are free to love whoever you want now, Trinity.Agad na pinanlabo na naman ng mga namumuong luha ang paningin niya at tuloy-tuloy na umagos ang mga iyon na para bang ilog na walang katapusan. Kagabi pa parang sirang plaka na nag-re-replay sa isipan niya ang mga nangyari. Magmula sa malamig na ekspresyon ng mukha ni Red, hanggang sa mga salitang binitiwan nito. At iyon nga ang nakatulugan niya ng hindi niya namamalayan. Biglang tumunog ang telepono niya kaya sinubukan niyang kalmahin ang sarili para sagutin iyon. “Sige po, Dok. Maraming salamat po,” wika niya ‘tsaka binaba na ang linya. Sandali lang ang naging pag-uusap nila. Tawag iyon mula sa ospital para sabihin sa kanyang pinirmahan na ng pediatrian ni JM ang di
JADE’S POV “AAAAHHHHHH” Her screams of motivation suddenly became scream of fear nang may biglang humawak sa pulsuhan niya at inagaw ang hawak niyang vase. Bago pa siya makapag-react ay nagawa na siya nitong paikutin para maigapos siya sa sarili niyang mga braso, habang hawak pa rin siya nito. Sa pagpupumilit niyang makawala mula rito ay natalisod siya ng kanto ng kama kaya nawalan siya ng balanse at tuloy-tuloy na napabagsak sa malambot na kutson. And because the intruder had her in bundle, pati ito ay nahila niya nang bumagsak siya. “Let me go! Help!!!!” malakas niyang sigaw habang pilit na nagpupumiglas, nang maramdaman niyang nakapakubabaw ito sa kanya. “What are you doing here?” narinig niyang tanong ng taong gumapi sa kanya. Natigilan siya sa pagpoprotesta at agad na napadilat. Tumambad sa kanya ang gwapong mukha ng kaisa-isang lalaking gusto niyang makita ng mga oras na iyon. “R-Red...” sambit niya sa pangalan nito. His expression went from shocked to ice cold real qu
JADE’S POV“HINIHINTAY… na lang natin na i-idischarge siya ng physiotherapist niya, and then you are good to take him home, Mrs. Enriquez,” wika ng doktor na siyang in charge sa overall care ni JM.May kung anong kurot sa puso siyang naramdaman ng tawagin siya nitong Mrs. Enriquez. Hindi niya alam kung itatama niya ba ang maling akala nito sa posisyon niya sa buhay ng ama ng anak niya, o hahayaan na lang niya. Bago pa man siya makapagpasya ay tumalikod na ang doktor.“U-Uhm,” alangan niyang tawag dito. Agad din naman siya nitong nilingon.Hindi ko asawa si General Enriquez.Iyon talaga ang gusto niyang sabihin.Kaya lang bigla niya ring naisip na maaari itong mag-follow up question ng ‘Kung hindi ka niya asawa, ano ka niya?’At sa totoo lang, hindi niya alam kung paano niya iyon sasagutin. Had it been few weeks earlier, pwede niya sigurong sabihing girlfriend siya ng heneral. But since the night of Macoy’s accident, ay hindi na niya ito nakita o nakausap man lang. To be honest,
MACOY’S POV SA…dalawampu’t pitong taon niya sa mundo, isang beses lang siya umiyak. At iyon ay noong malaman niya mula mismo sa nanay niya, na bunga siya ng paglalapastangan ng kung sinong lalaki sa ina niya. Umiyak siya ng umiyak habang hinihiling na sana ay hindi totoo ang lahat ng iyon. Pero nasaid ang luha niya at lahat, walang nagbago sa katotohanan ng buhay niya. Kaya magmula noon, ni minsan, hindi na ulit niya hinayaan ang sariling umiyak. Kahit na may masakit sa kanya, o di kaya ay may nakaaway siya o malungkot siya, itinatak niya sa isip niya, na kahit lumuha ka ng dugo, mangyayari ang kung ano man ang itinakda. At wala kang magagawa doon. Bago dumating si Jade sa buhay nila, wala siyang ibang inisip kung di ang kung paano niya maiaahon sa hirap ang nanay niya. Tanggap na niya, na para sa mga tulad niyang ipinanganak na mahirap, hindi lahat ay pwede niyang makuha. Kailangan talaga niyang magsakripisyo. Hindi pwedeng makuha niya ang sarili niyang kaligayahan habang iniisip ni
MACOY’S POV HINDI . . . niya makalimutan kung paano niya tinapos ang nakakailang na sandali sa pagitan nila ni Jade noong isang araw. FLASHBACK: Nakailang lunok siya ng laway hanggang sa matuyo na ang bibig niya. Pilit na iniisip niya kung paano niya lulusutan ang muntikang pagkabuko ng nararamdaman niya. “A-Ahm, A-Aray, s-sumakit bigla ‘y-yong u-ulo ko…a-aray…” wika niya. Iyon ang unang pumasok ulit sa isip niya. Ah, bahala na si Asiong Salongga! Basta ang importante ay malusutan niya ang sitwasyong ito. Oo, inaamin niyang gusto niya ring makausap ang dalaga. Lalo na ngayon kung kailan mas malinaw na ang lahat para sa kanya. Pero ngayong narito na nga ito sa harapan niya, hindi niya naman malaman kung ano, at paano niya sasabihin ang mga bagay na akala niya ay nakahanda na siyang sabihin, basta’t magkaharap lang ulit sila. Bukod sa ni kailan ay hindi pa siya nakapagtapat ng nararamdaman niya sa kahit na kaninong babae, tingin niya ay hindi ito ang tamang pagkakataon para
MACOY’S POVNANANAKIT... ang buo niyang katawan. Pakiramdam niya ay may nakapatong na tig-isang sako ng bigas sa magkabila niyang mga mata sa bigat ng mga iyon. Kung siya lang ang masusunod, gusto niya lang na manatiling nakapikit.Pero may pamilyar na boses na paulit-ulit na tumatawag sa pangalan niya.Macoy. Macoy. Gumising ka na, please.Kaya kahit hirap, ay pilit na idinilat niya ang mga mata. Mukhang nananaginip nga siya dahil mukha agad ni Jade ang nakita niya.Imposibleng naroon ito hindi na sila nito nag-uusap matapos itong lumipat ng di umano’y ‘pansamantala’ sa military base, kasama ang tatay ni JM. May kung anong kumurot sa puso niya sa isiping iyon.Pero hindi natigil ang pagtawag nito sa pangalan niya, at kung hindi nga siya nagkakamali ay umiiyak pa ito. Kaya muli niyang pinilit ang sarili na magmulat ng mga mata.Hindi nga siya nananaginip lang, nandito nga talaga si Jade sa tabi niya. Pinakatitigan niya ito. Ang daming pumasok sa isipan niya. Gusto niyang maghina
JADE’S POVS H E . . . is not the religious type, but she found herself praying so hard that Macoy would wake up alright.Paulit-ulit na nag-re-replay sa isip niya ang huling beses na nakita niya ito. Iyong pag-alis pa nila ni JM sa ospital iyon, matapos maaksidente ang anak. They never spoke after that. And to be honest, she is feeling guilty that she never even tried to reach out to him matapos niyang tumira sa military base para mapalapit sa anak, habang tumatanggap ito ng rehabilitation therapy sa Military Hospital. She got so busy with her own personal relationship, and admittingly forgot about Macoy. Kaya ngayon ay heto siya’t walang patid ang pagdarasal na sana ay hindi iyon ang huling alaala niya sa kaibigang naging sandalan niya sa panahon na walang-wala siyang ibang matatakbuhan. Magmula ng payagan sila ng mga doktor na pumasok sa silid ng binata ay hindi na niya binitiwan ang kamay nito. Abot ang hiling niya na sana ay magkamalay na ito at maging okay na ang lahat. “Plea
JADE’S POVT H E . . . journey to the hospital took forever. Kung kailan naman nagmamadali siya ay doon naman siya naipit sa napakahabang traffic.She cursed all those who had become presidents, including the one in seat at present, kung bakit ganito kasama ang traffic sa Metro Manila.Hindi siya relehiyosong tao, pero natagpuan niya ang sariling walang patid na nananalangin na sana ay okay lang si Macoy.Kung ano-ano ang pumasok sa isip niya. She regretted the way they parted when they left the hospital para sumama kay Red. She regretted not talking to him and letting him stay in the dark of what was happening with her.She should have told her how grateful she is for all that he has done for her and JM.Dapat ay pinalampas na lang niya ang bawat alitan nila.Dapat ay...Napapikit siya nang sumagi sa isip niya ang posibilidad na hindi na niya ito makitang buhay. “M-Manong, malayo pa po ba tayo?” tanong niya taxi driver sa pagitan ng pag-iyak.“Medyo me distansya pa ho,
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.