RED’S POV“N A K A A L I S . . . na? What do you mean nakaalis na?” hindi makapaniwala si Red sa narinig na sagot ng ADFP Paramedics nang puntahan niya sana si Trinity sa infirmary ng base.“Sinundo na po ng tito tsaka pinsan niya, Colonel”, “At pinayagan na silang umalis?”Tumango itong muli.“Did General Rodriguez consent the release? Hindi pa nakukunan ng statement ang biktima, why would you release her?” “Eh sinabi ko nga din po kay General, pero nagkausap na daw po sila ng tito ng biktima. Nagkasundo sila na abogado na lang ang kausapin natin”,He sighed in disbelief. Tinalikuran niya ang kausal para tawagan ang heneral.“Red?”“Salute, General. Nandito po ako ngayon sa infirmary, dadalawin ko sana si Trinity pero sabi ng medics ni-release n’yo na daw po?”For a second ay hindi niya alintana na heneral ang kausap niya. He was just frustrated to know na pinayagan nitong makaalis ang dalaga ng gano’n gano’n lang.Narinig niya ang pagbuntong hininga nito mula sa kabilang linya.“I

TRINITY’S POV H I N D I . . . alam kung gaano siya katagal na nanatili sa loob ng cubicle. It has been ages since those girls had left the ladies room, pero hindi niya magawang lumabas. She felt frozen inside that tiny space. Kung maaari lang ay hindi na siya aalis doon hanggang sa mag-si-uwian ang lahat ng estudyante ng Queen of Apostles University. Pero pagkatapos ng mahabang pag-iisip ay naisip niyang tama si Scarlet. She just needs to keep going forward and forward, until she is far enough away from all the horrible things that had happened to her yesterday. Nagpasya siyang lumabas sa pinagtataguan niya. Pinagmasdan niya ang sarili sa malaking salamin. Bakas ang pamumugto ng mga mata niya, kaya muli siyang nagsuot ng dark sunglasses. As she walked towards the Queen's common room, she tried her best to remember who she was. Taas-noo siyang naglakad sa gitna ng corridor gaya ng dati. Papasok na sana siya sa common room ng sorority nila nang marinig niya ang tila pagtatalo s

RED’S POV “W E . . .  the jury of the Military Court Justice, in the case of Unlawful Act Towards Women, as filed by the defendant of the case himself, Colonel Juan Miguel Enriquez, find the defendant GUILTY, with the charge of Sexual Abuse, as a violation for Criminal Law Act of 1968, clause IV. GUILTY, with the charge of Misuse of Drugs Act 1965”,Nakatayo ng matuwid si Red sa harap ng hukom, habang binabasa ang hatol sa kanya ng Military Court Justice. Pinanatili niya ang tingin sa baba dahil ayaw niyang makita ang reaksyon ng mga nakapaligid sa kanya, lalo na ni General Rodriguez.Sa nakaraang tatlong linggo, mabusisi ang naging imbestigasyon at paglilitis sa kaso niya. Maka-ilang beses iminungkahi ng hukom na kunin ang panig ng biktima niya ngunit siya mismo ang tumatanggi. Inako

Haloo! Haloo! Una sa lahat, gusto ko lang po magpasalamat talaga sa mga walang sawang nagbabasa, sumusuporta, nali-leave ng comment, naghihintay ng update at syempre sa mga nagbibigay gems sa kwento nina Red at Trinity. Sobrang nakakataba po ng puso at nakaka-motivate na pagbutihan pa ng inyong lingkod ang pagbibigay ng problema sa mga karakter (lol! char!) Kidding aside, salamat po talaga. I will continue to do my best para bigyan kayo ng magandang plot and twists and many more. Pangalawa, gusto ko po ng magsorry sana sa mga nakabasa ng CHAPTER 26, (Mama, Please Love Me) na na-upload kaninang 13:30 (Manila time). Nagloko po kasi ang pang edit ko ng mga chapters at nagcopy and paste sila bigla. It was my fault na hindi ko po agad na-check bago ko na-click ang upload. :( Pero na-edit ko na po at naayos na siya. Salamat po sa nagpm para sabihin na parang may mali sa na-upload ko. Sorry po talaga. Hindi na po ito mauulit. Feel free po magleave ng comment o mag PM sa'kin pag may mga a

TRINITY’S POV P I N A K I N G G A N G . . . mabuti nina Trinity at Tita Marga niya ang tila nag-aaway sa labas ng kwarto. “Tita---” “Shh”, Siguro dahil nakasara ang pinto at may kalayuan ang mga nagmamay-ari ng tinig, ay halos hindi nila maintindihan ang sinasabi ng mga ito. Tumayo ang tita niya at lumapit sa pinto tsaka idinikit ang tainga doon. Pati siya ay napatayo at lumapit na din sa likod ng tita niya. “Dito ka lang, titingnan ko kung anong nangyayari sa baba”, pabulong nitong sabi sa kanya tsaka maingat na lumabas sa kwarto. Nang maiwang mag-isa ay ginaya niya ang ginawa ng tita niya kanina. Idinikit niya rin ang tainga niya sa pinto sa pag-asang maririnig niya ng mas malinaw ang pag-uusap. Ilang sandali na ang lumipas, pero wala pa rin siyang maintindihan sa mga sinasabi. The curiosity is killing her, kaya minabuti niyang lumabas at makiusyoso na rin. Wala siyang nakitang tao sa corridor ng second floor kung saan naroon ang silid na ginagamit sa niya. Dumungaw s