BivianneToday’s our first official match. Since intrams lang naman siya, ang makakalaban lang namin ay ang ibang department. This morning, ang unang kuponan namin ay laban sa educ. Mamaya namang hapon ay laban sa engineering.Nanonood lang kami ng naunang game. Nakabihis na kami at naghihintay na lang na matapos ‘to. Nang malapit nang matapos ay tinawag na kami ni coach para makapag-warm up. Sa isang gilid lang kami sumipa-sipa ng bola dahil na rin sa dami ng tao.Nang matapos kaming mag-warm up ay nagulat na lang ako nang may nagtakip ng mga mata ko. Agad kong hinawakan ang kamay na tumakip sa ‘kin at napangiti.“Oxem, come on. Kung hindi ko kilala ang kamay mo, baka kanina pa kita nasiko.”Mahina siyang natawa bago tinanggal ang mga kamay. “Mabuti kung ganoon. Kung may ibang tumakip ng mga mata mo, sipain mo agad.”Niyakap ko siya. “Ang aga mo naman? Wala ka bang pasok?”“Intrams din sa school namin kaya walang klase. Suportahan na lang daw namin ang mga kaklase naming lalaro.”“Eh

BivianneI shouldn’t have hoped too much. Kung hindi ko ginawa ‘yon ay hindi sana ako ganito kadismayado. Kung hindi ako umasa kanina ay hindi sana ako ganito ka-down ngayon.Pilit kong kinukumbinsi ang sarili ko na ayos lang ‘to. Remember what Oxem said? This is my dream. Wala ‘tong kinalaman sa pag-aaral ko kaya hindi dapat ako matakot. Pero natatakpan lang ‘yon ng mga salita ni mom sa ‘kin kanina.She doesn’t want a half-baked result, let alone a failing outcome. Natalo kami ng CSER. There’s no retaking it. I’m still a loser. Parurusahan na naman ako panigurado kapag nalaman niya ‘to. At hindi malabong malaman niya agad.“Hey.” Agad akong nilapitan nina Yeshua at Oxem nang matapos ang game. Pareho silang nag-aalala. Kahit na pagod na pagod si Yeshua ay nakuha niya pa ring tingnan ang kalagayan ko.Actually, we’re all exhausted. We gave our all. Halos magkandangudngod pa nga ako kahahabol ng bola kanina. But all that was a waste of effort. Ni hindi man lang namin nagawang makalamang

Warning: Slight SPGBivianneKinakagat ko ang kuko ko habang nakatingin sa orasan. At nang pumatak ang alas dos ng umaga ay saka ako sumilip sa labas ng room ko. Sinigurado kong hindi na babalik si Pinky dahil sinabihan ko siyang huwag na akong iistorbohin sa pag-aaral ko. Tiyak na susunod naman siya.At sa mga oras na ‘to, tiyak na hindi na ganoon kahigpit ang pagbabantay ni Chester. Sa mga ganitong oras ay naninigarilyo na siya sa may garden sa baba habang nakatingin sa bintana ng kwarto ko.Kaya naman sa may bintana ako sa banyo lalabas para tumakas. Sinabihan ko na rin si Oxem kung saan ako hihintayin. Matapos kong maayos lahat sa loob ng kwarto ko ay dumeretso ako sa banyo kung saan nag-aabang ang mahabang kumot na binilot ko upang gawing tali.Dahil hindi naman ako ganoon kataba at katangkad ay nagkasya ako sa bintana. Kinailangan ko lang talagang magsuot ng manipis na damit dahil saktong-sakto lang talaga ang katawan ko. Maliit lang kasi ang bintana namin dito.Sinilip ko muna

BivianneMy mom’s away again. Hindi ko na ulit siya nakita matapos niyang ipakilala sina Juanito at ang anak niyang pakakasalan ko raw. Ni hindi niya pinaliwanag kung ano ang nangyayari. At hindi man lang niya ako binigyan ng pagkakataon para makatanggi.I always knew that she’s going to punish me. But not like this! I didn’t expect na ipakakasal niya ako sa iba. This is just too much!Hindi ko pa rin sinasabi kay Oxem kung ano ang nangyari sa bahay. Miski si Yeshua ay walang alam. Paano ko masasabi sa kanila? Matapos ang mga nangyari, wala akong lakas ng loob para ipaalam sa kanila na ikakasal ako sa iba.Gusto kong tumutol sa plano ni mom, pero paano ko magagawa ‘yon kung wala na naman siya rito sa bahay? Para bang alam niyang tututol ako kaya umalis na siya agad bago pa ako makaangal. Dapat ay sinabi ko na sa kanila noong may pagkakataon ako. Mas mabuti nga siguro kung kina Juanito ko mismo sasabihin.Pero bago ko pa man ‘yon magawa ay muli kong nakita si mom. This time, nag-aagaha

BivianneI wasn’t sure what happened for the next couple of weeks. Bahay-school-company lang ang pinupuntahan ko at paminsan-minsan ay pumapasok ako sa academy. Nagpupunta pa rin si Ma’am Cynthia gaya dati pero hindi na gaya noon ay tahimik na kami. Puro aral na lang ang ginagawa namin.Inaaral ko na ang pasikot-sikot sa kompanya ni mom. Tinuturuan ako ni Sofie, the secretary mom hired for me. Gaya pa rin noon ang relasyon namin ni mom. Hindi pa rin niya ako kinakausap kung hindi kailangan pero alam kong nagbago ‘yon. She’s telling me about everything that’s going on with the company now, but through the papers Sofie is giving me.I know that this is a huge leap in our relationship. Ngayong sinasabi na niya sa ‘kin ang nangyayari sa kompanya niya ay isa lang ang ibig sabihin. She trusts me. May tiwala na siyang tutulungan ko siya para maisalba ang kompanya.And it was worse than I expected. Maraming shareholders ang nag-pull out sa company dahil sa isang project ni mom na nag-fail. A