The CEO's First Love (Good Girls Gone Bad)

Bivianne"Please! Please, Bivianne, minsan lang. Hindi na kita guguluhin pagkatapos nitong laro." Pinagdaop ni Yeshua ang mga palad niya habang sinusundan ako na naglalakad papunta sa classroom namin. Hindi ko siya nilingon para ipakita kung gaano ko kaayaw gawin ang hinihiling niya sa ‘kin. More like, I couldn’t.Bago ako makapasok sa room, hinampas ni Yeshua ang kaniyang palad sa pinto at humarang sa daraanan ko. Isa sa mga katangian niya na kaniyang ipinagmamalaki ay ang kaniyang determinasyon. Nakakainis man sa iba ay wala siyang pakialam. Kung may gusto siya, gagawin niya ang lahat para makuha iyon.Wala akong choice kung hindi tingnan siya with my usual poker face. Kailan lang kami naging magkaibigan, pero alam ko na kung gaano ka-persistent ang babaeng ito. Wala nga lang akong magawa kahit na alam ko na ‘yon. Hindi ko pa rin siya mapigilan kahit anong mangyari."Ano ang mapapala ko sa pagsali? Maaari akong masugatan o tuluyang masaktan sa paglalaro lang ng larong iyon. Pananagu

Bivianne“Magkakilala kayo?” tanong ni Yeshua habang pabalik-balik ang tingin sa ‘min ng pinsan niya.Ginulo ni Oxem ang buhok niya na ikinaingit nito. “Oo. Nabunggo ko siya at natapon ang milk tea niya kaya binilan ko siya ng bago.”“‘Buti hindi siya nagalit.” Natawa pa si Yeshua. “Mainit ulo niyan kapag natatapon milk tea niya o kaya hindi siya nakakabili eh.”“Really?” Nahimigan ko ang pagkamangha sa tono ng pananalita niya. “‘Buti na lang pala at pinalitan ko ‘yon.”Kumunot ang noo ni Yeshua. “Ano nga palang ginagawa mo sa milk tea-han? Hindi ka naman umiinom n’on?”Nagkibit-balikat lang siya at mas lalong ginulo ang buhok ng pinsan kaya nauwi na naman sila sa away. Hindi ko maiwasang hindi sila panoorin habang nagtatalo. Kahit na naiinis si Yeshua sa ginagawa ng pinsan niya ay para bang sanay na siya. Sa kabilang banda naman, para bang nag-eenjoy talaga itong si Oxem na asarin ang pinsan niya.I’m an only child. My mom is also an only child. Kaya naman wala akong pinsan sa mother

Bivianne“I’ll need you to get an exclusive interview with the owner of the farm you featured on your project,” panimula ni ma’am Aquino.Pinigilan ko ang sarili kong mapabuntonghininga. Baka mamaya ay dagdagan pa niya ang requirements. She can do that. But I can’t afford that. Masyado na akong maraming gagawin para sa panibago pang gawain.“Of course, ma’am. Noted. I’ll secure a document and a short video for the interview.” Mukhang natuwa naman siya sa sinabi ko kaya pinaalis na niya ako ng faculty matapos ang kaniyang good luck. Yeah. I needed that.Pinakawalan ko na ang buntonghininga na kanina ko pa pinipigilan nang makalabas ako ng faculty. I can handle that. Madali namang i-edit ang video basta ba ay may clips na akong makuha. Pero ang ibig sabihin n’on ay kailangan kong bumalik sa bahay nina Oxem.Matapos ang klase namin ay agad kong sinabihan si Yeshua at nagpasama sa kaniya para sa interview. Pero sa kasamaang palad, ngayong araw nila gagawin ang sarili nilang project kaya a

BivianneNapabuntonghininga ako nang makaalis ang teacher namin sa Earth Science. Tapos na ang klase namin sa buong araw kaya makauuwi na ako.Ilang araw na ang nakalipas magmula noong game nina Yeshua pero fresh pa rin sa 'kin ang mga kaganapan. Paanong hindi ko makalilimutan, eh, nandoon si Oxem.Muli akong napabuntonghininga.Ilang araw na ring siya ang laman ng utak ko. Laking pasasalamat ko na hindi naman naaapektuhan niyon ang pag-aaral ko. Pero after my eighteen years of existence, ngayon lang ako ginulo ng isang lalaki. At least 'yong utak ko.Marami namang nagparamdam sa 'kin kahit noong junior high school ako pero wala ni isa sa kanila ang natipuhan ko. Nagkaroon ako ng crush pero hindi ganito kalala na lagi ko pang iniisip kahit saan ako magpunta. I was just so focus with my studies before na wala na akong oras para sa mga lalaki.At ngayong dumating si Oxem sa buhay ko, nahati ang mga iniisip ko. Kung dati, pag-aaral at milk tea lang ang laman ng isip ko. Ngayon ay kasama

BivianneMy classmates are looking at me weirdly again. Alam kong alam nila kung ano ang nangyari kahit na wala akong sinasabihan. It is that obvious. Kahit na mag-jacket ako ay hindi ko pa rin magagawang itago ang mga sugat ko. Heck, I think ang jacket pa nga ang isa sa mga dahilan kaya agaw-pansin ako ngayon.Kaya kahit na nakakairita ay ginawa ko pa rin ang lahat para ipagsawalang-bahala ang mga tingin nila. Bahala silang tumitig diyan. Wala akong pakialam. Kailangan kong mag-aral lalo pa at tumawag sa ‘kin ang bagong tutor ko sa Gen Math. Gaya ng inaasahan ko ay magkakaroon na nga ako ng private tutor.Magaling daw na guro si ma’am Cynthia Joson sa kahit anong branch pa ng math ‘yan. She’s a licensed engineer too pero mas gusto niya raw talaga ang pagtuturo. She’s one of my mom’s few friends in high school.I can’t wait to meet her. Ayon sa impormasyong nabasa ko ay isa siya sa mga sumubok na talunin si mama sa valedictorian position noong high school. It’s like Yeshua and I. I wo