"Hey Mira, I heard you broke up with that actor. I thought things are going great with the both of you?" I smiled at Claren as I put on my skirt. Kakatapos lang kasi ng magazine shoot namin. Isa siyang Aussie na kapwa ko model sa agency na pinapasukan ko.I've been working on this agency for three years and I've been to different countries to attend runways and magazine shoots. Nung una hesitant ako sa pag-model but when Nasci-a latin word for 'native' which I named my jewellery business-started to boom because of it, I saw the happy faces of those people who makes my jewellery, it made me love my job.Being an international model made people admire my fashion at kasama palagi sa outfit ko ang products namin. That's when it started to be recognized. Hanggang sa ginawa naming parte ng online shop ang Nasci and now our jewellries are delivered worldwide."I've dated him for quite a while now. I got bored." Napatigil siya sa pag retouch ng lipstick niya. She raised an eyebrow at me at um

"Mira pangalawang beses na yan na may nang bato sayo! Wag mo akong iniirap irapan diyan nakuuuu."Nandito kami ngayon sa isang Cafe at kanina lang ay kausap namin si Jaqie na agad ding umalis dahil may gagawin pa daw siya. I really missed hanging out with the both of them. The last time na nakita ko si Julian ay nung nanganak siya kay Tori. With Jaqie naman it was when she was wasted. Wasted as in ang pangit niya sa sobrang pagka broken hearted. I was broken-hearted din naman that time pero hindi ko naman pinabayaan ang itsura ko kagaya niya na mukhang hindi na naliligo."It's just a crumpled paper Julian. Wag ka ngang mag overreact diyan." Alam kong concerned lang si Jules pero hindi ko naman pwedeng ipakita sa kanya na natatakot din ako sa mga death threats na nakukuha ko from haters. Besides, alam kong bibigyan nila ako ng body guards kapag nalaman nila. I hate body guards kaya naman mas lalo kong itinago ang papel na ibinato sa akin."Sigurado ka ba na pupunta ka pa ng mall? Baka

Tahimik kami pareho ni Enrique habang nasa sasakyan. He's driving while I'm in the back seat. Wala na din naman akong nagawa dahil Kuya won't let me go unless kasama ko si Enrique. Besides, ngayon lang naman ito sabi nila ni Julian."Can you turn on the radio?" Gustong gusto ko kasi ang nakikinig ng radyo habang nasa sasakyan kaso nahiya lang ako kanina. Hindi lang ako nakatiis dahil ang tahimik at super traffic pa.Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap parap-papNa kahit magpanggap 'di matatago na ang 'yong yakapAng hanap-hanap parap-pap-pap'Di nagbabago ikaw ang hanap-hanapNanlaki ang mata ko? Anong hanap hanap? Sa loob ng tatlong taon. Di ko siya hinanap at kung may balita man ako tungkol sa kanya, it's because nababanggit siya ni kuya. Yun lang yun. At hindi ako nagpapanggap. Moved on na ako.Inakala ko ring ganon kadaling alisin ka sa buhay kong itoSinubok umibig ng ibaPero 'di rin nawala ang pag-ibig ko sa 'yoSa tuwing kapiling siya'y ikaw ang nasa isipAt kahit maging panagini

Nagulat ako sa ginawa niya. I didn't even move a muscle when Enrique hugged me kasi feeling ko tumigil sa pag function ang utak ko.Then he let go of me. He sighed while looking at my face and then binitawan na niya ako. He turned his back on me and walked away to his car and drove off."What.. just.. happened?" Nakatulala parin ako sa papalayong sasakyan ni Enrique."That doesn't look like a one sided love to me." Tumalikod ako at hinarap si Sage. He's leaning against the hood of his car with his arms crossed over his chest. Then he smirked at me. "So all this time, you lied to me?""Hindi nga! I was shocked as well." Inis na sabi ko. Kanina pa kasi ako binibiro ni Sage na nagsinungaling ako about my one sided love issue. I drank my second shot of the Blue labelled JW that I saw in my kuya's cellar. Tinignan ko siya nang hindi pa rin siya umiinom. "Why are you not taking your shot?""Sigurado ka ba na iinumin natin itong isa sa mamahalin na inumin ng kuya mo?" I rolled my eyes at him

I'm slumped on the sofa watching tv na hindi ko naman talaga naiintindihan. I also texted Sage na next time nalang kami lumabas, he wanted to come pero I told him no dahil mukhang sa mood ni Enrique kahit magpapasok ng tao ay ayaw niya."Mira, I cooked dinner." Narinig kong sabi niya sa likod ko. "Let's eat."Hindi ko siya pinansin. Unang-una hindi ko talaga ma gets kung anong ginagawa niya dito at kung bakit kaming dalawa lang ang nandito. I tried calling kuya Demitri and Jules pero hindi sila pareho sumasagot."Nagluto ako ng spareribs." I mentally groaned. Why is he being so nice to me? He cooked my favorite! Napapaisip tuloy ako kung anong ihip ng hangin ang nasagap niya para maging ganyan siya sa akin."Hindi ako gutom." But as soon as I said those words naamoy ko ang niluto niya at naramdaman ko ang pag kulo ng tiyan ko."Are you sure? Dahil kaya ko itong ubusin lahat." Huminga ako ng malalim at tumayo na sa upuan. Hindi ko gugutumin ang sarili ko para sa kanya.Hindi ako magpap