"Mira pangalawang beses na yan na may nang bato sayo! Wag mo akong iniirap irapan diyan nakuuuu."Nandito kami ngayon sa isang Cafe at kanina lang ay kausap namin si Jaqie na agad ding umalis dahil may gagawin pa daw siya. I really missed hanging out with the both of them. The last time na nakita ko si Julian ay nung nanganak siya kay Tori. With Jaqie naman it was when she was wasted. Wasted as in ang pangit niya sa sobrang pagka broken hearted. I was broken-hearted din naman that time pero hindi ko naman pinabayaan ang itsura ko kagaya niya na mukhang hindi na naliligo."It's just a crumpled paper Julian. Wag ka ngang mag overreact diyan." Alam kong concerned lang si Jules pero hindi ko naman pwedeng ipakita sa kanya na natatakot din ako sa mga death threats na nakukuha ko from haters. Besides, alam kong bibigyan nila ako ng body guards kapag nalaman nila. I hate body guards kaya naman mas lalo kong itinago ang papel na ibinato sa akin."Sigurado ka ba na pupunta ka pa ng mall? Baka
"That's it Mira. We're getting you a body guard." I groaned as I looked at Kuya Demitri. Tumingin ako kay Julian para humingi ng tulong at pigilan si Kuya pero pero nginisihan niya lang ako at nagkukunwari na busy kay Tori."But Kuya natural lang naman iyon. Of course I'm a celebrity." I still tried to convince him. Tinaasan niya lang ako ng kilay. "Hindi ko na kailangan ng body guard, I can protect myself.""No you can't." He said sternly."Ni hindi ka nga marunong ng self defense." Tinignan ko ng masama si Jules na sumasabat pa sa usapan namin ni kuya. She just gestured a peace sign and I rolled my eyes at her."I will hire a body guard for you. Pati si mama pinag aalala mo." Mom is having a vacation with her friends and they are traveling on a cruise. Hindi ko alam na makakarating pa ang balita na iyon sa kanya.That incident made it to international showbiz news because duh, I'm international. Nalaman ko din na dahil sa nangyari ay hindi natapos ang mall tour nila Sage dahil bigla
Tahimik kami pareho ni Enrique habang nasa sasakyan. He's driving while I'm in the back seat. Wala na din naman akong nagawa dahil Kuya won't let me go unless kasama ko si Enrique. Besides, ngayon lang naman ito sabi nila ni Julian."Can you turn on the radio?" Gustong gusto ko kasi ang nakikinig ng radyo habang nasa sasakyan kaso nahiya lang ako kanina. Hindi lang ako nakatiis dahil ang tahimik at super traffic pa.Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap parap-papNa kahit magpanggap 'di matatago na ang 'yong yakapAng hanap-hanap parap-pap-pap'Di nagbabago ikaw ang hanap-hanapNanlaki ang mata ko? Anong hanap hanap? Sa loob ng tatlong taon. Di ko siya hinanap at kung may balita man ako tungkol sa kanya, it's because nababanggit siya ni kuya. Yun lang yun. At hindi ako nagpapanggap. Moved on na ako.Inakala ko ring ganon kadaling alisin ka sa buhay kong itoSinubok umibig ng ibaPero 'di rin nawala ang pag-ibig ko sa 'yoSa tuwing kapiling siya'y ikaw ang nasa isipAt kahit maging panagini
"Wait lang, someone's calling." I excused myself at naglakad palabas dahil masiyadong maingay at hindi ko maririnig kapag sinagot ko ang tawag ni kuya Demitri. Lumingon ako sa table namin at ngumiti, I Sage looking at me so I smiled at him. Ang saya nila kasama ng mga kabanda niya."Where the hell are you Mira?" Bungad sa akin ni kuya ng sagutin ko ang tawag niya."Nandito ako sa isang bistro-""Well you should've fucking texted us. You made us all worry!" Narinig ko si Julian sa na sinasabihan siya na mag relax lang.Kumunot ang noo ko, what's wrong with them? Maaga pa naman- I looked at my watch at natampa ko ang noo ko nang makita kung anong oras na. It's already midnight. I've been gone for almost four hours. Kaya naman pala ganito nalang ang galit ni kuya."I'm sorry kuya. I've lost track of the time." I heard him sigh."Enrique has been looking for you. Kanina ka pa niya hinahanap. You should've told him where you're going. Nag aalala siya-""Shut up kuya. Why would he worry abo
Nagulat ako sa ginawa niya. I didn't even move a muscle when Enrique hugged me kasi feeling ko tumigil sa pag function ang utak ko.Then he let go of me. He sighed while looking at my face and then binitawan na niya ako. He turned his back on me and walked away to his car and drove off."What.. just.. happened?" Nakatulala parin ako sa papalayong sasakyan ni Enrique."That doesn't look like a one sided love to me." Tumalikod ako at hinarap si Sage. He's leaning against the hood of his car with his arms crossed over his chest. Then he smirked at me. "So all this time, you lied to me?""Hindi nga! I was shocked as well." Inis na sabi ko. Kanina pa kasi ako binibiro ni Sage na nagsinungaling ako about my one sided love issue. I drank my second shot of the Blue labelled JW that I saw in my kuya's cellar. Tinignan ko siya nang hindi pa rin siya umiinom. "Why are you not taking your shot?""Sigurado ka ba na iinumin natin itong isa sa mamahalin na inumin ng kuya mo?" I rolled my eyes at him
I woke up to the sound of my phone and answered it immediately. "Hello?" Kinukusot ko pa ang mata ko kasi mukhang ayaw pang bumukas."Akala ko pupunta tayo ng mall? Tuloy pa ba?" I looked at the caller ID and saw Sage's name. Nakita ko din na 6:30 pm na pala."Don't you have any hangover?" Narinig kong tumawa siya ng mahina sa kabilang linya. Marami din kasi ang ininom niya, remembering all that full shots he had."May training ang katawan ko sa alak. It takes me more than that para magka hangover." I rolled my eyes at him although alam ko naman na hindi niya nakikiya. "I'll take a guess and say that you're rolling your eyes.""Tama ka. So ano ang gusto mong patunayan?" He laughed again at napangiti naman ako. Pinakiramdaman ko ang sarili ko bago tumayo and I still feel a little dizzy. Bwiset na hang over."So ano tuloy ba?" I went out of my room para kumuha ulit ng tubig at ng kung ano man na makakain since wala akong kinain maghapon.Bakit ba medyo madilim dito sa bahay? Asan ang mg
I'm slumped on the sofa watching tv na hindi ko naman talaga naiintindihan. I also texted Sage na next time nalang kami lumabas, he wanted to come pero I told him no dahil mukhang sa mood ni Enrique kahit magpapasok ng tao ay ayaw niya."Mira, I cooked dinner." Narinig kong sabi niya sa likod ko. "Let's eat."Hindi ko siya pinansin. Unang-una hindi ko talaga ma gets kung anong ginagawa niya dito at kung bakit kaming dalawa lang ang nandito. I tried calling kuya Demitri and Jules pero hindi sila pareho sumasagot."Nagluto ako ng spareribs." I mentally groaned. Why is he being so nice to me? He cooked my favorite! Napapaisip tuloy ako kung anong ihip ng hangin ang nasagap niya para maging ganyan siya sa akin."Hindi ako gutom." But as soon as I said those words naamoy ko ang niluto niya at naramdaman ko ang pag kulo ng tiyan ko."Are you sure? Dahil kaya ko itong ubusin lahat." Huminga ako ng malalim at tumayo na sa upuan. Hindi ko gugutumin ang sarili ko para sa kanya.Hindi ako magpap
"W-what?" Napaatras ako ng isang hakbang dahil sa sinabi niya."You heard me Mira." He looks so serious and yes I heard him but what if mali ang narinig ko? I don't want to assume... but the way he looks at me made me want to think na tama ang narinig ko."What the hell are you saying?" Naguguluhang tanong ko sa kanya. Seriously, what is wrong with him?"I want you mine." Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. What the hell?Ang bilis ng tibok ng puso ko.Ang bilis na din ng paghinga ko.Matapos niya akong ipagtabuyan ganon nalang? Why do I feel like my emotions.. no, my heart is being played? I'm so confused.Hindi ko alam kung magagalit ba ako or matutuwa dahil sa naririnig ko, pero ang alam ko mas lamang ang galit na nararamdaman ko."Anong akala mo sakin? Aso na pwede mong ipagtabuyan tapos kapag nagbago isip mo, aangkinin mo?" Umatras na ako at inilapag ang cake sa malapit na lamesa dahil baka mamaya ay masayang ang pinaghirapan ko at maibato ko lang sa kanya."Mira, I was wron