Lahat ng Kabanata ng My Biggest Mistake: Kabanata 31 - Kabanata 40

Allison's POV"I-I'm pretending, Lei. Alam kong iniwan nila ako. Alam kong hindi ko na makikita pa ang anak ko. H-Hindi ko lang alam paano ko siya makukuha... at umaasa akong panaginip lang ang lahat. Na hindi magagawa ni Levi na saktan ako, na parang ayaw mag-sink in sa utak ko na nangyayari ito. Na ayokong paniwalaan kayo."Oo alam ko na walang Althea dito sa hospital... na iniwan niya na ako, hindi ako nababaliw... I am just pretending na nandito siya, na makikita ko pa siya. Ang sakit lang kasi isipin, ni hindi ko alam kung saan sila hahagilapin. Ginawa nila akong tanga, ang sakit-sakit! Tinangay nila ang anak ko, pero ano pa itong ginagawa ko? Nagpapanggap na okay lang ang lahat! Napakawalang-hiya ko, ang manhid ko, ang martyr ko!Levi mahal kita eh, bakit mo naman ako ginaganito? Ano bang ginawa ko bakit ko nararanasan ito? Nagmahal lang naman ako, nagpatawad ako, binigay ko ang lahat pero sa huli, naubos ako... ubos na ubos na ako! Isang mahigpit na yakap ang ibinigay ni Lei s

Dito muna ako sa bahay pinatuloy nila Mama nang na-discharge na ako sa hospital. Nilinisan pa nila ang kwarto ko at wala naman nagbago dito. Wala ding nawala. Pero kung may hiniram man sila, hindi naman ako magagalit, kahit huwag na nga nilang ibalik ay okay lang sa akin. Mapagbigay naman akong tao, hindi ako madamot.Kaya nga lang sa sobrang mapagbigay ko, naaabuso na pala ako. May mga tao talaga na kahit bigyan at pakitaan mo ng mabuti, sa huli nakukuha pa din nila na saktan ka, abusuhin sa kabaitan mo.Unfair talaga ng mundo."Anak okay ka lang ba dito?" Tanong ni mama na kanina pa chine-check ang bawat sulok ng kwarto ko. Baka may alikabok o kaunting dumi. Ang dami kong napansin sa pakikitungo ni Mama sa akin, nag-iba eh. Naging mabait siya sa akin, naging maalalahanin, feeling ko isa akong prinsesa kasi the way she treated me, the way she talked to me. May pure at gentle na doon, hindi katulad dati na every time makikita niya ako dito sa bahay ay nakakunot na agad ang kilay niya.

Monts passed at hanggang ngayon wala pa ding balita kung nasaan ang anak ko. Everyday akong nag-iisip kung okay lang ba siya? Kung tinitimplahan ba siya ng gatas? Kung naaalagaan ba siya ng mabuti? Binibigyan ba nila ng maayos na higaan ang anak ko. Nakakatulog kaya siya ng maayos kung saan man siya naroroon? Althea dinala kita sa sinapupunan ko ng nine months pero hindi naman kita nakita nang pinanganak kita.Ipinagkait agad nila sa akin na maging Ina sa iyo, na mahalin ka, alagaan ka, mahagkan ka. Anak ko, sana magkita na tayo dahil gabi-gabi ako umiiyak, gabi-gabi ako humihiling na sana... sana magkita na tayo at sana magbago na ang daddy mo at ibigay ka sa akin. Miss na miss na kita anak.Kung alam ko lang na mangyayari ito, edi sana hindi ko nalang sinabi sa dad mo na buntis ako, na magkakaroon kami ng anak. Hindi ko naman alam na mangyayari ito kasi pinaramdam sa akin ni Levi na mahal na mahal niya ako, na masaya siya dahil magkakaroon na tayo ng masayang pamilya dahil dumating

"Ma, tulong! Ma! Tulungan niyo po ako!" Napabalikwas ako sa aking pagkakahiga dahil sa malakas na boses, babaeng humihingi ng tulong. Hinawakan ko ang aking dibdib dahil sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Si Althea ba iyon? Bakit siya humihingi ng tulong? Bakit parang takot na takot siya? Bakit siya umiiyak?Ang anak ko, kailangan ako ng anak ko. Althea, nasaan ka ba?Halos mag-iisang taon na ang nakalipas, next week na ang birthday ni Althea. Ang bilis ng panahon. Kung saan-saan ko siya hinagilap, hindi pa din ako tumitigil pumunta sa mansion nila, nagbabakasakali na nandoon sila pero wala pa din.Pumupunta din ako sa kompanya nila, nagbabakasali din na nandoon sila Levi. Hintayin niyo lang ako, Levi kukunin ko si Althea sa inyo.Nagta-trabaho pa din ako sa coffee shop nila Andrew at pinagpatuloy ko ang pag-aaral ko, ito final exam na for first sem. Kinakaya ko naman ang working student, sanay naman na ako dati pa. Estudyante sa maghapon, at bago pumasok sa coffee shop didiretso m

"Allison?" Sa lahat ng boses na narinig ko, ito lang ang kinaiinisan ko. Ang boses ni Dianne. Ang boses ng taong kinaiinisan ko. Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil sa dalawang tao na nandito ngayon sa event ng Lolo ni Andrew.Anong ginagawa nila dito? Bakit sila nandito?"Nice to meet you again, Allison." Malanding sabi ni Dianne at nakita ko ang paggapang ng kamay niya sa braso ni Levi. Napataas ang kilay ko doon, as if naman na maglulumpasay ako sa selos dahil sa ginawa niya. Ulol! Sakanya na si Levi! Isinuka ko na 'yan matagal na!Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Andrew. Siya ang nasa unahan ko ngayon at hinawakan niya ang kamay ko, agad naman iyong napansin ni Levi kasi ang paningin ko ay nasa Ex ko kaya nakita ko ang paggalaw ng mata niya papunta sa mga kamay namin ni Andrew. Napangisi ako doon."Bakit kayo nandito?" Tanong ni Andrew sakanilang dalawa, natawa naman si Dianne doon. Tahimik pa din si Levi at hindi ko mabasa kung ano ang nasa isip niya at kahit mabasa