Shade of Lust의 모든 챕터: 챕터 11 - 챕터 20

Tumingin ako sa kaniya at nakitang mariin siyang nakatingin sa ‘kin."Ikaw mas gusto mo ba ang necklace at bracelet?" tanong nito."Maganda ang necklace at bracelet. Lahat ng babae gustong maka tanggap ng ganoon. Pero magma matter pa rin at the end sa nagbibigay ng pasalubong. Kung gusto ng babae ang nagbigay sa kaniya ng gift, kahit murang necklace o bracelet pa iyan ay tatanggapin niya," sabi ko saka umabante para tignan ang price ng ipit na ‘yon na may ruby sa gitna. Halos lumuwa ang mata ko sa presyong nandoon. Hindi nga iyon ang pinakamahal pero ang price no’n e tatlong buwang sahod ko na sa TC. Ganoon ito kamahal kaya convince ako na real Ruby nga ang nakadikit sa ipit na ‘yon.Nang sulyapan ko ulit si Kei ay taimtim pa rin itong nakatingin sa ‘kin. Hanggang ngayon ba nahihirapan siyang mag decide kung anong bibilhin niya para sa special someone niya?"I'm going to buy a necklace nalang," sabi niya at nagtungo kami sa loob para makabili ng necklace na gusto niya para sa special

"Dem, first time mo ba?" tanong ni Dany dahil nag taxi lang naman kami at dahil ‘di kami kasya sa iisang taxi so nahati kami.Ang kasama ko dito sa isa ay si Dany at Jude habang sina Honey naman ay nasa ibang taxi kasama si Elene at Kristel."Oo e. Hindi kasi ako umiinom," sagot ko nalang."Actually ganoon rin kami nina Elene at Honey, pero nong na try namin ‘yon kasama nina Jude at Kristel, okay din naman. Isa pa ‘di naman kami hinahayaan nina Jude na makainon ng marami e. Di ‘ ba Jude?""Oo naman. ‘Yong purpose lang naman natin dito e mag relax kahit konti lang dahil nakaka pagod ang trabaho sa opisina" sabi pa ni JudeOo nga naman. Isa pa, ayokong uminom ng marami dahil ayokong makita ng kapatid ko na nag-lalasing ako. Ayokong maging masamang ehemplo sa kaniya."Isa pa, napagod talaga ako kanina lalo na't bad trip yata si sir Kei kaya maraming changes sa plan," sabi ni Jude."Oo nga. Wala siya sa mood kanina. Natatakot nga akong magkamali e at baka mapagalitan ako. Alam mo ba Demi

Nang magising ako ulit, naaninag ko na ang kunot na mukha ni Kei. Nakahinga ako ng maluwag na hindi pala si Tei ang kasama ko kagabi.“Anong ginagawa mo?”“Sir, pasensya na-“You should be. Ang kalat mo kagabi.” Sabi niya ng galit at iniwanan ako. Bakit sa akin siya nagagalit?Tumayo ako ng dahan-dahan dahil balak kong umalis at baka nag-alala na ‘yong kapatid ko sa ‘kin. ‘Di ko alam kung bakit iba na ‘yong damit ko pantaas.Binihisan ba ko ni Kei kagabi? Siguro oo dahil siya lang naman ang tao na kasama ko. Kung ganoon e nakita niya ang katawan ko at walang nangyari sa ‘min. Gentleman ba siya or hindi lang talaga siya naakit sa katawan ko?Grabe anlandi ko. Tama nga ang sabi ni Tei sa ‘kin.Pero ano iyong nakita ko no’ng magising ako? Bakit naisip ko si Tei ang kasama ko? Was it a dream?Bakit nga ba ako nagpakalasing? Anong pumasok sa kokote ko at tinungga ko ‘yong alak sa table nila Tei? Ay oo nga pala, nadala ako sa emotion ko ng makitang may kahalikang iba si Kei. Affected ko mas

"Forgiven. Iyon lang?" sabi ko. Mukha naman siyang nagulat sa sinabi ko at ng makabawi ay balik poker face na ito. "Yeah. Iyon lang," sabi niya. "I should leave," dugtong nito. "Yeah. Bye," nakangiti kong paalam sa kaniya. "Should I really leave?" seryoso ang mukha nito ngunit yung tanong niya, natatawa ako. "Yeah kasi ‘di ka naman pwedeng matulog dito. Isa pa you're my boss right? So it's bawal," sabi ko. Nag e-enjoy yata ako sa usapan naming ito. "Pero bakit si Teiver-- fine whatever," sabi niya ulit at nagmartsa na paalis. Pinipigilan kong matawa habang tinatanaw si Kei na nakasimangot na umalis. Kinabukasan, gaya ng dati ay maaga akong umalis sa bahay. Nasa opisina na ‘ko sa pagkakataong ito at hinihintay si Kei. Nakailang tingin na rin ako sa sarili ko dahil tinitignan ko minu-minuto ang repleksyon ko sa salamin. Gusto kong makita ang ilang oras kong pinaghandaan. Ang buhok kong lagi kong tinatali noon, ay hinayaan kong ilugay ngayon. Ang natural na kulay nito na golden

“Oh, yeah. I didn’t know doon ka nag-aaral,” sabi niya at nag-iwas nang tingin.Oo, Kei kaya laking tuwa ko ng mabalitaang anak ka pala ng may ari ng TC at nangangailangan siya ng secretary. Halos dalawang taon na rin kasi ang lumipas mula non."Salamat sa gift sir," sabi ko ng mabalik ako sa realidad."Uuwi ka na ba?" tanong nito."Yeah," sabi ko."Hatid na kita," ‘di na ‘ko nag reklamo pa at nagpahatid sa kaniya. Tahimik lang kami sa loob ng sasakyan. Ewan ko, ‘di ko feel ang landiin siya ngayon. Masiyado akong exhausted sa nangyari ngayong araw.Hindi pa mawala sa katawan ko ang ginawa namin ni Teiver sa lahat ng rides. Gusto ko nalang matulog."Ah- sasama ka ba pag ayain kitang uminom?" napatingin ako sa kaniya na nakatingin din sa ‘kin. Napa-isip ako sandali sa pag-aaya niya sa ‘kin.Bakit siya nag-aaya? Sige why not."Sige," ikling sagot ko.Pumunta kami sa condo niya. As usual, malinis ito at naka ayos ang lahat sa mga pwesto nito. Umupo ako sa sofa at hinintay si Kei na kumuha