Hindi ako makatingin sa kaniya matapos kong humilwalay sa kaniya mula sa pagkakayakap hanggang sa nakauwi kami ay tahimik lang ako.Akala ko ay sa bahay siya matutulog ngunit nagulat ako na hindi siya bumaba ng sasakyan.“See you tomorrow,” aniya at saka pa bumaba para haIikan ako sa noo.Sumakay siya ulit at umalis. Para akong tanga na nakatitig sa papalayong sasakyan niya. Gusto ko ba si Teiver? May feelings na ba ako sa kaniya? Tanong na paulit ulit naglalaro sa isipan ko kanina.No’ng sinabi niyang babalik siya kay Ylaya, doon na talaga ako nag breakdown. Hindi ko kayang aalis siya at babalik sa babaeng iyon.“Umalis na si Tejada?” napalingon ako sa likuran at nakita si papa.Tumango ako.“Kamusta ang date?”Hindi ako sumagot. Nahihiya akong sumagot kay papa.“Nandito ang isa pang Tejada anak, nasa sala siya at hinihintay ka,”Si Kei? Nandito?Mabuti nalang pala at hindi pumasok si Tei dahil baka mag-away lang sila dito sa loob.Pagdating ko sa sala kung nasaan si Quiver, napahint

Sinabi ko muna kay Teiver na hintayin niya ‘ko sa sala dahil kailangan kong kausapin ng masinsinan ang pinsan ko at kapatid. “Oh? Anong klaseng mukha iyan?” “Nanggigil talaga ako sa Vivian na ‘yon,” sabi ni Crystyl. Ewan ko sa babaeng ito. Grabe talaga ang tibay ng loob. “Tetel, tama na. Tapos na e,” Tumingin ako sa kapatid ko na tahimik sa tabi. “Cha? Bakit ganiyan ang mukha mo?” “Bakit mo ‘ko pinapasorry sa kaniya ate e wala naman akong ginawang mali sa kaniya. Aksidente ‘yong nangyari.” “Cha,” “Punta muna ako sa kwarto ko ate,” aniya. Umalis siya at iniwan kami ni Tetel. Iyong bata na ‘yon, ayaw talaga patapak sa pride niya. Napabuntong hininga nalang ako at tumingin sa kaibigan ko. “Tel, maiba, tingin mo ba alam ni Tei na buntis ako? Sinabi mo ba sa kaniya?” “Bakit mo nasabi?” aniya sabay ng pag-upo niya ng tuwid. “Hindi ko rin sinabi sa kaniya,” aniya. “Siya nga nagsabi sa ‘kin,” bulong niya na hindi ko masiyadong narinig. “Ano ‘yon, Tel?” “Wala. So bakit mo nga nasa

“This is the juice, and this is the wine! Please know the difference.” Nakasimangot na sabi ni Kei dahil kanina pa ako namali-mali sa pagkuha ng juice sa lamesa. “Naiinis ako sa kakambal mo Kei,” bulong ko. “Yes, yes, halata naman Demi. But no wine for you please. Kailangan ko pang bantayan ka—oh that’s wine!” Na s-stress niyang kinuha ang baso na inabot ko sa mesa at nilayo iyon sa harapan ko. Nanggagalaiti talaga ako sa galit habang nakatingin kay Ylaya at Teiver na kulang nalang ay maglampungan sa harapan. Friend pala ako ngayon matapos niyang sabihin lahat ng sinabi niya sa ‘kin. Bwesit siya! Dahil hindi ko na napigilan ang sarili ko, humarap na ako kay Kei. “Hindi ba fiancee mo pa ‘yon? Bakit ang kati? No offense Kei ah pero naiinis ako! Isama mo pa ‘yang kakambal mo na makati rin. Bagay nga sila!” Akala ko maiinis si Kei sa sinabi ko pero natawa siya lalo na sa itsura ko. “Kanina lang para kang naiiyak. Ngayon para kang tigre,” “Huwag mo ‘kong inisin baka masiko kita diya

Ganoon lang kami ni Tei ng ilang minuto. Humupa na rin ang pag-iyak ko. Nang humarap ako sa kaniya, malungkot siyang tumingin sa mga mata ko. “Galit ka ba sa ‘kin?” Umiling siya. “May nagawa ba ‘kong mali?” Umiling ulit siya. Hindi ko tuloy alam bakit at anong dahilan kung bakit siya lumayo ng isang linggo. “Then why?” kunot noong tanong ko. “Walang araw na hindi ako dumadalaw sa inyo,” sabi niya. “LIAR!” Hindi ko na napigilan magtaas ng boses. Araw-araw pero bakit hindi ko siya nakita? Nasaan siya kung ganoon? “Yes. But I don’t have a heart to show my face to you.” Kumunot ang noo ko. Bakit? Anong ibig niyang sabihin? “Anong ibig mong sabihin, Tei?” Ngumiti siya ngunit hindi iyon umabot sa mata niya. “I’ll tell you later,” aniya sabay haplos sa pisngi ko. Bakit later pa? “Would you like to come with me?” “Saan pupunta?” “Beach? I have something to show you.” Nagtataka man ay bumalik sa tabi ng upuan niya. Tumango ako. Pinanood ko siyang paandarin ang sasakyan. Hindi ko

TEIVER TEJADA (His childhood memories) (3 years old si Demi at 6 naman si Teiver) “Tei, you’re 3 years older than Demi. She’s a girl so you can’t kidnap her to be your playmate,” I scoffed when Lianne said that. I want to play and I don’t even have a friend here. “Why is she so small and tiny?” I asked while eating the pancake that she gave me. Yummy pancakes. “Because she’s still a baby, Tei,” she said. I looked at her baby, she’s pinching my arm. She’s so tiny. She looks like a doll. “Is she a baby or a doll?” Lianne laughed at me. I don’t even try to crack a joke. “Silly. Of course, she’s a baby. Demi Moore, come here.” The little doll went to her mother. I don’t think she’s even breathing. What’s her name again? Mimor? “Princess, this is your kuya Tei na lagi kang kinikidnap at dinadala sa park.” “O-ya!” I flinched when I heard her calling me kuya. “It’s not o-ya. Ku-ya!” “O-ya!” I sighed when she pronounced it wrong again. This tiny little doll is dumb. “You two are