"Bakit ka ba nandito? Ang aga aga oh!" reklamo ko ng pagbuksan ko siya. "Girl," agad niya ‘kong niyakap. Napaka OA niya talaga. "Akala ko nagpakamatay ka na," nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Bakit naman ako magpapakamatay? "Bakit naman ako magpapakamatay? Gaga to!" "Ay bes, hindi mo pa knows?" Knows ang ano? "Ang alin?" "Girl, si papa Kei lang naman ay nasa news all over the Philippines!" Hysterical na sabi niya. "Tapos? Ano naman kung nasa news si Kei? Hindi naman na bago ‘yon ah?" "Iba ‘to bes. Nasa news si Kei dahil sa engagement nila nong Ylaya Neraughsa," alam ko na naman ang tungkol do’n pero nagulat pa rin ako sa binalita niya sa 'kin. Hindi ko expect ‘yon. "Oh bakit parang hindi ka nagulat ng over? Alam mo na?" tanong niya. "Oo," malungkot na sabi ko habang inaakay siya papuntang kusina. "Akala ko ba may thing kayo?" tanong niya. "Akala ko rin," sagot ko. “Alam mo Dem kahit CEO iyong gagong iyon, oras na makita ko siya, sasapakin ko mukha niya! Aba! Matapos ni

Kinabukasan, ramdam kong hindi ako pinapansin ni Tei. Si Cha nga lang ang kinakausap niya at nakakaramdam ako ng inis. Sinubukan ko siyang kausapin pero tango lang minsan ang sinasagot niya. No’ng umuwi si Tetel ay hindi ko na siya inusisa pa tugkol sa sinabi niya sa mama niya. Hindi ko rin naman kasi alam anong sasabihin. Gumawa ako ng brownies ngayon dahil wala naman akong gagawin aside sa magkulong sa bahay. “Brownies Tei,” sabi ko nang pumasok siya ng kusina para uminom ng tubig. “Busog ako,” aniya at nilagpasan ako. Hindi ko napigilan ang luha ko sa mata Umupo ako sa upuan at pinunasan ang luha. Ang babaw pero naiiyak ako sa ginawa niya. Dumating ang kapatid ko na agad dumiretso sa kusina. "Ang bango ate," aniya. Palihim kong pinunasan ang luha ko. "Magbihis ka na muna at tulungan mo si Teiver dito sa gawaing bahay dahil magluluto ulit ako para mamaya," Kumaripas ng takbo si Cha papasok sa kwarto niya. Halatang excited makatikim ng brownies na ginawa ko. Siya ang dahilan

Nagsimula na nga ang annual party. Marami ng dumalo at ang iba ay hindi na nakatingin sa 'min. Yung iba, marami pa ring nasasabi pero hindi na ‘ko nagpapa apekto. Maybe because nasa tabi ko na si Teiver. May emcee na sa harapan kaya mukhang magsisimula na nga ang party. Tumayo si Tei kaya napatingin ako sa kaniya. Ngayon ko lang napansin na naka suit ito na iba sa suot niya kanina. Nagsitayuan silang lahat para pumalakpak at umupo ulit. Nakatingin sa harapan habang nakikinig sa emcee. Kumakain pa rin ako. Hindi alintana ang nangyayari sa paligid. "Ate, talaga bang ganito kayaman si Lolo?" tanong ni Cha "Hindi ko rin alam Cha pero sa pagkakaintindi ko, dahil sila ang nagmamay-ari sa VG Empire kaya mayaman sila," sabi ko habang nilalantakan ang dessert sa mesa. "Ate kanina ka pa kumakain. Tataba ka na diyan," talaga ba? Kanina pa ba? Parang kakakain ko lang e. "Everyone, let's all welcome the prime of VG Empire, Mr. Don Dominador Donio," napatingin kaming lahat sa harapan. Lumabas

Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari. The truth is umuwi kami ni Cha na parang walanng nangyari. Mabuti nalang at nandoon si Teiver kaya nakaalis kami kaagad. Kinabukasan, lutang na lutang pa rin ako. Idagdag pa ang pagkahilo ko. Hindi naman ako lasing pero bakit ganoon? Dahil ba dahil iyon sa panay kain ako kahapon? Dinaig ko pa ang may hangover nito. Tulog pa si Cha at ang nadatnan ko sa sala alas singko ng maaga ay si Teiver na hubad barong naglalakad sa sala. Basa na ang buhok nito kaya hinuha ko ay kakaligo lang niya. “You woke up early, schat. Is there a problem?” Umiling ako. “Tigilan mo nga ako kakatawag ng ganiyan, Teiver,” naiinis na sabi ko. Hindi niya pinansin ang galit sa mata ko. Lumapit siya binigyan ako ng gatas na kakatimpla lang niya. “Bakit ang aga mo?” “I have a meeting with Grant,” “Who’s Grant?” pang-usisa ko. “Grant is my best friend. Wanna meet him, chocopie?” “Isang chocopie pa at sasakalin kita,” “Ayaw mo sa schat, ayaw mo rin sa chocopie. Hon

Maghapon lang kaming nakahilata ni Cha sa bahay. Nakauwi na nga si Tetel sa bahay nila pero ayos lang dahil marami siyang cake na dala kanina. Kahit hindi ko order ay nagpa extra cake siya. “Cha, pa slice ako ng caramel cake,” Tinatamad akong tumayo. “Ate, kanina ka pa panay sweets. Tama na muna. Ipagtitimpla nalang kita ng gatas,” sumimangot ako ngunit hindi na umangal pa. “Ate, ako ba magluluto?” “Anong oras na ba?” “5 pm na ate,” “Ay huwag na. Ako na diyan. Wala naman tayong lulutuin na ulam dahil walang laman ang ref. Ako na magsasaing at gawin mo na muna ang research paper niyo.” “Sige po,” Gaya nga ng sabi ko ay ako na ang pumunta ng kusina para magsaing. Nakalatag pa rin ang comforter sa sala dahil doon ako natulog kanina at iyon ang nadatnan ni Teiver na maraming bitbit. Binili ba niya ang buong sari-sari store? “Nakarating ka na pala. Kamusta ang work?” nagmamadali akong lumapit sa kaniya para tulungan siyang dalhin sa kusina ang dala niyang mga eco bag. Bahagya