TAMA NGA ang kaniyang hinala. Tuluyan na siyang iniwan ni May nang mga sumunod na araw. Gusto niyang magtanong sa lalaki, pero pinigilan niya ang kaniyang sarili. She ended up locking herself in an empty room while embracing the darkness. Mabuti na lang din dahil walang naganap na kasal kagaya ng kanilang pinaplano. Mukhang tinupad ng kaniyang kaibigan ang mga huli niyang pakiusap. That's good, though; even if she had a difficult time coping with this cruel world, at least she got good news. Ipinagpapasalamat niyang matino si Dexter dahil hindi siya nito ginulo at inirespeto ang nais niyang mapag-isa. Kahit na gano'n ay nagpapadala pa rin ito sa kaniya ng pagkain sa labas ng pintuan just in case makaramdam man siya ng gutom kagaya na lamang ngayon. "The food is here. Please eat when you're feeling hungry, okay? Naintindihan ko kung ayaw mo akong makita't makausap kaya didistansiya muna ako pansamantala," usal ng lalaki sa kaniya matapos kumatok nang ilang ulit. She heard the man's f

TILA NABLANGKO ang kaniyang isipan nang mga sandaling 'yon. Kung paano siya madalas na bangungutin noon mapa-hanggang ngayon, iyong mga pasang naging peklat, ang ilang taong pangungulila niya sa kaniyang mga anak, at kung ano pa na sinapit niya. Na sa kabila ng mga pinagdaanan niyang iyon ay parang napunta lang ang lahat sa wala. What a pain that was, indeed. Unti-unting nanubig ang kaniyang mga mata. It takes a lot of courage to tell him everything that has happened in her past, at nang mga oras na nalabas na niya iyon kay Nathan ay may malaking parte talaga sa kaniya na nakaramdam ng labis na kaginhawaan, na parang ang mga binubuhat niyang hinanakit all this time ay naglaho na. Pero matapos niyang mapagtanto ang katotohanan, na hindi pala ang lalaking 'yon ang dahilan ng kanilang paglaya, parang mas dumoble 'yong bigat na dinadala niya. Imagine that you have sacrificed everything, including your happiness and peaceful life, but ended up with nothing, na hindi nagbunga ang lahat ng

ISANG NGITI ang naging tugon nito sa kaniya na para bang ipinapahiwatig niyon na huwag siyang mag-alala. But she can't help it. He's in such a critical condition right now, so how in the world was she supposed to remain calm?Umubo-ubo pa si Nathan ng dugo na mas lalo niyang ikinataranta. Gustuhin niya mang tulungan ito sa kahit anong paraan ay hindi niya magawa dahil tila napako siya mula sa kaniyang kinatatayuan. Seeing blood frightened her.Hindi pa man gaanong nakalalayo ang lalaking gumawa niyon ay natigil na ito mula sa pagtakbo nang may mga pulis na pumalibot dito. Visible sa mukha nito ang labis na pagkabigla na marahil ay hindi inaasahang may mga parak na bigla na lang susulpot sa daan.Hindi na nakapanlaban pa si Axel at kusa na lamang na sumuko. Rinig pa mula sa kanilang gawi ang mga malulutong nitong mura bago tuluyang madala sa loob ng sasakyan na hindi gaanong kalayuan.They all abruptly vanished after the siren made a sound. Napanatag kahit papaano ang kalooban niya dah

BINUHAT NIYA si Sarah upang patahanin at matigil na sa pag-iyak. Namumula pa ang maliit nitong ilong habang kasalukuyang kinukusot ang kaniyang mga mata."Uhm... Nathan, sorry sa inasta ni Xander," sinserong paghingi niya ng tawad nang medyo kumalma na ang batang kaniyang buhat-buhat.He nodded when their eyes met. "It's okay. I understand where he's coming from. And I'm not backing off from courting you. Liligawan ko na lang maging ang mga anak mo sa lalaking 'yon." Tumaas ang sulok ng kaniyang labi kasabay ng pabirong pagkindat nito sa kaniya. Bahagya pang lumitaw ang mapuputi nitong ngipin.Natawa siya nang mahina. "Sira ka talaga," komento niya rito kahit na salungat iyon sa tunay niya talagang nararamdaman. Kalauna'y bumaling siya ng tingin sa bata. "Sarah, anak, maglaro ka muna sa sala, ha? May kailangan pa kasi akong labhan doon sa bahay nila Aling Margaret," paalam niya sa bata na nakakaintindi rin namang tumango."Pero mam-ma, wala po si kuya ko, mag-isa ako laro barbie?" Tur

XANDRA WAS having a rough time washing those bunches of clothes. Tumatagaktak ang pawis sa kaniyang noo, maging sa leeg din. Ilang oras na siya ro'n, ngunit parang hindi man lang nabawasan ang mga labada niya dahil sa dami niyon.Sanay na siya sa trabaho kung tutuusin, kahit anong gawaing bahay ay sisiw na lang din sa kaniya, ngunit nitong mga nagdaang araw ay napapansin talaga niyang mas matindi ang pagsakit ng kaniyang mga braso, idagdag pa na kada segundo ay napapabuntonghininga siya nang malalim. But she reasoned out that it might just be her exhaustion. Matagal na rin kasi simula nang magkaroon siya ng rest day.Ngayon ay nagpapahinga na muna siya sa ilalim ng puno kahit isang minuto lang. As usual ay tulala na naman siya habang nakatitig sa mga bulaklak na kaniyang natatanaw mula sa harapan. Her unending thoughts were abruptly stopped when she was brought to attention by someone.Sinamaan niya ng tingin si Levi habang hinahaplos ang kaniyang noo na paniguradong namumula na naman