All Chapters of Married a Secret Billionaire: Chapter 1131 - Chapter 1140

Nabigla si Cordelia, sabay tahimik na tumingin kay Linda. “Hmm… Mayroon bang kakaiba sa kanya?”Nag-isip sandali si Linda. “Hindi siya malapit sa'kin, sa halip, masyado siyang magalang sa'min ni Nic. Sa umpisa, naisip kong nahihirapan lang siyang masanay sa bahay namin. Pero nakita ko siyang nakikipag-usap at nakikipagtawanan kay Toph nang dumating siya sa bahay, tapos kaagad siyang naging maingat nang nakita niya kami… Hindi ko maintindihan ang batang ito.”Bumuntong-hininga si Linda. Nitong mga nakaraang, namomroblema siya tungkol sa sitwasyong ito. “Cordelia, marami na akong sinubukan, ibinaba ko pa nga ang sarili ko para matuwa siya… Pero bakit pa rin siya lumalayo? Anak ko siya! Hindi ko siya inabandona nang sadya. Kung maibabalik ko ang oras, ipagpapalit ko ang buhay ko para sa kaligtasan niya…”“Kalma ka lang, Linda.” Mabilis na hinawakan ni Cordelia ang mga kamay niya. Malamig at nanginginig ang mga kamay ni Linda. Hindi niya nakontrol ang mga emosyon niya nang pinag-usapa

Nakits ni Linda ang sarili niyang naglalakad sa isang walang-hangganang daang napapalibutan ng kadiliman sa magkabilang gilid. Nang naghanap siya ng liwanag, narinig niya ang tunog ng mga alon at ang mahinang pagtawag ng “Mommy, mommy…”Bumilis ang tibok ng puso niya nang nakita niya ang isang maliit na batang tumakbo papunta sa kanya nang nakaunat ang mga braso. Mukha siyang isang lumilipad na ibon. “Pammy!” sigaw niya habang tumakbo siya paharap. Pero nang inabot niya siya, umapak siya sa kawalan at napasigaw siya. Biglang gumising si Linda, at napansin niyang nasa sarili niya siyang kama sa bahay niya. Napalibutan siya ng mga doktor ng pamilya nila at ang isang luhaang si Nicholas na hawak nang mahigpit ang kamay niya. Habang nahihirapang magsalita, nagawa niya siyang tawagin, “Nic…” “Alam ko.” Nasamid siya. “Sinabi sa'kin ni Zen ang lahat.”Napuno ng kalungkutan at galit ang mga mata ni Linda. “Hindi natin… siya mapapatawad!”“Alam ko.” Tumango siya. “Wag kang mag-alala. A

Pagkalipas ng dalawang araw, hinuli kaagad ng mga awtoridad si Melvin pagkatapos makatanggap ng report. Sa kasamaang palad, ang nagdaang dalawang araw ay puno ng kalungkutan para sa lahat ng sangkot dito. Natuklasan ng mga pulis ang sira-sirang kotse ng mga Thompson malapit sa dagat at sugatan nang malakas ang driver. Sa huli ay hindi niya nakayanan ang mga sugat niya at namatay sa biyahe papunta sa ospital. Matiyagang tinignan ni Nicholas ang surveillance footage sa iba't-ibang lokasyon pero hindi niya mahanap sina Lina at Renee. Kahit ang taong responsable sa pagdukot sa kanila ay naglaho, kaya lahat ng daliri ay tumuro kay Melvin. Gamit ng mga koneksyon nila, nagawa nila Zuko at Toph na makapasok sa interrogation room kung nasaan si Melvin. Nang nakita niya sila, nagpakita si Melvin ng tusong ngisi at isang malagim na kinang ang kumislap sa hugis tatsulok niyang mga mata. Hindi napigilan ni Toph ang galit niya at hinigpitan niya ang kamao niya para manuntok. Gayunpaman,

Sumandal sina Lina at Renee sa isa't-isa. Bakas sa kanila ang pagkataranta nila. Inabot ni Lina ang bulsa niya at napansin niyang nawawala ang phone niya, na kumumpirma sa suspetsa niya. Gamit ng isang senyas mula sa Mars niya, ipinahayag niya ang mensahe kay Renee. Samantala, nag-isip nang maigi si Renee. Inalala niya ang insidente ng pag-inom ng juice mula sa katulong bago dumating. “Insan, yung juice!” Sabi ni Renee at nabigla si Lina na nakaramdam pa rin ng pamamanhid sa dulo ng dila niya. Hinawakan ni Renee ang braso ni Lina at sinubukang magmukhang kalmado sa kabila ng problema nila. “Insan… Anong dapat nating gawin ngayon?”Huminga nang malalim si Lina, pero nakakahilo ang ere sa kulob na lugar. Sinubukan niyang pakalmahin ang sarili niya. Tinuro ni Renee ang maliit na bintana sa malapit. Yumuko si Lina para tumingin at nakita niya ang malawak na karagatang nababalot ng hamog. Imposible nilang malaman ang direksyon nila. Wala silang paraan para makausap ang mundo sa

Nabigla si Krystal hawak ang kalahating sigarilyo sa pagitan ng mga daliri niya habang naglaho ang mga usok. Maingat niyang tinignan si Lina mula ulo hanggang paa. Napansin niya ang magulong itsura ng babae ngunit naramdaman niya ang walang takot na ereng nagmumula sa kanya. Na parang mga makislap na pilak na bituin, kuminang ang determinasyon sa mga mata ni Lina na kagaya ng sa isang taong pamilya kay Krystal.Habang nakatulala, hindi napansin ni Krystal na naubos na ang sigarilyo niya. Nahimasmasan lang siya nang napaso nito ang kamay niya at napasigaw siya. Mabilis siyang kumalma, sabay inayos niya ang paghinga niya at pinakita ang kaninang kampanteng ngiti niya. “Iha, hindi ba parang ang dami mo namang tanong?” tanong niya. “Kahit na nangangahulugan ito ng kamatayan ko, gusto kong mamatay nang may kalinawan,” mahinang sagot ni Lina. “Heh, walang nagsasabi sa inyong mamatay. Mahalaga kayong dalawa para sa'kin,” sagot ni Krystal. “Mahalaga para ibenta?” Humakbang paharap si