Married a Secret Billionaire의 모든 챕터: 챕터 701 - 챕터 710

Nanigas si Aurelia. Ang kamay sa harapan niya ay maputi at malambot, hindi kagaya ng maraming pares ng magagaspang na kamay na nakita niya sa basement. Para bang may halo sa paligid ng may-ari ng kamay. Maganda siya at malumanay, pero may determinasyon sa titig niya. Dahil dito ay gusto ng mga taong mapalapit sa kanya. Alam nga lang ni Aurelia na ang mga “taong kagaya niya” ay hindi pwedeng dungisan ang napakalinis na kamay. Tumingin siya sa baba, huminga nang malalim, at tumayo nang mag-isa. Si Cordelia ang nagkusa na hawakan ang kamay niya. Para bang may tumusok sa puso ni Aurelia habang nakatulala siyang tumingin kay Cordelia. Pagkatapos ng ilang sandali, nagtanong siya, “N-Naniniwala ka sa'kin? Gagawin ng mga ‘taong kagaya ko’ ang lahat mula sa panloloko hanggang sa pagnanakaw. Baka umaarte lang ako.”Tumawa si Cordelia at ihinawi ang buhok niya sa likod ng tainga niya. “Hindi mo alam kung paano umarte. Pero meron talaga kaming premyadong aktor dito. Pwede mo siyang tanu

“Sige, walang problema,” pumayag kaagad si Fredric. Napatunganga si Trinity. ‘B-Bakit siya hindi kumikibo kagaya ng inaasahan?’Dapat ang mangyayari ay sasabihin niyang gusto niyang halughugin ang bag niya, tapos pipigilan niya siya nang buong lakas. Pagkatapos, tatayo siya at kukunin ang bag para halukayin ito sa harapan niya tapos matataranta siya at hahablutin niya ito. Habang naghihilahan sila, hihilahin niya siya, tapos… magdidikit ang mga labi nila, at magiging kulay rosas ang buong mundo!Ito ang unang beses sa karera niya bilang direktor na may kumilos nang hindi ayon sa daloy ng kwento!Ngumiti si Fredric. “Nandiyan lang ang bag ko. Dalhin mo to rito para sa'kin.”Namula ang mukha ni Trinity at nanghihina niya siyang tignan bago ipinasa sa kanya ang bag. “Buksan mo, yung pinakaloob na bulsa.”Ginawa ni Trinity ang sinabi sa kanya. Parisukat ang bag ng abogado na may tatlong bulsa sa loob at tatlo pa sa labas na nagdadala ng importanteng case materials. Kinapa niya

Sumugod sina Cordelia at Zephyr sa venue kung saan gaganapin ang bagong launching kahit gabi na. Gaganapin ang event sa susunod na araw, pero nalaman ng mga staff na higit sa sampung haute couture dresses ay may iba-ibang lebel ng sira nang dumaan ito sa regular check ngayong gabi. Hindi masyadong malaki ang mga butas, pero naapektuhan nito ang itsura nito at halos hindi magamit ang mga damit. Kailangan mong tumingin sa mga damit at malalaman mong sinadya itong sirain. Kalmado si Cordelia at maingat niyang tinignan ang bawat isang piraso ng damit bago siya nagtanong, “Hindi ba pinadala ang mga damit na'to tatlong araw bago ang lahat? Hindi ba tinignan nito to nang maayos noon?”“Personal silang pinadala ng head designer ng bawat brand, at bulletproof ang mga sasakyang nagdala ng mga ito. Detalyado itong tinignan ng mga tao namin nang dumating ito at walang kahit na anong problema!”Sumama ang mukha ni Zephyr at nagpadala ng tao para kunin ang surveillance recording. “Cordelia

“Ang tapang mo ring maglakad sa kalye nang ganito, ha? Alam mo ba para kang masarap na steak sa harapan ng mga taong yun? Baka kahit underwear mo ay kunin nila sa suot mo!”Huminto si Neil at hindi napigilang matawa. “Ganun ba yun kaseryoso?”Seryosong tumingin si Aurelia. “Hindi pa ba sapat ang nangyari kay Fredric para mag-ingat ka?”“Pero gabi nun nang nangyari yun sa kanya—”“Manong.” Pinagpatong ng babae ang braso niya sa harapan niya. “Walang may pake kung umaga o gabi rito kapag gumawa sila ng krimen sa kalyeng to!”“Ano!?” Hindi makapaniwala si Neil. Hindi siya nagulat sa mga krimen, pero ang salitang pinili niyang itawag sa kanya—”manong”! Manong!?Anong tinawag niya kay Fredric? Fredric! Ano? Mukha ba siyang matanda para sa kanya para tawagin niya siyang manong?Dumilim ang tingin ni Neil habang hinigpitan niya ang mga kamao niya. Maingat na inobserbahan ni Aurelia ang ekspresyon niya at napansin niyang para bang hindi siya natutuwa. Totoo ngang kakaiba kung

Kumunot ang noo ni Aurelia. Gusto niyang dumilat pero nagdadalawang-isip siya. Nag-aalala ang gwapong mukha ni Neil at tinapik niya ang mukha niya nang nakita niyang hindi siya kumikibo. Gayunpaman, pinigilan siya ng doktor. “Sir, masyado lang siyang pagod at kailangan niyang magpahinga. Hayaan mo siyang matulog at magiging ayos din siya paggising niya.”“Matulog? 12 oras na siyang tulog!” Kinakabahang tinignan ni Neil ang relo niya. “Hindi naman siguro siya mababaliw sa sobrang haba ng tulog niya, di ba?”Tumawa ang doktor at tumalikod para umalis. Binunton ni Neil ang galit niya sa bodyguards sa pinto. “Bakit nakatayo kayong lahat diyan? Di ba alam niyo kung paano kumuha ng iba pang doktor!?”“Pero Mr. Harris…” Wala ring nasabi ang mga bodyguard. Panlimang doktor na ito at pareho lang ang sinabi ng bawat isa sa kanila. Dalawang araw na hindi natulog si Aurelia. Syempre kailangan niya ng sapat na tulog. Napakapangkaraniwan nito, pero bakit sobrang kinakabahan si Neil?