Semua Bab Married a Secret Billionaire: Bab 871 - Bab 880

Namula ang mukha ni Aurelia habang napahiya siyang nakatayo roon. Tumayo si Carmella at umikot sa mahabang mesa para dahan-dahang lumapit kay Aurelia. Tinuro niya ang isa sa mga damit at sinabihan siya, “Isa ito sa gold-couching techniques. Ang materyal na ginamit sa gintong sinulid na ito ay nagmula sa kalapit na bansa ng Southeast Aciatic. Hindi masyadong marami ang produksyon nito kada taon kaya napakamahal nito. Malambot at madaling masira ang sinulid nito kaya kailangang mong maging sobrang maingat para mapanatiling buo ang sinulid.”Narinig na ito ni Aurelia, pero ito ang unang beses niyang narinig ito. “Mataas ang requirements ng istilong ito para sa needlework techniques.” Kalmado siyang tinignan ni Carmella. “Ang balabal lang na'to ay inabot ng lima hanggang anim na buwan at sa pagtutulungan ng ilang beteranong artisans.”Kinagat ni Aurelia ang mga labi niya at nanatiling tahimik. “Ms. Aurelia, hindi ko pinagdududahan ang abilidad mo,” mahinang sabi ni Carmella. “Pero

Napansin ng palace guard si Alexander at mabilis na kumibo para yumuko.“Kamahalan!”Huminto si Carmella bago niya dahan-dahang binuksan ang nagpapahinga niyang mga mata. Nakatayo na si Alexander sa harapan niya nang nasa gilid ang mga kamay niya habang marespeto niya siyang binati, “Magandang umaga, Tita.”“Hindi na umaga.” Ngumiti si Carmella. “Narinig ko mahilig kayong mga kabataan sa, anong tawag dun… brunch? Hah, may kaunting pagkain ako rito. Isipin mo na lang brunch to. Kumain ka!”“Salamat, Tita. Hindi pa ko gutom.” Tahimik na tumingin si Alexander sa paligid nang may alertong ekspresyon pero di niya nakita si Aurelia. “Alexander, anong hinahanap mo?”“Wala lang…”“May hinahanap ka bang tao?”Nanigas sandali si Alexander bago siya tapat na sumagot, “Narinig kong pinapunta mo si Aurelia dito. May ilang balabal din ako na gustong ipaayos sa kanya. Iniisip ko kung tapos na siya rito.”“Oo.” Simpleng uminom ng tsaa si Carmella. “Pero pinauwi ko na siya.”“Pinauwi?”Kumu

Naglaho si Helene sa isang kurap nanatili si Aurelia nang tahimik sa sulok habang hinimas niya ang manipis na kumot sa likod niya at nakaramdam siya ng init na bumugso sa puso niya. Madalas niyang kinakausap ang mga nomad na kapitbahay niya sa Melorian noon. Mahilig ang mga nomad sa panghuhula at lahat ng klase ng sobrenatural. Sinabi nilang ganun talaga ang tadhana at kapalaran ng mga tao, isang bagay na hindi saklaw ng siyensya o ng batas ng kalikasan. Sa unang beses na pagkikita, may ilang nakakaramdam na parang dati na silang magkaibigan, habang ang ilan ay naiinis sa isa't-isa. Parang ganun rin ang naramdaman ni Aurelia tungkol kina Carmella at Helene. Hindi niya gusto si Carmella kahit na reyna siya. Habang sinugatan siya noon ni Helene, ipinagtanggol niya siya sa loob-loob niya—wala lang sa tamang pag-iisip noon si Princess Lene at di niya intensyong manakit ng tao…Bumuntong-hininga si Aurelia at nag-isip siya ng paraan para makatakas. Hinayaan talaga siyang umalis n

Ngumiti si Zephyr. Hindi kailanman sasabihin sa kanya ni Janine ang magandang balitang mayroon siya, kaya palagi niyang tinatawagan si Cordelia para rito. Para kay Janine, ang manugang niya lang ang nag-iisang anak niya habang nadampot niya yata sa kalsada ang anak niyang lalaki. Kilalang-kilala rin ni Zephyr ang nanay niya. Ang magandang balita niya ay walang iba kundi ang pagtaas ng stock price ng kumpanya nila, o and paglawak ng business empire niya, ang pagkawala ng matindi niyang kalaban…Sa kabila nito, mabilis na nagblangko ang utak ni Zephyr nang ilang segundo dahil sa biglaang boses ni Janine. “May boyfriend' na ako… at gusto kong makita niyo siya!”“Ano!?”Kaagad na lumapit si Zephyr. Kung hindi lang mabilis ang kamay ni Cordelia, nauntog na sana siya sa screen ng phone. “Mom, anong sabi mo? May boyfriend ka? Seryoso?”Patuloy siyang tinitignan ni Cordelia para pigilan siyang magdrama, pero paano niya maiintindihan ang pakiramdam niya bilang anak tungkol sa nanay

Kahit na hindi pa sila masyadong nagkikita, hindi nahiya si Zuko at iniunat niya ang matatabang braso niya para pumunta sa lola niya. Si Janine, na kilalang kasing tibay ng bakal, ay natunaw sa maliit na bata. Hinalikan niya ang pisngi niya at maingat siyang dinala sa kotse. Nilagay niya siya sa baby car seat. Pagkatapos maupo ni Zuko, sasakay na si Janine sa kabilang pinto nang naramdaman niyang may humila sa kanya mula sa likuran. “Ano?” Tumingin siya sa anak niya sa pagtataka. Nakangiti si Zephyr habang tahimik niyang sinabi sa nanay niya ang ideya niya, “Iiwan ko si Zuko sa bahay sa susunod na dalawang araw at dadalhin ko si Cordelia sa ibang lugar sa Eropah!”"Huh?"“Mom, tulungan mo ko!” Tinitigan siya ni Zephyr. “Pigilan mo ang sabit na'to, at wag mo siyang hahayaang makalapit kay Cordelia!”Isang pangungusap lang ang kailangan para magalit si Janine. Pagkatapos ay binatukan ni Janine si Zephyr. “Pasaway ka!” Tinitigan siya nang masama ni Janine. “Hindi ka ba naka