Nanlaki ang mga mata ni Cordelia at halos hindi siya nakahinga sa kakatawa. Kinarga niya kaagad si Zuko. Umupo si Zephyr nang magulo ang buhok. Gulat na gulat siya, at wala nang liwanag sa mga mata niya. Inisip ni Zuko ay nakakatawa ito kaya pumalakpak siya habang tumatawa. Paulit-ulit na huminga nang malalim si Zephyr at sinabihan ang sarili niya, “Anak ko siya, anak ko, anak ko!”“Hubby, a-ayos ka lang ba?”Pinikit ni Zephyr na ngumiti at nakapagsalita lang pagkatapos ng mahabang sandali. “Ayos lang ako.”“Kung ganun…” Gustong magtanong ni Cordelia kung gusto niyang magpatuloy na magsalin para kay Jim ngayon nang tumunog ang phone niya. Isa itong tawag mula sa Southeast Aciatic. “Cordelia, gising ka na ba?” Boses iyon ni Rowan. Inagaw ni Zuko ang phone nang narinig niya ang boses ng lolo niya. “Grandpoo, grandpoo!”“Mahal kong apo, namiss mo ba si grandpoo?” Masayang tumawa si Rowan. “Bumalik ka rito kaagad. Isasama ka ni grandpoo para manghuli ng alitaptap!“Pero kail
Magbasa pa
Mag-log in
