All Chapters of TAMED (tagalog): Chapter 11 - Chapter 20

CHAPTER 11'JEWEL, saan kayo banda? Nandito na ako sa labas.' 'Sa dating puwesto. Come, hurry.'Bago pumasok ay pinasadahan ko muna ng tingin ang aking mukha sa salamin.Nang masiguradong walang nakaligtaan ay pumasok na ako sa loob ng bar.Sumalubong sa akin ang magkahalong amoy. Usok ng sigarilyo, alak at iba't ibang pabango ng mga taong nandito sa loob. Kagaya ng sabi ni Jewel ay pinuntahan ko ang palaging puwesto ng aming mga kasama.Dumaan ako sa gilid ng dance floor at napalingon ang iilang mga lalaki roon pero wala akong balak na pag-aksayahan sila ng oras.Akmang iinom na si Jewel mula sa basong hawak pero nakita niya ako kaya hindi na niya itinuloy. Tumayo siya upang salubungin ako."Akala ko'y gino-good time mo lang ako nang sinabi mong pupunta ka rito. Want to prove something?" nakangisi niyang sabi.Kinuha ko ang basong hawak niya at inisang tungga ang laman nito. Naramdaman ko ang pag-init ng sikmura saka ko lang naalalang hindi pa pala ako naghahapunan."Easy, Tammy, t

CHAPTER 13PAGOD kaming bumalik sa opisina ni Jewel pagkatapos manggaling sa resort ni Rafael."Jewel, kailangan bang sundan natin lagi si Rafael? Wala ba siyang opisina kung saan pwedeng tumanggap ng bisita niya?" tanong ko sa kanya habang bumabawi ng lakas."Naku, iwan ko, Tammy. Bakit hindi natin naitanong sa kanya kanina, kaharap na sana natin siya," sagot niya bago uminom ng tubig."Mas mabuti na ring hindi natin naitanong sa kanya kanina ang tungkol doon. Baka kasi puntahan pa siya ni Wela at piliting ma-interview kaya nga-nga tayo kapag nagkaganoon," sabi ko sa naiisip."Hindi maka-move on kanina," tukso niya.Inirapan ko na lang siya. Lahat na lang yata ng sasabihin ko ay may kahulugan sa kanya.Nang bumalik na sa pwesto niya si Jewel ay tinawagan ko si Mr. Perez para magtanong kung may tanggapan ba si Rafael."Sa ngayon, hija, ay wala pa talaga siyang pormal na opisina. Pero tumatanggap siya ng bisita sa mansiyon nila. Bakit hindi mo subukan at baka ay paunlakan ka niya." Hu

CHAPTER 15KAHIT ayaw ko pero dahil kailangan ay nandito na ako sa piyer ng Sta. Elena. Maalinsangan ang umaga ngayon dahil sa sikat ng araw. Maaamoy ang tubig-alat mula sa aking sasakyan. Pinagmasdan ko ang paligid at nagbabakasakaling makita na si Rafael. Wala akong planong bumaba kung hindi ko siya mamataan. Baka naman kasi ay gino-good time lang niya ako.Lumipas ang ilang minuto na wala man lang akong nakitang maski anino niya kaya isinarado ko ulit ang bintana.Inihilig ko ang ulo at hinilot ang noo. Ano kaya ang dahilan ng pagsakit nito? Ang interview na pinipilit ko o dahil matagal akong nakauwi kagabi? Actually madaling araw na pala. Gusto kong palakpakan ang sarili kung paano ko natagalang manatili sa bar gayung nasa tabi ko lang naman si Rafael. Malaki talaga ang naitulong ng alak sa akin. Ipinikit ko ang mata at hinihila na ng antok nang may kumatok sa salaming bintana. Nagmulat ako ng mata at tiningnan kung sino iyon."Magandang umaga po, Ma'am. Hinihintay na po kayo ni

CHAPTER 17UMAAMBON AT MALAMIG na umaga ang sumalubong sa akin pagkagising. Nandito pala kami sa private island ni Rafael kaya ganito ang paligid. Maririnig ang mahinang alon sa dalampasigan. Bumangon ako mula sa pagkakahiga at pinulot ang balabal na ipinahiram niya sa akin kagabi saka inilagay ito sa aking likod at balikat para hindi masyadong maramdaman ang lamig bago bumaba.Dahan-dahan ang aking bawat galaw habang pababa sa maliit na hagdanan. Nakita ko ang bulto ng katawan na nakahiga sa sofa pilit ipinagkakasya ni Rafael ang sarili roon. May nakabalot sa kanyang makapal na comforter at nagtaas-baba ang kanyang dibdib dahil sa paghinga. Sumandal ako sa may hamba ng pinto at pinagmasdan ang kanyang guwapong mukha habang payapang natutulog. Ang bait lang ng hitsura niya ngayon. Wala ang pilyong ngiti at mapaglarong mga mata. Medyo namumula ang kanyang pisngi na tinutubuan ng munting balbas siguro ay dahil sa lamig. Bago pa niya ako mahuli na pinagmamasdan ang kanyang mukha haba

CHAPTER 19HINDI ako pinatulog nang pag-uusap namin sa telepono ni Rafael kagabi. Hanggang ngayon ay kinikilabutan pa rin ako kung naaalala ang pinag-usapan namin.Tama nga naman siya, minsan ko na rin siyang nahalikan at higit pa roon. Ang tanging lalaking nakahawak at nakahaplos sa akin. Pero kakayanin ko ba kung may iba pa? Malamang siya ay marami ring naiikamang iba.Sinimplehan ko lang ang aking galawan pagdating sa opisina. Ayokong isipin nila na apektadong-apektado ako sa kanyang presensiya kahapon. Pero bakit nga ba ganito ang iniisip ko ngayon? Napapansin ko rin ang mga sulyap ng ibang mga tao rito. Pero agad namang binabawi ang mga mata kung tinatapunan ko ng tingin. Kakalagay ko pa lang ng dalang bag nang pumasok si Jewel at tila may importante siyang sasabihin dahil na rin sa kanyang mga galaw."Hayan, nag-inarte ka kasi kahapon." Inirapan pa niya ako. Until now ay wala pa siyang planong mag-move on."Move on na, Jewel," mahinang sabi ko. Nakakapagod makipagtalo lalo't n