Hindi pa rin makalma ang puso ni Klaire matapos ang nangyari. Para bang natutuyuan ang lalamunan niya kapag naaalala niya ang pakiramdam na katigasan ni Alejandro sa pagitan ng kaniyang mga hita. Nag-init ang mga pisngi at tainga niya. Naiinis siyang nagtalukbong ng kumot. Hindi niya maintindihan kung bakit sobrang apektado siya sa bagay na ‘yon. Dahil ba ilang taon na siyang walang sex life? Halos isang oras din nang marinig ni Klaire ang paglabas ni Alejandro sa banyo. Hanggang sa kama ay naaamoy niya ang bango ng shower gel na ginamit nito. Napanguso siya at mariing pinikit ang mga mata, nagpanggap na tulog. Kinaumagahan ay maayos na ang pakiramdam ni Klaire. May kulay na ang mukha nito at naabisuhan na rin ng doktor na wala namang komplikasyon matapos ng nangyari kaya gusto na niyang umalis ng ospital para makauwi sa mga anak. Alejandro asked Luke to go through the discharge procedures. Siya na ang nagbayad ng hospital bills ni Klaire at nagsiguro na wala nang magiging proble

“You speak so harshly, Klaire,” ani Sophia sa malditang boses. “Ganiyan ka umasta kasi galit ka sa akin, hindi ba?” Hindi nakapagpigil si Feliz, halatang pikon na ito sa dalawang babae kaya naman siya ang humarap kay Sophia. “Look, Sophia De Guzman, whoever you are, and you.” Duro niya kay Antonette. “Tingin niyo ba talaga nagma-matter kayo sa kaibigan ko? Kung makapagsalita kayo, ah. First of all, hindi pamilya ang turing ni Klaire sa inyo at alam naman nating hindi rin gano’n ang tingin niyo sa kaniya kaya bakit hindi na lang kayo magpanggap na hindi niyo siya kilala? It isn’t even hard to do. At saka pangalawa, huwag kayong mga warfreak, ha? Kasi pumapataol talaga ako sa mga malalansang isdang kagaya niyo!” Nagulat ang dalawa sa mga sinabi ni Feliz. Nanlalaki ang mga mata ni Antonette nang duruin din si Feliz. “Hoy! Sino ka bang mistisang hilaw ka ha? Anong malalansang isda? Hindi mo ba naaamoy pabango namin? Branded ‘yan!” “What a freak,” natatawang komento ni Feliz. “You bitc

Nagpupuyos ang damdamin ni Klaire at hindi na nagsalita pa. Ang pag-uusap na ‘yon ang nagpaalala sa kaniya ng gabing pinagsaluhan nila bago niya pirmahan ang divorce agreement. Nagsisinungaling lamang siya na hindi niya nagustuhan ang lalaki sa kama. The more she thinks about it, the more she admits to herself that Alejandro was great in bed. Kaya lamang ay dahil sa sitwasyon nilang dalawa ay para bang mas nangibabaw ang sakit kapag iniisip niya ang tagpong ‘yon. Tahimik silang dalawa hanggang sa makarating sila sa lumang mansyon ng mga Fuentabella. Napatingin si Klaire sa pamilyar na kapaligiran sa kaniyang harapan at nakaramdam ng kaunting saya sa puso. Ilang taon na rin ang lumipas nang huli siyang makapunta doon, ngunit lahat ng bagay sa paligid nito ay hindi pa rin nagbabago. Lumabas siya ng sasakyan at napangiti. “Sa wakas ay dumating ka na rin, Madam Klaire!” salubong sa kaniya ni Charlie na may ngiti sa labi. “Maghanda ang lahat! Nandito na si Madam!” sigaw nito sa mga naka

Pagkatapos ng hapunan ay mahigpit na utos ni Don Armando kay Alejandro na ihatid si Klaire sa bahay nito…Nakasunod si Klaire sa likod ni Alejandro at nakita na nakahanda na ang kotse. Kagat ang ibabang labi ay lakas-loob siyang lumapit sa lalaki. “Kaya ko na mag-taxi pag-uwi. You don’t have to send me home,” aniya sa malamig na boses. “My father told me to send you home. Huwag mo na akong pahirapan.”Kumunot ang noo ni Klaire. “Ayaw nga kitang pahirapan kaya sinasabi ko sa ‘yo ngayon na huwag mo na akong ihatid, Mr. Fuentabella.” Binuksan ni Alejandro ang pinto sa backseat at saka hinarap siya. Animo’y naiinis.“Can you goddamn drop the Mister, Klaire? Alejandro. Call me by my name. Sanay ka namang tawagin ako sa pangalan ko noon. Why can’t you do it now?”“Iba tayo noon sa kung ano tayo ngayon, Mr. Fuentabella,” katwiran niya at saka pinasadahan ng mga daliri ang kaniyang buhok. “I don’t call my clients by their first names.” “Excuses…” bulong ni Alejandro habang napapailing, at

Mabilis na nagmaneho si Klaire at nakarating sa Institute of Psychology. Bumaba din ng sasakyan sina Nico at Natasha sa kotse. Nang makita nilang dalawa ang pamilyar na kapaligirang ito, natigilan sila.Hindi ba ang lugar na ito... ang research institute ni Tito Ivan? Gulat na naisip ni Nico. Nagkatinginan ang kambal, hindi mawalan ang gagawin. “Nandito na tayo,” bulalas ni Klaire sa dalawa at saka tiningnan ang oras sa kaniyang relo. “Buti na lang at hindi pa tayo late.”Hinila ni Natasha ang dulo ng t-shirt na suot ni Nico. Balisang-balisa na ang batang babae. Paano kung makita sila ng kanilang Tito Ivan? Panigurado ay mabibisto sila! Samantala, bagama't balisa rin si Nico ay kalmado pa rin itong nag-iisip ng paraan para matakasan ang check up. "Mommy, biglang sumakit ang tiyan ko..." he lied. Napahinto si Klaire at tumingin sa anak, agad na kinabahan. “What? Why? What’s wrong baby?”Hinawakan ni Nico ang kaniyang tiyan at nagkunwaring namimilipit sa sakit. "Hindi ko alam, Mom